بهار سرلك/ جاني دپ، بازيگر، تهيهكننده و موزيسين امريكايي است كه براي بازيهايش از گلدن گلوب و انجمن بازيگران سينما جايزه دريافت كرده است. او پس از بازي در سريال تلويزيوني «خيابان جامپ 21» (دهه 1980) به شهرت رسيد. بعد از آن با ايفاي نقشهاي بزرگ دست و پنجه نرم كرد و سال 1986 در فيلم جنگي «جوخه» به كارگرداني «اوليور استون» درخشيد. سپس در فيلم فانتزي «ادوارد دستقيچي» (1990)، مجموعه فيلمهاي «دزدان دريايي كاراييب»، «چارلي و كارخانه شكلاتسازي»، «سوئني تاد»، «دشمن ملت» و... ايفاي نقش كرد. ماه سپتامبر فيلم «توده سياه» به كارگرداني «اسكات كوپر» و با بازي دپ روي پردههاي سينما رفت. اين فيلم داستان زندگي حرفهاي تبهكار بدنام امريكايي- ايرلندي «وايتي بالگر» را دنبال ميكند. به تازگي «جان هيسكاك» منتقد و خبرنگار روزنامه «تلگراف» با جاني دپ مصاحبهاي ترتيب داده است. در اين مصاحبه دپ از آشنايي با شخصيت جنايتكار بالگر، دخترش و زندگي ساده و دور از هاليوود سخن گفته است.
مدتها بود جاني دپ را در يك فيلم خوب نديده بوديم يا حداقل نقش شخصيتي خوب را ايفا نكرده بود. در سالهاي اخير اين بازيگر در مجموعهاي از فيلمهايي بازي كرد كه در گيشه شكست خوردند؛ مانند «سايههاي سياه»، «برتري»، «رنجر تنها» و فيلم كمدي «مورتدكاي» و حالا گفته ميشود او دستمزد معمول 20 ميليون دلاري خود را پايين آورده است؛ كه اين موضوع نشاندهنده ضعف قدرت او در دنياي سينما ست.
اما ممكن است اين اوضاع با روي پرده رفتن فيلم «توده سياه» عوض شود. فيلمي كه در آن نقش «وايتي بالگر» را ايفا ميكند؛ «جيمز جوزف وايتي بالگر» سردسته جنايتكاران و قاتلي زبردست است كه به خاطر معامله پنهاني كه با «افبيآي» داشته، سالهاست بر تبهكاران زيرزميني بوستون سلطه دارد.
منتقدان اين فيلم را بهترين بازي دپ در سالهاي اخير ميدانند. در گريم دپ كه از پروتزهاي سيليكوني، لنز سياه و كلاهگيس استفاده شده است، چهرهاش در شخصيت بيمار رواني و آدمكش گم شده است. فيلم «توده سياه» اقتباسي است از رماني به همين نام كه دو گزارشگر روزنامه «بوستون گلوب» آن را نوشتهاند. اين گزارشگران داستان واقعي رابطه بالگر با افبيآي را منتشر كردند. در اين فيلم «بنديكت كامبربچ»، بازيگر سريال «شرلوك» نيز نقش برادر وايتي، «بيلي» را ايفا ميكند. بيلي بالگر، سياستمدار حرفهاي است كه رييس مجلس سنا ايالت ماساچوست ميشود.
دپ براي آشنايي بيشتر با شخصيت بالگر كه حالا 84 سال سن دارد، ملاقاتهايي با او در زندان ترتيب داد. ماموران پليس امريكا پس از 16 سال موفق به بازداشت اين جنايتكار شدند و حالا او به خاطر اخاذي و قتل 11 نفر دو حكم حبس ابد دارد.
وقتي با دپ در هتل تورنتو مصاحبه ميكردم او درباره ملاقات با بالگر گفت: «از طريق وكيلش درخواست ملاقات دادم تا با او به صحبت بنشينم و رفتار و كردار و همچنين لحن صدايش را تا آنجايي كه ميشود ياد بگيرد. دوست نداشتم با او درباره جنايتها يا چيزهايي از اين قبيل حرف بزنم. ميخواستم از خصوصيتهاي اخلاقياش بدانم. اما جيمي درخواست ملاقات من را رد كرده بود چون از كتاب و مخصوصا دو گزارشگر بوستون گلوب كه بيست سال متوالي تعقيبش ميكردند، خوشش نيامده بود.»
ابتدا دپ سرزنده بود و لطيفههايي درباره بالا رفتن سن ميگفت. اما وقتي از بالگر و نقشي كه ممكن است تنديس اسكار را براي او به ارمغان بياورد حرف ميزد، جدي شد. دپ در رفتار اين مرد، نكات مثبتي ديده بود؛ او زماني كه ميخواست در فيلم «دشمن ملت» نقش «جان ديلينگر» تبهكار را ايفا كند وجههاي مثبت جان ديلينگر را هم كشف كرده بود. دپ، ديلينگر را همانند رابين هود ميدانست.
او درباره آشنايي با بالگر ميگويد: «چيزي كه من را جذب جيمي بالگر كرد ويژگيهاي شخصي و انساني او بود. چون احساس ميكردم تنها راهي كه ميتوان به اين شخصيت نزديك شد اين است كه اول بعد انساني او را كشف كنم و بعد چرخش از اين بعد را تعيين كنم.»
دپ در ادامه ميگويد: «او مرد فوقالعاده پيچيدهاي است. فكر ميكنم او يك بعد احساسي هم دارد كه ميتواند مهربان و مرد خانواده باشد؛ كسي كه قدر برادرش را ميداند و به جامعهاش خيلي وفادار است. كارهايي كه او در گذشته قادر به انجامشان بود، حال و هواي شاعرانه دارند؛ او مهاجر ايرلندي وفادار به همسايههايش بود و از مادرش پرستاري و مراقبت ميكرد و دوست صميمي برادرش بود. اما كسبوكارش خشونت بود. بالگر كمك پيرزن همسايه ميكرد و خريدهايش را تا خانهاش ميبرد و 10 دقيقه بعد جمجمه يك نفر را
خرد و خاكشير ميكرد. بنابراين من براي نشان دادن وجهه سياه اين آدم روي لبه تيغ راه رفتم اما در همين حال وجه انساني و مهربان او را هم نمايش دادم.»
امروز دپ همان كلاه خاكستري را بر سر گذاشته كه زمان تبليغ فيلم «رنجر تنها» نيز بر سر ميگذاشت. ژاكت چرم و شلوار جين به تن دارد. او يك دندان طلا هم دارد چون هنوز چند پلان از قسمت بعدي فيلم «دزدان دريايي كاراييب» به نام «مردان مرده داستاني براي گفتن ندارند» باقي مانده است. اما براي جاني دپ سخت است كه بلافاصله از يك شخصيت دربيايد و در شخصيتي ديگر فرو رود.
ميگويد: «هر وقت كارت با يك شخصيت تمام ميشود ديگر تحت فشار نيستي و احساس دلتنگي ميكني؛ براي مدتي دلت براي آدم ديگر بودن تنگ ميشود. وقتي بازي نقش جيمي بالگر تمام شد همين حس را داشتم چون معمولا در طول روز من اين آدم بودم تا اينكه خودم باشم. هميشه مدتي براي خداحافظي وجود دارد كه من را خيلي ناراحت ميكند.»
مدتها پيش وقتي فيلمبرداري فيلم «آليس آنسوي آينه»، دنباله فيلم «آليس در سرزمين عجايب» تمام شد، دپ با شخصيت «مد هتر» خداحافظي كرد و علاوه بر اين فيلم منتظر اكران دو فيلم ديگرش است: فيلم «لندن فيلدز»، اقتباسي از رماني به همين نام اثر «مارتين اميس» و «اسبهاي يوگا»، كمدياي ساخته «كوين اسميت» كه خود اسميت و دختر دپ نيز در آن ايفاي نقش ميكند؛ گويي دپ تا به حال از شخصيتهايي كه در اين فيلم بازي كرده فاصله گرفته است.
«ليلي-رز دپ» 16 ساله حاصل ازدواج جاني دپ با بازيگر فرانسوي «ونسا پاراديس» است. آنها يك پسر 12 ساله به اسم «جك» هم دارند. دپ جدايياش از پاراديس را سال 2012 اعلام كرد، درست يك سال پس از آشنايياش با «امبر هرد» در فيلمبرداري فيلم «خاطرات عجيبوغريب» ميگذشت.
دپ و هرد كريسمس سال 2013 نامزد و فوريه 2015 ازدواج كردند.
دپ درباره جدايياش از پاراديس گفت: «من و ونسا خيلي خوب با يكديگر كنار آمديم. دعوا و مرافعه نداشتيم. زندگي ميگذرد. ما چهارده سال عالي با هم بوديم و دو تا بچه داشتيم كه از داشتنشان خيلي خوشحاليم.»
دپ درباره ليلي-رز گفت: «انتظار نداشتم ليلي-رز اينقدر زود به اينجا برسد.» ميخندد. «اما اين اتفاقها ميافتند. بازيگر شدن او رويا و اميدواري من براي دخترم نبود اما بازيگري كاري است كه او از آن لذت ميبرد. بنابراين به وجود او افتخار ميكنم چون بچهاي است كه اعتماد به نفس بالا و فهم و كمالات دارد. او همهچيز را به من ميگويد و اگر به راهنمايي احتياج داشته باشد راهنمايياش ميكنم. اما بله، بازيگر شدنش خيلي زود اتفاق افتاد و وقتي او را با آن همه گريم و آرايش ميبينم آزردهخاطر ميشوم.»
قبل از اينكه جاني دپ بازيگر شود، گيتاريست بود و به تازگي هم در گروه تازه تاسيسي مشغول شده است؛ اين گروه
پرستاره «خونآشامهاي هاليوودي» نام دارد و «آليس كوپر»، موزيسين و بازيگر كه همبازي دپ در فيلم «سايههاي سياه» بود و «جو پري» از گروه موسيقي «ايرواشميت» از اعضاي اين گروه هستند. آنها براي ضبط آلبوم اولشان مهمانهاي مشهوري مانند «پاول مككارتني»، «اسلش» و «پري فارل» (از گروه «جينز اديكشن») داشتند.
دپ درباره موسيقي ميگويد: «هنوز هم موسيقي بخشي از زندگي من است. اما بدم ميآيد مردم براي گيتار زدن من به ديدنم بيايند چون آنها من را در فيلمها ديدهاند. من آدمهايي را ميخواهم كه براي گوش دادن به موسيقي و علاقهشان به موسيقي به كنسرتمان بيايند.»
وقتي جاني دپ فيلمي براي تبليغ دارد، هميشه زير نورافكنها قرار دارد. اما وقتي اين تبليغها تمام ميشود و او سراغ ايفاي نقشي ديگر ميرود، زندگي آرام و سادهاي دارد.
ميگويد: «سادگي، تنها چيزي است كه ميخواهم. چند سالي است سادگي كالايي كمياب شده است اما خيلي خوشحالم كه ميتوانم با دخترم وقت بگذرانم، روزنامه بخوانم و لم بدهم و كتاب نويسندهاي را كه دوستش دارم مثل «لارنس كراس» و «كريستوفر هيچنز» بخوانم و سادگي همين است؛ وقتي بازي هاليوودي وجود ندارد. »