يكسال با« اعتماد»
هر سال به اينجايش كه ميرسد، مهمترين نمرههاي كارنامه يك سال كاري روزنامه را ميتوان در صفحههاي نخست آن ديد؛ آن هم در سال مهمي كه از توافق لوزان تا توافق وين، دومينوي هستهاي برپا بود و پايانش با انتخاباتي ديگر همراه. «اعتماد» با وجود تمامي فشارهاي دروني و بيروني و كاستيهاي احتمالي در روزهاي بزرگ خبري، كوشيد آيينهاي تمامقد براي شما مردم باشد و صفحه نخست آن هم واگويهاي دقيق از رويدادها را به دست مخاطب دهد و هم تيترهايي ماندگار شود در پهنه تاريخ مطبوعات. دشوارترين انتخاب تيتر امسال، شايد تيتر روز «توافق هستهاي» در بيستوچهارم تيرماه 94 بود؛ چند روز دربارهاش حرف زديم و نظر خواستيم و نتيجه اين شد كه «جهان تغيير كرد.» اگر قرار باشد انتخاب كنيم، شايد هيچ كدام از تيترهاي «اعتماد» در اين سال روبه پايان از نظر گويايي، زيبايي، موقعيتسنجي، دلنشيني و بازتاب به پاي «صبح بدون تحريم» با آن جلد سفيدنماي پر از حرف، نخواهد رسيد. يكي از آن چاپ دوهاي خاطرهانگيز امسالمان بود اما تمام اين صفحهها، از خبرهاي خوب و خوش سخن نميگفتند؛ برخلاف آن سپيدي خيرهكننده 27 دي 94، در 4 مهرماه، «اعتماد» يكپارچه سياه پوشيد، به احترام آنها كه حج، راهشان تا آخرت را كوتاه كرد. براي آخر سال، مروري بر تمام آن صفحههاي اولي داشتيم كه رنج روزنامهنگاري در آنها مفهوم دقيقي پيدا ميكند؛ تيترهايي كه در دشوارترين ساعتهاي يك تحريريه و در التهاب سركش خبرها و بهنفس افتادن ثانيهها جرقه زدند و خيليهايشان فردا كه روي دكه آمدند، تمام آنچه بود كه ما ميخواستيم بگوييم و شما
ميخواستيد بشنويد.