65 درصد اشتغال غيررسمي در اقتصاد منطقه منا
ويژگي منطقه منا (خاورميانه و شمال آفريقا) اشتغال پايين و بيكاري بالاتر از هر منطقه ديگر جهان است. اگرچه تا پيش از بحران مالي سال 2008 رشد اشتغال به‌خصوص براي زنان مثبت بود، رشد بالاي جمعيت همچنان بر بازارهاي كار فشار مي‌آورد تا تعداد روزافزون تازه واردها را جذب كند. به علاوه، در دهه گذشته، بيشتر مشاغل در بخش‌هاي خدماتي با ارزش افزوده پايين از قبيل فعاليت‌هاي ساختمان‌سازي، بازرگاني و حمل و نقل ايجاد شده است كه با نرخ‌هاي بالاي اشتغال غيررسمي مرتبط هستند. اين فرآيند جلوي توزيع كامل مزاياي رشد اقتصادي بين بخش‌هاي فقيرتر جمعيت را مي‌گيرد و به افزايش غيررسمي شدن منجر مي‌شود.
اگر يك كشور معمولي در منطقه منا را در نظر بگيريم حدود يك سوم از محصول ناخالص داخلي يعني حدود 30 درصد و 65 درصد از نيروي كار خود را به شكل غيررسمي توليد و استخدام مي‌كند. يعني حدود دوسوم همه كارگران در اين منطقه به بيمه سلامت دسترسي ندارند يا پولي به نظام مستمري بگيري پرداخت نمي‌كنند تا امنيت درآمدي پس از بازنشستگي براي‌شان فراهم سازد. مركز پژوهش‌ها در يك بررسي تاكيد مي‌كند از منظر مالياتي، حدود دوسوم كل توليد اقتصادي در اين منطقه اظهار نشده است كه عواقب جدي براي درآمد دولت دارد. يك كشور معمولي منا غيررسمي‌تر از هر كشور توسعه‌يافته و كشورهاي اروپايي و آسياي ميانه است. اينها به‌صورت درصدي از نيروي كار كه به تامين اجتماعي پول نمي‌دهند و خويش‌فرما هستند نشان داده شده است. در مقابل نسبت به مناطق امريكاي لاتين و كاراييب، شرق آسيا و اقيانوسيه، جنوب آسيا و جنوب صحراي آفريقا، غيررسمي بودن كمتري دارد.
اقتصادهايي كه منابع طبيعي فراوان و نيروي كار زياد دارند از قبيل ايران و سوريه، نرخ‌هاي غيررسمي بودن بالايي را نشان مي‌دهند كه با متغيرهاي جانشين مثل سهمي از نيروي كار كه حق بيمه نمي‌پردازد كه بين 66 تا 73 درصد است و سهم خوداشتغالي به كل اشتغال كه بين 32 تا 54 درصد است؛ مشخص مي‌شود. اما سهم توليد اظهارنشده در آنها به كل توليد ناخالص داخلي با كشورهاي حاشيه جنوبي خليج فارس قابل مقايسه است. دليل اين اتفاق اين است كه اين كشورها معمولا اندك بنگاه‌هاي بزرگ رسمي دارند كه سرمايه‌بر بوده و منجر به غيررسمي بودن پايين‌تر از جنبه توليد نسبت به نيروي كار مي‌شود. غيررسمي بودن در منا در سال‌هاي اخير در حال افزايش بوده است. داده‌ها بيانگر اين است كه غيررسمي بودن در كل جهان در حال توسعه به سرعت در حال افزايش است، كه با شاخص اشنايدر و سهم خوداشتغالي در كل اشتغال مشخص مي‌شود.