آينده روشن در انتظار دانشگاه
آذر منصوري
با توجه به نقش جنبش دانشجويي و نقطه عطفي كه 16 آذر سال 32 در شكل‌گيري اين جنبش ايفا كرد و همچنين فضاي امروز دانشگاه‌ها بايد صحبت‌هاي امروز آقاي روحاني را مثبت ارزيابي كرد. به اعتقاد من با توجه به فراز و فرودهايي كه جنبش‌هاي دانشجويي همواره با آن مواجه بوده‌اند، علل ناكامي‌ها و موانع پيش روي شان اگر صحبت‌هاي آقاي روحاني و مولفه‌هايي كه مطرح كرده‌اند را مد نظر قرار داد، مي‌توان به ادامه اين حركت‌هاي دانشجويي اميدوار بود. همچنين با توجه به رويكردي كه دولت نسبت به فضاي دانشگاه‌ها داشته درصورت تداوم اين رويكرد آينده بسيار روشن‌تر و تاثيرگذار‌تري را در دانشگاه‌ها متصور بود. فضاي حاكم بر دانشگاه‌ها مشابه همه بخش‌هاي زير مجموعه دولت زماني به دولت يازدهم تحويل داده شد كه چندان شرايط مطلوبي نداشت. دولت آقاي روحاني زماني فضاي دانشگاه‌ها و وزارت علوم را تحويل گرفت كه بخش‌هايي از اين نابساماني‌ها، معضلات و رفتارهاي غيرقانوني و تبعيض‌آميز در هشت سال گذشته فضاي دانشگاه‌ها را تحت تاثير قرار داده بود. با توجه به رويكرد چند سال گذشته جنبش‌هاي دانشجويي فعال و تاثيرگذار و البته مستقل با اعمال محدوديت‌ها به انزوا رفته بودند. طبيعتا خروج از اين وضعيت با توجه به ساختار نابساماني كه در دولت گذشته شكل گرفته و تغيير خط‌مشي و ساختارهاي دموكراتيكي كه در زمان اصلاحات شاهد آن بوديم اصلاح اين وضعيت قاعدتا زمانبر است به ويژه كه مقاومت‌هايي به طور طبيعي و سازمان يافته در مقابل اين حركت‌ها هم وجود داشته و دارد. در مجموع ارزيابي من از فضاي حاكم بر دانشگاه‌ها، تكاپوهاي دانشجويي و حضور فعالان سياسي در جمع دانشجويان مثبت و اميدوار كننده است. بايد اميدوار بود كه فضا به سمت نقد و آزادي خواهي و پرسشگري حركت كند. قاعدتا دولت مانع از حضور برخي افراد و طيف‌ها در فضاي دانشگاه‌ها نشده است. اگر افرادي كه توسط تشكل‌هاي دانشجويي براي حضور در دانشگاه‌ها دعوت شده‌اند از طيف راست سياسي نيستند تصور من اين است كه ميل جمعي و فضاي دانشگاه‌ها به اين سمت پيش رفته است.