براي ايراني آباد پيشگام شويم
براي خواستههاي شما نيز حسابي جداگانه باز ميكنيم. راهبرد ديگر اما در بيانات مقام معظم رهبري نمود يافت، نرمش قهرمانانه حكايت از اين داشت كه مذاكرهكنندگان ايراني تنها نمايندگان دولت نيستند بلكه نمايندگان جمهوري اسلامي در تمامي ابعاد كلمه به شمار ميآيند. از سوي ديگر اين پيام به كساني بود كه بعدا در هيبت و كسوت دلواپسان قد علم كردهاند و حتي تا تهديد عاليترين مقامات ارشد اجرايي پيش رفته يا با چشماني اشكبار شاهد راي اكثريت به برجام بودند؛ پيامي كه نشان از بينشي عميق در راستاي مصلحت عامه ايرانيان و جمهوري اسلامي داشت. پس از رسيدن اين قطار به ايستگاه وين حال نوبت دو مذاكرهكننده اصلي بود كه زمينه اجرايي شدن اين توافق را پس از آنكه در شوراي امنيت سازمان ملل به تصويب اعضاي آن شورا رسيد بايد طي ميكردند؛ مسيري كه با مخالفت محافل تندرو و راديكال در دو كشور روبهرو بود. جمهوريخواهان امريكايي در كنگره و دلواپسان ايراني در مجلس و برخي رسانههاي همسو تا توانستند بر طبل مخالفت كوبيدند و در اين ميان نتانياهو و شاهزادههاي اشرافزاده سعودي از يكسو و ساير شيخنشينان خليج فارس از سوي ديگر نيز با صراحت مخالفت خود را با اين توافق بزرگ بيان ميكردند. اما قرار نبود كه اين مخالفتها در اراده آهنين طرفين توافق اثرگذار باشد و نتيجه آن شد كه همه ديديم. نه جمهوريخواهان توانستند به اين توافق خدشهاي وارد كنند و نه دلواپسان توانستند در مقابل اكثريت همسوي سياسي خود در مجلس در هنگامه تصويب جزييات برجام بيش از 59 راي را در سبد مخالفين برجام جاي دهند. روز بعد اعلام نظر سخنگوي شوراي نگهبان آب پاكي بود روي دلواپساني كه هميشه كوچكترين تصميمات اين نهاد نظارتي را به تيتر يك خود تبديل ميكردند، اينبار انگار نه انگار؛ نه شورايي است، نه نگهباني و نه تصميمي با اين اهميت.
حال به نظر ميرسد با حل و فصل اين پرونده تمامي نهادهاي دستاندركار جمهوري اسلامي عزم خود را جزم كرده تا كشور را كه در دهه اخير در مسيري كه نبايد قرار ميگرفت و قرار گرفت از آثار و تبعات رها سازند و براي بهبود وضعيت معيشت مردم تا پيدا كردن مسيري براي رشد و پيشرفت كشور در حوزه اقتصاد جامعه و فرهنگ دست به دست هم داده و با كمترين اختلاف و بيشترين تفاهم و بدون افزايش انتظارات در سطح جامعه و با شكيبايي تمام براي بيرون آمدن چرخ اقتصاد و سياست كشور از گل و لايي كه سالها در آن گرفتار آمده بود تلاش وافر كنند. اما امروز كشور ما بيش از هر زمان به صدايي وحدتبخش، فضايي سرشار از آرامش و نگاهي بلند به آينده روشن با حضور همه سرمايههاي اجتماعي و ملي نياز دارد. اين قطار جاي همه ايرانيان است. افراد دلسوز را به هر بهانهاي نبايد از اين قطار پياده كرد و با دعوت از سرمايههاي ملي براي حضور در اين قطار بايد بار ديگر يادآور روزهاي خوبي همچون آغازين روزهاي انقلاب اسلامي در 22 بهمن 57، سوم خرداد 60، دومين روز از خرداد 76 يا 24 خرداد 92 باشيم. همه مردم با لبي خندان و چشماني سرشار از اشك شادي و گامهاي آهنين براي رسيدن به ايراني آباد و آزاد و متحد پيشگام شوند.