هدفي كه تامين نشد

استيضاح آقاي آخوندي، وزير راه و شهرسازي در جلسه ديروز مجلس و در نخستين فرصت ممكن بعد از اعلام وصول استيضاح برگزار شد و آقاي آخوندي فقط 74 رأي عدم اعتماد گرفت و در مقابل 176 نفر اين نظر را تاييد نكردند و 5 نفر نيز ممتنع بودند. اين امر نشان داد كه آمادگي آقاي وزير بيش از حد مورد انتظار مخالفان بوده و بدون فوت وقت و سريع اين جلسه را برگزار كردند. نكته جالب ماجرا اينجاست كه در سال 1392، تعداد موافقان با وزارت آقاي آخوندي فقط 159 نفر و تعداد مخالفانش 107 نفر بود، در حالي كه در اين استيضاح، مخالفان به 74 نفر كاهش و موافقان به 176 نفر افزايش يافته‌اند. در استيضاح سال گذشته نيز شاهد همين آمار هستيم و هيچ تفاوتي نمي‌بينيم. 72 رأي موافق به استيضاح، 175 مخالف و 5 رأي ممتنع در مهر سال 1394 به او داده شد. معناي اين استيضاح چه بود؟
همان‌طور كه در يادداشت روز شنبه با عنوان هدف استيضاح نوشته شد، اين استيضاح برخلاف نظر موافقانش، اهداف كاملا سياسي را دنبال مي‌كرد. متاسفانه وقتي كه شمشير استيضاح به نادرست از نيام نمايندگان كشيده شود، به جاي برندگي لازم، به مرور كند و از كارايي آن كاسته مي‌شود. در آن يادداشت به وضوح توضيح داده شد كه چرا اين اقدام سياسي و جناحي است. استيضاح‌كنندگان بايد به خوبي مي‌دانستند كه هيچ شانسي براي افتادن وزير وجود ندارد زيرا به لحاظ فني و مديريتي ايرادات در حدي نيست كه بتوان يك وزير را با آن استيضاح كرد. به علاوه آقاي وزير به درستي متذكر شد كه: «من پنج بار از مجلس رأي‌اعتماد گرفتم؛ يك بار براي تصدي مسووليت وزارت، سه بار پس از پاسخ قانع‌كننده به سوالات نمايندگان و يك بار نيز در جريان استيضاح در مجلس قبل كه اين نشان‌دهنده سياستگذاري درست و تدبير مطلوب بر وزارت راه و شهرسازي است و شايد جالب باشد كه بدون دريافت هيچ كارت زرد و اخطاري دو بار براي استيضاح به مجلس آمدم در حالي كه  بدون دريافت هيچ كارت زرد و اخطاري دو بار براي استيضاح به مجلس آمدم در حالي كه روند اجراي استيضاح معمولا به‌گونه‌اي است كه اگر وزير نتواند به سوالات نمايندگان پاسخي قانع‌كننده بدهد در جريان مي‌افتد.» بنابراين براي يك ناظر بي‌طرف اين پرسش پيش مي‌آيد چگونه مي‌شود كه يك وزير در طول چهار سال فعاليت خود كارت زرد نگرفته باشد، ولي در سه ماه مانده به انتخابات و يك سال بعد از يك استيضاح ناموفق ديگر، دوباره استيضاح شود؟ براي پاسخ به اين پرسش بايد به اقدامات انجام شده در خصوص برخي معترضان مسكن مهر اشاره كرد. قضيه مسكن مهر از ابتدا مورد تاييد دولت جديد نبود، هرچند پذيرفتند كه آن را به اتمام برسانند. مسكن مهر هم از جهت فني و جايابي و هم از حيث كيفيت ساخت و هم از نظر خريداران و مهم‌تر از همه از حيث بار مالي و افزايش نقدينگي در كشور مورد تاييد هيچ كارشناس مسكن و اقتصادي نبود. به قول آقاي وزير جايابي از طريق گردش هوايي با بالگرد انجام شده بود! تامين امكانات زيربنايي مثل آب و برق و راه و پليس، ادارات، مدرسه، بيمارستان و... هيچ‌كدام در حد مطلوب پيش‌بيني نشده بود. از همه بدتر فساد گسترده‌اي در واگذاري‌هاي پيمانكاري صورت گرفته بود كه غيرقابل اندازه‌گيري است. به دليل همين فساد و دولتي بودن آن، ساختمان‌هاي ساخته شده در موارد بسياري، كم‌كيفيت و حتي غيرقابل سكونت بود. و بالاخره براي بسياري از آنها داوطلبي وجود ندارد و پولي كه صرف اين كار شد، ريشه اصلي تورم حدود 40 تا 60درصدي سال‌هاي آخر احمدي‌نژاد است. طبيعي است كه در اين ميان عده اندكي نيز درخواست‌ها و مطالباتي داشته باشند. اين عده را هر روز جلوي وزارت راه و شهرسازي جمع مي‌كردند كه تعدادشان ميان 30 تا 70 و بعضا 100 نفر بود و افراد ثابتي بودند و كسي هم مانع عمل آنان نبود. به نظر مي‌رسد كه همين گروه‌ها را از صبح ديروز جلوي مجلس جمع كرده‌اند تا با فضاسازي عليه وزير، نمايشي سياسي را عرضه كنند. هدف اصلي دفاع از طرح شكست خورده احمدي‌نژاد يعني مسكن مهر است. اين دفاع تبليغاتي در آستانه انتخابات و با هدف برنامه‌ريزي بعدي انجام شده است. با اين ملاحظات آيا مي‌توان گفت كه جناح اقليت مجلس در هدف سياسي استيضاح شكست خورده‌اند؟ پاسخ مثبت است. چرا؟اول از همه به اين دليل كه آنان ثابت كردند كه كمتر از 30 درصد نمايندگان را مي‌توانند همراه خود كنند. در اين صورت تمام آن ادعاهايي كه براي پيروزي در انتخابات مجلس طرح مي‌كردند نقش برآب شده محسوب مي‌شود. دوم اينكه وزير با سرعت عملي كه در پاسخگويي به خرج داد و با اعلام موافقت براي حضور فوري در جلسه استيضاح، امكان انجام هرگونه فعاليت تبليغاتي را از طرف مقابل سلب كرد و برعكس، كفه تبليغات را به نفع خود سنگين كرد. و بالاخره اينكه فرصت مناسبي پيدا كرد تا انتقادات را پاسخ دهد. به‌طور معمول براي وزراي دولت اين فرصت كمتر پيش مي‌آيد كه بتوانند از عملكرد خود در برابر مخالفان در رسانه رسمي دفاع كنند. اين اتفاق موجب افزايش اعتماد به نفس دولت و ساير وزرا شد و تاثيرات مثبتي را بر فضاي سياسي ماه‌هاي آينده خواهد گذاشت.