چرا نيروهاي اسد پيشروي مي‌كنند؟
حسن حسن/ آيا بشار اسد رييس‌جمهور سوريه در نهايت پيروز مي‌شود؟ يك حس غم عميق در جناح‌هاي مخالف در داخل يا خارج سوريه به دليل حوادث دو هفته گذشته احساس مي‌شود. طي هفته گذشته نيروهاي طرفدار اسد دستاوردهاي بزرگي در شمال، مركز و جنوب سوريه داشته‌اند. آنها محاصره سه ساله شهرهاي شيعه‌نشين نبل و الزهرا، در 20 كليومتري شهر حلب را شكسته‌اند و شورشيان از سال 2012 كه حلب را تصرف كرده‌اند عقبگرد گسترده‌اي داشته‌اند. از يك سو نيروهاي اسد با حمايت هوايي روسيه، تهاجمي‌تر شده‌اند. حملات آنها در شمال لاذقيه، غوطه غربي نزديك دمشق، درعا و در مناطق روستايي حما، ادلب و حلب ادامه دارد و به نظر مي‌رسد دولت بازگشت قابل ملاحظه‌اي داشته است. اين پيشرفت‌ها قضاوت را سخت كرده است. در حالي كه تا ماه آگوست به نظر مي‌رسيد دولت ديگر نيروي زميني ندارد. از سوي ديگر شكستن محاصره نبل و الزهرا در هفته گذشته و همچنين پايان محاصره پايگاه هوايي كوريس نزديك رقه در ماه نوامبر و تصرف شيخ مسكين در درعا در ماه گذشته، مديون حمايت ايران است. از اين رو حس مي‌شود بحران واقعي براي مخالفان اسد بسيار عميق‌تر است. اين شكست‌ها تعادل داخلي، منطقه‌اي و بين‌المللي را به طور چشمگيري به نفع دولت اسد بر مي‌گرداند. در داخل شمار قابل توجهي از شورشيان از ميدان جنگ خارج مي‌شوند. اين مساله شامل گروه‌هاي تندرو حرار الشام و جبهه نصرت هم مي‌شود. اين موضوع را مي‌توان از پيام صوتي ابو ماريا القحطاني، يكي از بنيانگذاران جبهه نصرت در سوريه فهميد. در اين پيام، كه از طريق رسانه‌هاي اجتماعي قبل از دستاوردهاي اخير رژيم فرستاده شده، او با مخاطب قرار دادن جداشدگان از اين گروه به آنها توصيه مي‌كند از رفتار فرماندهان خود چشم‌پوشي كرده و به جهاد بازگردند. القحطاني به طور خاص جداشدگان از احرار الشام و جبهه نصرت را مخاطب قرار مي‌دهد. نكته جالب اين پيام او اين است كه او به انتقادها از رفتار رهبران اين گروه‌ها اشاره مي‌كند. يكي از اعضاي جبهه نصرت همچنين مي‌گويد: آنها جهاد را رها كرده‌اند چرا كه در اين گروه بسياري دزد و فرصت طلب هستند و به هيچ كس اعتبار نيست، مثل اينكه يكي نماز را رها كند، چون كفشش مقابل در مسجد به سرقت رفته است. چنين اظهاراتي نشان مي‌دهد كه برجسته‌ترين گروه‌هاي شورشي قادر به حفظ مبارزان خود نيستند. اين در حالي است كه شكاف ميان مخالفان اسد به صورت تصاعدي از زمان آغاز مداخله روسيه هم افزايش يافته است. اين شرايط گروه‌هايي است كه قدرت در شمال سوريه را در اختيار دارند و در درجه اول احرار الشام. اين گروه‌ها نمي‌توانند پيشرفت‌هاي دولت سوريه را متوقف كنند و به همين ترتيب حمايت منطقه‌اي از اين گروه‌ها نيز به تدريج كاهش يافته است. به نظر مي‌رسد تركيه، اردن و عربستان سعودي به طور مشابه قادر يا مايل به سرپا نگه داشتن متحدان خود نيستند. واقعيت اين است كه اردن با روس‌ها هماهنگ شده و به شكل قابل توجهي حمايت از شورشيان از اين منطقه كاهش يافته است. در اين زمينه، كشورهاي غربي و منطقه‌اي خود را در يك موقعيت دوگانه ديده‌اند؛ جنگ مقتدرانه دولت عليه افراط‌گرايان در شمال كه لازم است و در راستاي هدف آنها از وجود افراط‌گرايان تضعيف شده بدون لزوم هماهنگي آنها با دولت سوريه است و از سوي ديگر از دست دادن اين جبهه، حتي اگر در اين ميان بسياري از نيروهاي شورشي ملي‌گرا تضعيف شوند.
منبع: نشنال