مخاطرات مصاحبه تلويزيوني
محمد مهدي فرقاني
براي بررسي صحبتهاي رييسجمهور در مصاحبههاي تلويزيوني، نشستهاي خبري و حتي سخنرانيهاي استاني بايد به يك نكته بسيار مهم توجه كنيم. رييسجمهور در مقابل رسانهاي با تعداد بالاي مخاطب مواجهه است و نبايد تنها به مردمي كه مخاطب هستند توجه كرد. وسعت مخاطبين در چنين گفتوگوهايي حداكثري است و نه تنها مردم كه گروهها و طيفها مختلف و حتي رسانههاي بينالمللي، صحبتهاي او را رصد ميكنند و اين صحبتها بايد آنقدر همهجانبه و حساب شده باشد كه جوابگوي اين طيف وسيع از مخاطبين باشد. براي همين نميشود انتظار داشت كه در مصاحبه تلويزيوني، رييسجمهور لحني صميمانه و متفاوت داشته باشد يا متفاوت از قبل، حرفهايي خودماني بزند. تفاوت اين مصاحبه با مصاحبههاي چاپي كه قشر محدودتري از مخاطب را دربر دارد همين است. البته بايد حواسمان به اين نكته هم باشد كه بخشي از جذابيت و تفاوت گفتوگوها به مصاحبهكننده و اهالي رسانهاي كه رييسجمهور مقابل آنها نشسته بستگي دارد كه در اين مورد خاص، مجريان صدا و سيما، نميتوانند تفاوت چنداني ايجاد كنند و وقتي رييسجمهور در مواجههه با سوالهاي هميشه تكراري قرار ميگيرد، نميتواند جوابي غيرتكراري و متفاوت بدهد.