هزار نكته پنهان
8- در ايران افرادي هستند كه خود را ايدئولوگ فرض مي‌كنند و بر حسب ديدگاه ديني خويش، راي مردم را تزييني مي‌دانند و حتي معتقدند كه امام خميني نيز براي بستن دهان خارجي‌ها، مردم‌سالاري را براي اداره جامعه برگزيده است (نقل به مضمون). آنان اين نوع نگرش‌ها را پيگيري مي‌كنند، اما همين افراد براي مجلس خبرگان رهبري، خويشتن را در معرض راي مردم- مردمي كه راي‌شان را تزييني مي‌دانند- قرار دادند. اتفاقا مردم هوشيار هم در تهران، از راي دادن به چنين افرادي خودداري كردند و گفتند كه ما به كساني راي مي‌دهيم كه به راي‌مان اصالت مي‌دهند. اين پديده از عجايب انتخابات
7 اسفندماه است.
9- ايرانيان روز اخذ راي يك «نه» گفتند و يك «آري». آري به عملكرد دولت يازدهم و نه به عملكرد دولت پيشين. انتخابات هفتم اسفند سال جاري نشان داد كه مدافعان تحريم دشمنان عليه ايران، مورد اعتماد مردم نيستند و كساني كه دولت يازدهم يعني دولت موفق در برداشتن تحريم‌ها را ياري مي‌كنند، مورد قبول ملت هستند. در تهران هيچ يك از مخالفان دكتر روحاني به مجلس راه پيدا نكردند و در سراسر كشور كساني كه دولت روحاني را حمايت نمي‌كنند، به تعداد انگشت‌شماري راي مردم را به دست آورده‌اند. پيش‌بيني مي‌شود، همين تعداد اندك نيز در مجلس دهم، حقيقت را دريابند و بر زحمت ديگران نيفزايند.
10- در اين انتخابات و آرايي كه تهراني‌ها به صندوق ريختند، آموزه‌هاي ديگري نهفته است كه به مرور خود را به ديد مردمان مي‌آورد. علاوه بر اينكه بي‌اعتقادان به اصالت و ارزش آراي مردم، خود را در معرض انتخاب قرار دادند و باختند، عده‌اي از مدعيان شناخت مردم، دست خود را رو كردند و علاوه بر اينكه نشان دادند مردم را نمي‌شناسند، بلكه ابايي از توهين به راي‌دهندگان ميليوني ندارند. يك روزنامه خيلي اصولگرا كه از طرف بعضي نهادها تغذيه فكري و مالي مي‌شود، بعد از اينكه در مقابل راي مردم به اصلاح‌طلبان و هواداران دولت يازدهم، مجبور به و از اينكه تعدادي از همفكران و همكاران سابق‌شان به مجلس دهم راه نيافته‌اند، عصباني شده است، صبح روز دوشنبه 10/12/94 در سرمقاله خود نوشت: «ورود مستقيم بيگانگان و ضدانقلابيون در عرصه رقابت‌ها و حمايت از فهرست مشترك اصلاحات و اعتدال، در عين تخريب چهره‌هاي ولايتمدار و انقلابي و بهره‌گيري از شبكه‌هاي ماهواره‌اي و مجازي براي تاثيرگذاري بر افكار عمومي، از شاخصه‌هاي منحصر به فرد اين انتخاب است كه البته نمي‌توان تاثير آن را در بخش‌هايي از كلانشهر تهران ناديده انگاشت.»
چنين برداشتي از مردم در صحنه تهران و ناديده گرفتن تاثير فراوان وسايل ارتباطي مجازي از جمله تلگرام كه در اختيار فرد فرد جامعه و اطلاع‌رساني گسترده توسط متن توده مردم، آزاده قرار داشته و مي‌داند و از گستردگي و تبليغ شبانه‌روزي ده‌ها شبكه وابسته به رسانه ملي و دراختيار اصولگرايان است، سخن و به ميان نمي‌آورد.