گپ‌وگفتي با دانشجويان در «جاب‌ويژن»
چرا مي‌خواهيم به شركت كروز برويم؟
هواي مه‌آلود و سرد زمستاني و هفته‌ها تبليغات منفي هم نتوانست از گرماي حضور دانشجويان و كارجويان رشته‌هاي مختلف به ويژه مهندسي و فناوري مقابل غرفه شركت قطعه‌سازي «كروز» در نمايشگاه كار ايران يا همان جاب‌ويژن بكاهد. دانشجوياني كه آمده بودند از نزديك با مديران و كارشناسان شركتي از نزديك ديدار و گفت‌وگو كنند كه از يك طرف بزرگ‌ترين مجموعه قطعه‌سازي در غرب آسياست و از طرف ديگر استخوان‌بندي اصلي نيروي انساني‌اش زنان هستند. دو ويژگي به‌ظاهر متضاد هم كه هر دو در كروز جمع شده است.
اين مجموعه صنعتي كه استارت آن سال 1360 زده شد، در 43 سال گذشته 4هزار و 974 نوع قطعه موردنياز خودرو را بومي‌سازي كرده است و بر اساس آمار تقريبي، سالانه 60 ميليون قطعه توليد مي‌كند.
اين خط توليد عظيم علاوه بر بهره‌گيري از به‌روزترين فناوري‌ها و تكنولوژي‌ها با توان و تخصص 14 هزار نفري مي‌چرخد كه 63درصد آن زن هستند. البته اين آمار منهاي 21هزار نفري هستند كه به واسطه برون‌سپاري زنجيره تامين صاحب شغل شده‌اند.
امتيازات اين شركت براي كاركنان ازجمله ارايه رنگين‌كماني از وام‌هاي سازماني، ضروري، ازدواج، ارايه بيمه تكميلي، بسته‌هاي ارزاق و كمك معيشتي، حقوق قابل توجه و البته سر موقع، مجموعه‌هاي تفريحي و ورزشي و ... كه تنها بخشي از مزاياي كروز براي نيروي انساني‌اش است، براي دانشجويان و فارغ‌التحصيلاني كه همزمان دنبال درآمد و تخصص بودند، وسوسه‌كننده بود.
به گفته يكي از دختران دانشجو، آنچه از همه اينها برايش جالب توجه‌تر بود تعهد كروز به حمايت از نيروهايش در زماني بود كه سفارش‌ها كم مي‌شد. اين دانشجو كه در رشته مهندسي مواد و متالورژي در دانشگاه شريف تحصيل مي‌كرد، شنيده بود كه مجموعه در ايامي كه برخي خطوط توليد به دلايلي از جمله كاهش تقاضا، شيوع كرونا و برخي رويدادها مانند آتش‌سوزي و تحريم به صورت موقت متوقف شده بود، حقوق نيروهاي خانه‌نشين پرداخت مي‌شده. او مي‌گويد براي اينكه ارزش كار كروز در حفظ نيروي انساني‌اش درك شود، تنها كافي است به مجموعه‌هاي صنعتي ديگر مراجعه شود كه هر بار به هر دليلي دچار تنش مالي يا كاهش تقاضا مي‌شوند قبل از هر چيز روي دكمه تعديل دست مي‌گذارند.
دانشجوي ديگر، پسري حدودا 20ساله بود كه به گفته خودش در رشته مهندسي عمران در يكي از واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي مشغول به تحصيل بود. او مي‌گويد براي تأمين شهريه‌اش نياز به يك كار پاره‌وقت دارد و بسيار اميدوار است يكي از رديف‌هاي شغلي مورد نياز كروز را تصاحب كند؛ حتي اگر خيلي به رشته تحصيلي‌اش مربوط نباشد. او در پاسخ به اينكه چرا دنبال شغلي نزديك به رشته تحصيلي‌اش نمي‌گردد، مي‌گويد اگر در مجموعه‌اي مانند كروز مشغول شود، آينده شغلي‌اش تضمين مي‌شود و حتي ممكن است در نيمه راه رشته دانشگاهي متفاوتي را ادامه دهد.
بعضي دانشجويان و كارجويان هم دسته‌جمعي براي بازديد از جاب‌ويژن آمده‌اند و يكي از آن گعده‌ها، دقايقي در غرفه كروز مي‌نشينند تا با كارشناسان اين مجموعه گپ و گفتي داشته باشند؛ يكي از دختران اين جمع كه فارغ‌التحصيل دانشگاه اميركبير در رشته مهندسي نساجي است، مي‌گويد آنچه او را تشويق كرده تا دنبال شغل در مجموعه كروز بگردد، اين است كه بيش از نيمي از نيروهاي كروز زن‌ها هستند. به گفته او يكي از شاخص‌هايي كه براي زنان از درآمد هم اولويت و اهميت بيشتري دارد، محيط اخلاقي محل كار است و اشتغال اين تعداد خانم نشان مي‌دهد كروز در تأمين يك محيط امن و اخلاقي براي نيروهايش موفق بوده است.
دختر ديگري از همين گعده اما مي‌گويد آنچه وي را براي حضور در اين شركت راغب مي‌كند اين است كه مسير رشد و پيشرفت در مجموعه مشخص است. او كه فارغ‌التحصيل رشته مهندسي شيمي از پلي‌تكنيك است، مي‌گويد به واسطه يكي از دوستانش كه در كروز مشغول كار است با اين مجموعه آشنا شده است. دوستي كه ابتدا به عنوان اپراتور جذب شركت شده و بعد از مدتي كار در خطوط توليد دسته‌سيم بر اساس شايستگي و مسووليت‌پذيري حالا يكي از كارشناساني است كه در غرفه كروز حاضر است. او كه سابقه كار در مجموعه‌هاي ديگر را هم دارد، مي‌گويد همه فكر مي‌كنند ميزان درآمد در رضايت شغلي تاثيرگذار است، اما واقعيت اين است كه عدم حس تبعيض و امكان رشد و پيشرفت شغلي از مسير توانمندي مولفه اثرگذارتري است.
استقبال از غرفه كروز اين سوال را پيش آورد كه آيا دانشجويان، كارجويان و ... از تبليغات منفي و القائاتي كه در خلال واگذاري ايران خودرو به بخش خصوصي سهامدار به برخي رسانه‌ها پمپاژ شد باخبر هستند يا نه؟ وقتي از يكي از دانشجويان كه تندتند مشغول تايپ مشخصاتش و ارسال رزومه بود اين سوال پرسيده شد، گفت: من ترجيح مي‌دهم چيزي را كه مي‌بينم باور كنم نه چيزي كه مي‌شنوم!