اعتراض زير باران
سال گذشته امريكايي‌ها در اين موقع طبق رسم همه ساله مشغول خريد كريسمس بودند، اما امسال كريسمس براي امريكايي‌ها رنگ ديگري گرفته است و مردم به جاي خريد در حال اعتراض هستند. خشم امريكايي‌ها به ويژه رنگين‌پوستان روي خاموش شدن ندارد، حتي زير باران. ديروز در ادامه اعتراض‌ها، تظاهرات‌كنندگان نيويوركي در زير باران به خيابان‌ها آمدند و به برخورد پليس با مردم اين كشور اعتراض كردند. اين اعتراضات پس از مراسم تدفين آكاي گرلي 28 ساله برگزار شد. اين سياهپوست غيرمسلح امريكايي بيستم نوامبر از سوي يك پليس سفيدپوست هدف شليك گلوله قرار گرفت و كشته شد. معترضان امريكايي در نظر دارند تا تظاهرات ديگري در بروكلين برگزار كنند. در شهرهاي ديگر امريكا از جمله آتلانتا، دالاس، هوستون و تامپابي نيز تظاهرات برگزار شده است. معترضان همچنين براي يادبود اريك گارنر 43 ساله كه در ماه جولاي به دست پليس خفه شد، شعار «نمي‌توانم نفس بكشم» سر مي‌دهند. اين سياهپوست، كه پدر شش فرزند بود، در جريان بازداشت كشته شد و گزارش كالبد شكافي نشان مي‌دهد كه مرگ وي قتل بوده است. با اين حال هيات منصفه روز چهارشنبه هفته گذشته افسر پليس سفيدپوست را از اتهام‌ها تبرئه كرد، كه همين امر موجب چهار شب اعتراضات متوالي در نيويورك و ساير شهرهاي امريكا شد. پيشتر نيز هيات منصفه بخش سن لوئيس در ايالت ميسوري قاتل سفيدپوست «مايكل براون» 18 ساله را تبرئه كرد. اين نوجوان سياهپوست در نهم آگوست در حالي كه دست‌هايش را به نشانه تسليم بالا گرفته بود، هدف شليك گلوله‌هاي پي‌درپي «دارن ويلسون» قرار گرفت و مرد. آكاي گرلي نيز كه در ميان همراهي خانواده و دوستانش روز گذشته به خاك سپرده شد، در پله‌هاي تاريك آپارتمان دوستش در بروكلين هدف شليك گلوله قرار گرفت. جمعيت زيادي در مراسم تدفين حضور داشتند و تابوت قهوه‌يي‌رنگ وي از گل‌هاي سفيد و سرخ پوشيده شده بود.
واكنش ايران به اعتراضات مردم امريكا
مرضيه افخم، سخنگوي وزارت امور خارجه با انتقاد از رفتار پليس امريكا و حمايت تلويحي دستگاه قضايي آن كشور از تبعيض نژادي و خشونت عليه اقليت‌ها و رنگين‌پوستان اظهار داشت: اين شرايط نمايانگر فاصله آشكار ميان ادعاي دموكراسي و مشاركت مدني با واقعيت‌هاي سياست و حكومت در ايالات متحده امريكاست.
وي با اشاره به اينكه سياستمداران و حاكمان امريكا نيازمند نگاه عميق وضعيت داخلي كشور خود هستند، گفت: حكومت امريكا طي چند دهه گذشته با استفاده ابزاري از حقوق بشر و با معيارهاي دوگانه و در حالي كه به طور مستمر كشور‌هاي ديگر را مورد انتقاد قرار داده از وضعيت دروني خود غافل مانده است.