پارك‌خوابي
و چادرهاي مسافرتي
الهام معيني جزني
تعطيلات نوروز كه از راه مي‌رسد، يكي از آشناترين مناظري كه در ورودي شهرهاي گردشگرپذير به چشم‌مان مي‌خورد، چادرهاي مسافراني است كه با وسيله نقليه شخصي به دل جاده زده‌اند و براي اسكان، پارك‌ها و محوطه‌هاي عمومي را انتخاب كرده‌اند. در ساليان اخير، برخي از مسوولان به اين موضوع واكنش نشان داده و جمع‌آوري اين نوع چادرها و ساماندهي پارك‌خوابي را از اولويت‌هاي مهم برنامه‌هاي خود اعلام كنند. هرچند اين برنامه‌ها عملا به موفقيت خاصي نرسيده‌اند و مسوولان مي‌گويند در اين راه با هجمه زيادي روبه‌رو شده‌اند و دايما به آنها گفته مي‌شود كه با جمع‌آوري پارك‌خوابي، امكان سفر ارزان از مردم گرفته مي‌شود. بسياري از متخصصان شهري و گردشگري معتقدند؛ اسكان مسافران در پارك‌ها، نيازمند تامين امنيت، بهداشت، برنامه‌ريزي براي مقابله با حوادث طبيعي، رعايت مسائل اجتماعي و فرهنگي بوده و اصولا چادرها بايد در كمپ‌ها يا مراكز خاص احداث شود. آنها بارها به صراحت گفته‌اند كه هيچ استانداردي در جهان اجازه نمي‌دهد در محدوده شهري متعلق به عموم، حريم خصوصي ايجاد شود. به نظر مي‌رسد مسائل مالي و ارزان‌تر تمام شدن سفر، يكي از مهم‌ترين انگيزه‌هاي خانواده‌هايي است كه اين نوع اسكان را انتخاب مي‌كنند؛ نكته مهمي كه نمي‌توان به راحتي از كنار آن گذشت. تا زماني كه مسافران نتوانند هزينه‌هاي اقامت در اماكن اقامتي را بپردازند و برپايي چادر، ارزان‌ترين راه اسكان باشد، حذف پديده چادرخوابي، شدني به نظر نخواهد آمد. برنامه‌ريزي اصولي ايجاب مي‌كند كه قيمت هتل‌ها و اقامتگاه‌هاي مسافرتي با توجه به نوع خدمات، حقيقي شده و حداقل يكماه جلوتر از تعطيلات، تخفيف‌ها و مشوق‌هاي لازم اطلاع‌رساني شود تا خانواده‌ها بتوانند برنامه‌ريزي‌هاي موردنياز جهت انتخاب مقصد نوروزي را انجام دهند. در اين زمان است كه مي‌توان هشدارهاي لازم جهت ممنوعيت پارك‌خوابي و برپايي چادر در اماكن عمومي را نيز به مردم گوشزد كرد. شايد گفتن اين نكته نيز خالي از لطف نباشد كه هركدام از ما در ازاي استفاده از منابع زيست‌محيطي، جاذبه‌هاي فرهنگي و طبيعي هر شهر، مي‌توانيم سهمي ولو اندك درچرخاندن چرخ‌هاي اقتصادي آن منطقه داشته باشيم، چرا كه هزينه كردن در مقصد گردشي، موجب رونق و اشتغالزايي مردم در شهرهاي ميزبان خواهد شد.