برانكو ايوانكوويچ، سرمربي پرسپوليس در گفت‌وگو با سايت «tportal. hr» كرواسي، در مورد مسائل مختلف صحبت كرده است. در ابتداي گزارش اين سايت آمده است: اگرچه هنوز مربيان كرواسي نتوانسته‌اند به قوي‌ترين ليگ‌هاي جهان نفوذ كنند و تنها مربياني همچون اسلووان بيليچ در وستهام، نيكو كواچ در اينتراخت فرانكفورت و ايوان جوريچ در جنوا موفق بوده‌اند اما در آسيا و به ويژه در خاورميانه مربيان كروات فعال‌تر بوده‌اند. زلاتكو داليچ در امارات به عناوين قهرماني رسيد و فينال ليگ قهرمانان آسيا را هم تجربه كرد. داليبور استراچويچ با القادسيه در ليگ كويت به قهرماني رسيد و زوران ماميچ هم فرصت كسب جام براي النصرعربستان را دارد، اين در حالي است كه ايگور استيماچ نقش ناجي را براي الشحانيه قطر داشته است، اما شايد تاثيرگذارترين عملكرد و نتايج از آن برانكو ايوانكوويچ باشد كه در فوتبال با قدمت ايران كار مي‌كند و پرسپوليس تحت هدايت وي در مسير قهرماني است. ايوانكوويچ كه داراي مدرك مربيگري «يورو پرو»، بالاترين مدرك مربيگري اروپا و متخصص حركت‌شناسي در زمين است، اگر موفق به قهرماني شود، نخستين مربي كروات پس از توميسلاو ايويچ خواهد شد كه موفق مي‌شود در سه كشور به قهرماني برسد و تنها مربي است كه تيم ملي كشوري ديگر را به جام جهاني برده است.
پرسپوليس، پرافتخارترين تيم باشگاهي در ايران است؛ 9 عنوان قهرماني در كارنامه‌اش دارد، اما آخرين قهرماني اين تيم مربوط به سال 2008 مي‌شود...
ما شانس كسب دسيما (دهمين عنوان قهرماني) را داريم. اگر اين اتفاق بيفتد موفقيت بزرگي به شمار مي‌آيد، هرچند ما فصل گذشته هم قادر به فتح ليگ برتر بوديم. در حقيقت در پايان فصل گذشته ما هم‌امتياز استقلال خوزستان بوديم و تنها به خاطر تفاضل گل بود كه از قهرماني بازمانديم. حالا قانون در ليگ برتر تغيير كرده و تقابل‌هاي رودرروي تيم‌ها لحاظ خواهد شد و از اين حيث ما فصل گذشته بهتر از رقباي‌مان بوديم و اگر اين قانون فصل گذشته بود، بايد قهرمان مي‌شديم. در اواسط فصل در تقابل با تراكتورسازي، جدي‌ترين رقيب‌مان در ديداري خانگي به تساوي بدون گل رسيديم، اميدوارم پيش از اينكه كار به نتايج رودررو كشيده شود، كار را تمام و هواداران وفادارمان را خوشحال كنيم.
موفقيت مربيان در خاورميانه جالب توجه بوده است. اين طور نيست؟
قيمت مربيان اسپانيايي و پرتغالي را مي‌دانم، اما در خاورميانه مربيان كروات حكمراني مي‌كنند. زلاتكو داليچ موفق شد العين را به فينال ليگ قهرمانان آسيا برساند و نه‌تنها من، بلكه همه كروات‌ها از صميم قلب خواهان موفقيت او و تيمش بوديم. بنابراين واضح است كه مربيان اهل كشور كرواسي كارشان را در خاورميانه به خوبي انجام داده‌اند. اينجا مديران و روساي باشگاه‌ها خيلي در كار مربيان دخالت نمي‌كنند.
تنها جاي تاسف دارد كه شما نمي‌توانيد خيلي از بازيكنان كروات در تركيب تيم‌تان استفاده كنيد؟
بله، اين به خاطر وجود قانوني براي حفظ بازيكنان بومي است. در ايران قانوني وجود دارد كه هر تيم باشگاهي تنها مي‌تواند سه بازيكن خارجي و يك بازيكن با پاسپورت آسيايي داشته باشد. در حال حاضر هم ما دو بازيكن اوكرايني داريم و رادوشويچ، دروازه‌بان ما هم ديگر بازيكن خارجي‌مان به شمار مي‌رود. در حال حاضر در پنجره نقل و انتقالات بيشتر روي جذب بازيكنان بومي تمركز كرده‌ايم چون قرار دادن بازيكنان خارجي‌مان در ليست فروش براي باشگاه هزينه زيادي خواهد داشت.
هزينه‌هاي زيادي كه باشگاه‌هاي چيني صرف خريد بازيكنان جديد مي‌كنند را چطور مي‌بينيد؟
رييس‌جمهور آنها عاشق فوتبال است و از اين طريق مي‌خواهد كه فوتبال چين پيشرفت بيشتري كند. زماني كه در سال 2011 در چين بودم، بسكتبال، محبوب‌ترين ورزش در اين كشور بود چون آنها بازيكناني در ليگ NBA داشتند، اما فوتبال هم كم‌كم در بين مردم داشت محبوب مي‌شد. با اين حال مطمئن نيستم كه خريد بازيكنان خارجي با رقم‌هاي بالا بتواند خيلي باعث رشد و توسعه فوتبال در اين كشور شود.
حضور تيم ملي كرواسي در تورنمنت چهارجانبه چين تاثيرگذار بود؟ اعتقاد داريد كه اين اقدام به خوبي برنامه‌ريزي شده است؟
همان طور كه گفتم چين براي پيشرفت فوتبالش كارهاي زيادي كرده، اما در كنارش بر محبوبيت اين رشته ورزشي هم افزوده است. درست است كه تيم ملي كرواسي در اين تورنمنت به عنوان چهارمي رسيد و نتيجه لازم را نگرفت، اما به اعتقاد من فدراسيون فوتبال كرواسي در مسير درستي گام برداشته و حالا ابزاري در اختيار آنته چاچيچ قرار دارد كه در اختيار مربيان قبلي نبوده است. همان طور كه مي‌دانيد برنامه‌ريزي براي انجام مسابقات دوستانه براي تست بازيكنان دشوار است و در اين مقطع هم ضروري نيست. خود من هم براي اينكه بازيكنانم را در اختيار داشته باشم با مربي تيم ملي ايران مبارزه كردم تا براي مسابقات آماده باشيم. در كرواسي اما شرايط ليگ متفاوت است و شايد نبود بازيكنان ملي خيلي حس نشود.
هفته گذشته بود كه اعلام شد جام جهاني 2026 با 48 تيم برگزار خواهد شد. شما هدايت تيم ملي را در جام جهاني 2006 بر عهده داشتيد. آيا اين افزايش تعداد تيم‌هاي حاضر در مرحله پاياني جام جهاني مي‌تواند براي فوتبال مفيد باشد؟
نمي‌دانم، پيش‌بيني‌اش دشوار است. هرچند به شخصه بر اين باورم كه 48 تيمي شدن جام جهاني باعث افت كيفيت مسابقات مي‌شود و آن جذابيت و هواداران خود را از دست خواهد داد. از سوي ديگر اين فرصت فراهم مي‌شود كه تيم‌هايي كه پيش از اين شانس كمتري براي حضور در اين مسابقات را پيدا مي‌كردند، براي حضور در اين مسابقات اميدوارتر شوند و بجنگند. حالا با توجه به اينكه بازيكنان 60، 70 و حتي 80 بازي در طول سال انجام مي‌دهند، افزايش تعداد تيم‌هاي جام جهاني مي‌تواند روي مصدوميت بازيكنان و نحوه ريكاوري آنها تاثيرگذار باشد. به نظر مي‌رسد رويكرد مالي و تجاري در اين تصميم دخيل بوده است.