نخستين جايزه شعر شاملو برگزيدگان خود را شناخت
لوح و تنديس براي شمس لنگرودي و علي باباچاهي
زينب كاظم‌خواه/ جايزه‌هاي خصوصي در ايران به سختي به حيات خود ادامه مي‌دهند و جز چند جايزه خصوصي ديگر جايزه‌اي نمانده است. در اين فضا نخستين جايزه شعر شاملو براي نخستين‌بار توسط موسسه الف. بامداد برگزار شد. رييس هيات‌مديره اين موسسه آيدا شاملو و مديرعامل آن عبدالله سالم است، همچنين اعضاي هيات امناي آن را جمعي از نزديكان شاملو تشكيل مي‌دهند. اين جايزه قرار بود كه 21 آذر همزمان با تولد شاملو برگزيدگانش را معرفي كند اما با تاخيري يك ماهه جمعه 18 دي ماه در خانه – موزه احمد شاملو برگزار شد كه مجموعه شعرهاي «اين كشتي پراسرار» سروده علي باباچاهي و «منظومه بازگشت و اشعار ديگر» از محمد شمس لنگرودي (هر كدام با پنج راي)، به‌طور‌مشترك، به عنوان برگزيده اين جايزه معرفي شدند.
برگزيدگان، لوح و تنديس اين جايزه را از محمود دولت‌آبادي و جواد مجابي گرفتند. در بيانيه هيات داوران نخستين دوره جايزه شعر شاملو، اين توضيح داده شد كه در مرحله نهايي داوري، هريك از هشت داور جايزه از بين 22 اثر نامزدشده، سه اثر منتخب خود را اعلام كردند و درنهايت، تنها هشت اثر، حداقل يك راي را به خود اختصاص دادند. درنتيجه، با تقدير از مجموعه شعرهاي الهام حيدري (يك راي)، آرش‌الله‌وردي (يك راي)، گروس عبدالملكيان (سه راي) و م. مويد (يك راي)، مجموعه شعرهاي «اندوه تحميلي» سروده فرزاد آبادي و «مدارك جعلي» اثر سعدي گلبياني
(هر كدام با چهار راي) عنوان دوم مشترك را در اين جايزه به خود اختصاص دادند. هيات داوران جايزه شعر شاملو، احمد پوري، خليل درمنكي، فرشته ساري، انوشه سالياني، پروين سلاجقه، محمد ضيمران، حسن عاليزاده و شهاب مقربين بودند. آيدا شاملو (سركيسيان)، همسر احمد شاملو، ابراز اميدواري كرد كه اين جايزه تداوم داشته باشد. محمود دولت‌آبادي يكي ديگر از مهمانان اين مراسم بود كه با خواندن شعري با مطلع «برو مرد، بيدار اگر نيست كس/ كه دل با تو دارد همان يك نفس» گفت: اين شعر در قرون سوم و چهارم سروده نشده است؛ در سال 1340 در «كتاب هفته» چاپ شده و شاعر آن احمد شاملوست. من در اينجا از آن جهت با اين بيان حماسي شاملو شروع كردم كه موضوع را به گذشته‌اي معطوف كنم كه خيلي دور نيست. چون بعضي از افراد درآمده‌اند كه شاملو با فردوسي آشنايي نداشته. اما اگر من نمي‌گفتم كه شاعر اين شعر شاملو است شما فكر مي‌كرديد كه شعر در قرن سوم سروده شده است. او دليل انتخاب اين شعر را به اين خاطر دانست كه تاكيد كند كه شاملو از هيچ چيز گذشته ساده عبور نكرده، هر آنچه لازم بوده آموخته و براي ما كه به سمت سكوت مي‌رويم، به يادگار گذاشته است. او اظهار اميدواري كرد كه جوانان آن را در حوزه ادبيات و زبان فارسي پي بگيرند. حافظ موسوي كه دبير نخستين دوره اين جايزه است هم گزارشي از روند برگزاري جايزه در دور نخست ارايه كرده و اظهار اميدواري كرد كه اين جايزه در سال‌هاي بعد، در همان روز مقرر، يعني بيست و يكم آذرماه، سالروز تولد شاملو برگزار شود. او البته از ديگر اميدش هم گفت؛ آن هم ثبت اين جايزه به عنوان مهم‌ترين رويداد سالانه شعر فارسي در تقويم فرهنگي كشور. همچنين شمس لنگرودي يكي از برگزيدگان جايزه گفت: «باور من اين است كه اگر آيدا نبود، شاملو در آتش درونش ذوب مي‌شد. من امروز خوشحالم كه اين جايزه را گرفته‌ام، چون من جوايزي را گرفته‌ام و برخي از آنها را تا مي‌گيرم، دور مي‌اندازم اما اين جايزه را به‌خاطر نام شاملو بالاي سرم مي‌گيرم.»
سعدي گلبياني نيز در هنگام دريافت تنديس خود، شعري خواند. فرشته ساري از داوران جايزه هم بيانيه هيات داوران را خواند. در مراسم اهداي اين جايزه افرادي همچون علي‌اشرف درويشيان، احمد پوري، شهاب مقربين، عباس مخبر، حسن كياييان و محمدعلي جعفريه حضور داشتند.