ناگزير از بيان برخي مسائل در فرصت مقتضي هستم

حسن صانعي

گروه سياسي| آيت‌الله شيخ حسن صانعي از آن دسته ياران نزديك امام بود كه با وجود داشتن نقشي اساسي در پيروزي انقلاب در تمام اين سال‌ها به گفته خودش تلاش كرده تا گمنام بماند. او اين‌بار از سال‌هاي آشنايي‌اش با امام و اين روزهاي خود گفته است. آيت‌الله حاج شيخ حسن صانعي يار ديرين امام خميني بيانيه‌اي را در تجديد ميثاق با امام خميني و شهداي 15خرداد منتشر كرد. به گزارش جماران، در بخشي از اين بيانيه آمده است: «در بحبوحه شرايط حساس و پرآشوب كنوني و ظل عنايت خاصه حضرت ولي عصر (ارواحنا فدا) امسال نيز شركت پر شور مردم نجيب ايران در مراسم بزرگداشت ارتحال رهبر كبير انقلاب اسلامي و يوم‌الله پانزده خرداد همچون هميشه موجب سربلندي و استحكام هرچه بيشتر بنيان‌هاي اسلامي و انقلابي اين مملكت گرديد و با روشنگري‌ها و راهبري‌هاي رهبر فرزانه ايران حضرت آيت‌الله خامنه‌اي مسير پيش‌رو بيش از پيش نمايان و هويدا گشت. در اين هنگامه كه هر كس به سهم و نوبه خويش وظيفه و عملي سنگين به گردن دارد، مناسب نديدم بنياد پانزده خرداد كه به فرمان پربركت حضرت امام خميني (قدس سره الشريف) تشكيل شده بركناري باشد و از درياي بي‌كران اقدامات امام گفتن توسط من مي‌تواند زواياي گسترده روح بلند ايشان را بازگو كند و نه حتي بزرگ‌ترين تشكيلات خبررساني مجازي و غيرمجازي مي‌تواند قادر به توصيف گوشه‌اي از بي‌نهايت مطلق حركت امام از قدم اول تا قيام 15 خرداد و برگشت از زندان و حصر و غيره مي‌باشد. اگر بخواهم از ارتباط خودم با امام و شروع مسائل و مبارزات و 15 خرداد بگويم فرصت بيشتري مي‌طلبد و البته سخن در باب عظمت امام بسيار است و زبان قاصر. شب 12 محرم و 15 خرداد كه مملكت در آتش و خون بود و هر آن خوف بازداشت ايشان مي‌رفت، امام با آرامش استراحت كردند، مانند شب بيست و دوم بهمن 57. اكنون نيز كه به خيال طبيعي خودم آخرين روزهاي زندگي خودم را مي‌بينم مانند گذشته و هميشه وظيفه خود و بنياد 15 خرداد (كه از آن جدا نيستم) مي‌دانم تا نفس دارم از هيچ چيزي نسبت به ايشان و انقلاب ايشان و بزرگداشت 15 خرداد تا سر حد امكان و توان كوتاهي نكنم و براي انجام هيچ عملي در اين راه از پاي ننشينم و بتوانم در آخر عمر كارهاي مفيد ديگري نيز انجام برسانم. فعلا به اين مختصر اكتفا مي‌كنم كه موظفم خود را عرضه نكنم و همانطور كه تاكنون نيز در آن كوشيده‌ام گمنام بمانم. هرچند ممكن است گاهي مصلحت اقوي بر اين وظيفه مسلط شود و ناگزيرم از بيان برخي مسائل در فرصت مقتضي.»