رابطه اشتباه مردم با ورزشكاران
عذرخواهي براي چه آقاي چوپان؟
هادي چوپان در مسترالمپيا دوم شد و جايزه 250 هزار دلاري را به جيب زد. با اين حال گرگ ايراني بعد از نايب قهرماني از مردم عذرخواست و نوشت: «اينجانب حقير را ببخشيد.» بعد هم گفت: «حلالم كنيد و اين مدال بي‌رنگ را بپذيريد. جبران مي‌كنم.» آخرش هم از مردم و هوادارانش خواست حلالش كنند. اين متن انتقاد از هادي چوپان نيست كه چرا عذر خواسته. راستش همه مردم ايران آرزو دارند يك بار كلمه عذرخواهي از دهان آنها كه روزگارشان را سخت كرده‌اند، در بيايد كه نيامده و به نظر نخواهد آمد. اين متن سوالي است از هادي چوپان و همين‌طور ساير ورزشكاران. باب شده كه ورزشكاران بعد از شكست در مسابقات بين‌المللي، از المپيك و جهاني تا مستر المپيا پست مي‌گذارند براي عذرخواهي از مردم و قول جبران مي‌دهند. اين‌جور پست‌ها خيلي هم لايك مي‌خورد. مردم حس خوبي مي‌گيرند و دچار رقت قلب مي‌شوند. براي طرف مي‌نويسند اين حرف‌ها چيست، تو قهرماني و فلان و بهمان. ولي چرا؟ هادي چوپان بابت چه چيزي عذرخواهي مي‌كند؟ اميرحسين زارع براي چه از مردم عذرخواست كه به پتراشويلي باخت؟ چرا قول داد از كشتي‌گير گرجستاني انتقام مي‌گيرد؟ بقيه همين‌طور؛ حسن يزداني، رضا عليپور (سنگ‌نوردي)، بقيه ورزشكاران. حالا اگر يك عذرخواهي ساده بود باز يك چيزي، ولي اينها با حالت عجيبي از سرخوردگي مي‌نويسند ما را ببخشيد و حلال كنيد، انگار دست كرده‌اند در جيب مردم. واقعيت اين است كه رابطه مريض و اشتباهي بين مردم و ورزشكاران شكل گرفته. همه چيز اين رابطه درگير سوءتفاهم است. از يك طرف بخشي از جامعه را داريم كه انتظار دارند ورزشكار سياست و اقتصاد و جغرافيا بفهمد و موضع‌گيري كند و اگر نكند دودمانش را به باد مي‌دهند. از سمت ديگر ورزشكار است كه تصور مي‌كند يك تنه بايد جور ناكامي‌هاي كشور را به دوش بكشد و غرور ملي مردم را احيا كند و بعد از باخت مي‌رود دنبال طلب حلاليت. اين چه مسووليتي است كه طرفين روي دوش هم گذاشته‌اند؟ بايد به هادي چوپان بگوييم گرگ ايراني عزيز! شما زحمت خودت را كشيدي. خيلي هم خوب كار كردي دمت هم گرم. اينكه عذرخواهي مي‌كني واقعا قابل تقدير است، اما اولا اين شما نيستي كه بايد عذر بخواهي و ثانيا باور كن چيزي به ديگران بدهكار نيستي. باور كن اگر طلاي امسال و طلاي پارسال را با هم داشتي گوشه‌اي از مشكلات مردم را حل نمي‌كرد. منظور اينكه جامعه بايد به اندازه توانت روي دوش تو مسووليت بگذارد و خودت هم بايد مراقب باشي در دام «گره زدن آبرو و پرچم كشور به موفقيت يك ورزشكار» نيفتي. مسترالمپيا يك مسابقه ساده است. خيلي‌ها هنوز هم نفهميده‌اند نحوه قضاوت داوران در اين مسابقه چطور است و خود چوپان هم لابد نفهميده كه مي‌گويد انگار معيار داورها عوض شده. در چنين شرايطي اين مسابقه چقدر مي‌تواند مهم باشد؟