پرستاران ناراضي و اميدهاي بي‌فرجام
اعتماد| فضاي حاكم بر كار پرستاران ديگر دلچسب نيست. خسته‌كننده، كسالت آور و پر از نااميدي است. پرستاران در تمام اين سال‌ها و در اثناي آمد و رفت دولت‌ها، فقط وعده و قول شنيده‌اند. قول‌ها و وعده‌هايي كه تحقق آنها صرفا در حوزه اختيارات وزير بهداشت وقت نبوده و بايد نهادهاي بالادستي هم قدمي براي محقق شدن آنها بر مي‌داشتند كه شرايط امروز، نشان مي‌دهد ظاهرا، يا اين گام‌ها همزمان و هماهنگ برداشته نشده يا كه در برخي موارد، اصلا تلاشي براي برداشتن قدم‌هاي موثر در تحقق اين وعده‌ها صورت نگرفته است. تصويب قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري هشتمين سال خود را هم پشت سر گذاشته اما وزير بهداشت چندي قبل خبر داد كه حتي در زمان تصويب هم تدوين‌كنندگان و دست اندركاران تصويب قانون فكري براي منابع مالي اجراي آن نكرده بودند. كمبود پرستار مشكل جدي نظام سلامت است. مشكلي كه دليل ايجاد آن هرچه بوده، امروز باعث وارد آمدن آسيب‌هاي جدي به اهداف اصلي نظام سلامت - تامين رضايتمندي بيماران از كيفيت خدمات درماني- شده است. وزير بهداشت خبر داده كه با وجود كمبود پرستار، دولت براي استخدام نيروي جديد همياري نكرده و پولي هم براي جذب نيرو وجود ندارد. دست به دست دادن همزمان يا تدريجي اين مشكلات امروز اعتراض گسترده پرستاران را رقم زده است. پرستاراني كه نمي‌خواستند معترض باشند. نمي‌خواستند بي‌انگيزه و نگران باشند. اما رويه دولت‌ها كه گاه نشات گرفته از شرايط سياسي و گاه منبعث از احوال اقتصادي كشور بوده، پرستاران را در اولويت دوم قرار داده است. اگر امسال پرستاري در مراسم نمادين روز پرستار شركت نكرد، دولت يازدهم نبايد انگشت اتهام به سوي او بگرداند. بلكه بايد به تحليل چرايي اين اتفاق بپردازد كه چه شد پرستاران، اين نيروهاي صف اول درمان حتي از تجليل شدن هم رو برگردانده‌اند.
كمبود حداقل 80 هزار پرستار
نشست روز گذشته مسوولان حوزه پرستاري خبرهاي دلخوش‌كننده‌اي نداشت. بيشتر صحنه تقابل نظرها و اعتراض‌ها بود. محمد شريفي مقدم، قائم مقام سازمان نظام پرستاري كشور از كمبود 80 هزار نيروي پرستار براي ارايه حداقل‌هاي خدمات درمان خبر داد و با اشاره به اشتغال 150 هزار نيروي پرستار در كشور، افزود: سال‌ها است كه در كشور كمبود پرستار داريم و در حالي كمبود پرستار در كشور وجود دارد كه 14 هزار پرستار، جوياي كارند؛ پس مشكل در وزارت بهداشت است كه امكان جذب پرستاران در شهرستان‌ها را ندارد. شرايط كار پرستاران مناسب نيست؛ مي‌خواهند نيروي پرستاري را به شكل شركتي جذب كنند اما اين قراردادها امنيت ندارد به‌طور مثال پرستاران شركتي كهگيلويه و بوير احمد حدود سه ماه است كه حقوق نگرفته‌اند. مشكلي كه در وزارت بهداشت وجود دارد اين است كه بيشترين خدمات را پرستاران از نظر كمي ارايه مي‌دهند اما متاسفانه اين نهاد، پرستاران را نديد و در زمان حاضر اين بي‌توجهي روز به روز بيشتر مي‌شود. آنچه جامعه پرستاري را رنج مي‌دهد، بي‌عدالتي است كه در هيچ جاي دنيا چنين بي‌عدالتي ديده نشده است؛ تبعيض فقط در پرداخت نيست بلكه در اجراي قانون است. به‌طورمثال طرح تحول سلامت را بدون نظر جامعه پرستاري يك‌شبه اجرا كردند اما وزارت بهداشت همچنان اراده اجراي قانون تعرفه‌گذاري پرستاري را ندارد؛ اين در حالي است كه از اين قانون 9 سال، گذشته است. اين اظهارات كه حتي بارها مورد تاييد وزير بهداشت هم قرار گرفته اما از سوي محمد ميرزابيگي، معاون پرستاري وزارت بهداشت نقض شد و ميرزابيگي در تشريح وضعيت پرستاري در كشور گفت: من آمار ۱۴هزار پرستار بيكار را به هيچ عنوان قبول ندارم و ما حاضريم هر تعداد پرستار جوياي كار به وزارت بهداشت معرفي شود، آنها را جذب كار كنيم. بر اساس برنامه چهارم توسعه ۴۵ هزار پرستار به‌كارگيري شدند و در برنامه پنجم نيز ۲۳ هزار نيروي پرستاري جذب شده‌اند. همچنين در جريان اجراي طرح تحول نظام سلامت ۱۶ هزار پرستار جذب مراكز درماني شدند. امكان ندارد پرستار بيكار داشته باشيم و پرستار جوياي كار غيرممكن است بيكار بماند. وي درباره آخرين وضعيت قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري پس از گذشت هشت سال و چند ماه از تصويب آن گفت: تعرفه‌هاي خدمات پرستاري در شوراي عالي بيمه است و جلسات كارشناسي با حضور نمايندگاني از وزارت بهداشت، وزارت رفاه و سازمان نظام پرستاري در دستور كار قرار دارد. كارانه پرستاران هم بين 2 تا 5/2 برابر افزايش پيدا كرده و من معتقدم جامعه پرستاري از ميزان كارانه‌اي كه دريافت مي‌كند، گلايه ندارد بلكه گله‌مندي آنها از تاخير در پرداخت كارانه‌هاست.