اصولگرايان معتدل پشت روحاني

گروه سياسي| انتخابات‌ها و رخدادهاي سياسي گاه تغييرات بزرگي را به همراه دارد؛ از آينده يك كشور و ملت گرفته تا آينده يك جريان سياسي. تاريخ بعد از انقلاب را كه ورق بزنيم به راحتي مي‌توان اين تغييرات را مشاهده كرد و گاه برخي از آنها مبدا جريانات مهمي شدند. جريان اصولگرا فكرش را نمي‌كرد مردي كه سال 84 از روي شانه‌هاي آنها به بام قدرت رسيد، بعدها مهم‌ترين دليل چند پاره شدن اين جناح سياسي شود، تا جايي كه بنام‌ترين چهره‌هاي اصولگرا را در اردوگاه نامزد مورد حمايت اصلاح‌طلبان قرار دهد. بهروز نعمتي يكي از نزديكان علي لاريجاني از تشكيل ستاد اصولگرايان حامي روحاني در هفته آينده خبر داده است. او به ايسنا گفت: طيف‌هاي مختلفي از اصولگرايان از جمله اصولگرايان معتدل، معتدلين و مستقلين به غير از جبهه مردمي نيروهاي انقلاب از كانديداتوري آقاي روحاني در انتخابات رياست‌جمهوري دوازدهم حمايت مي‌كنند. او همچنين اضافه كرده: ستاد اصولگرايان حامي آقاي روحاني كه برخي از نمايندگان هم در آن عضويت دارند هفته آينده تشكيل خواهد شد. حاميان اصولگراي حسن روحاني تركيب جديدي نيست. سال 92 هم چهره‌هاي شاخصي از اصولگرايان از حسن روحاني در برابر چهره‌هاي اصولگراي حاضر در ميدان انتخابات حمايت كردند، چهره‌هايي همچون علي اكبر ناطق نوري. اين‌بار اما داستان تفاوت ديگري دارد. حاميان اصولگراي روحاني در حالي اعلام موجوديت مي‌كنند كه جريان اصولگرا تمام تلاش خود را به كار بست تا در انتخابات پيش رو وحدت را رويه كار قرار دهد و از همين رو جبهه مردمي نيروهاي انقلاب را با سر و صداي فراواني تشكيل داد تا رفتار انتخاباتي خود را اصلاح كند. اما جمنا هم نتوانست وحدت را به آشفته بازار اصولگرايي بازگرداند. حقيقت اين است كه شكاف و فاصله‌اي كه ميان اصولگرايان پديدار گشته عميق‌تر از اينهاست كه با تشكيل يك جبهه پر شود. در تمام  سال‌هاي اخير ميان اصولگرايان تنها علي لاريجاني بود كه به طور علني همه نظراتش را بيان مي‌كرد و همين امر سبب شد تا يكشنبه سياه مجلس در سال 90 و در جريان استيضاح وزير كار احمدي‌نژاد رخ دهد و اختلاف در جريان اصولگرايي از پس‌پرده بيرون بيفتد. از همان موقع براي همه مشخص شد كه اصولگرايان سنتي حساب كار خود را جدا كرده‌اند. در انتخابات 92 اين موضوع عيان‌تر شد و با تشكيل دولت حسن روحاني ديگر چيزي براي پنهان كردن باقي نمانده بود. در اين ميان چهره‌هايي همچون ناطق‌نوري حمايت معنوي خود از دولت مورد حمايت اصلاح‌طلبان را قوت مي‌بخشيد و از سوي ديگر چهره‌هايي همچون علي لاريجاني در دستگاه قانونگذاري به ياري دولت مي‌شتافتند. اگرچه فضاي انتخابات فرصتي را براي گفت‌وگو فراهم مي‌كند تا برخي فاصله‌ها كم شود اما هفتم اسفند 94 نه تنها اين فاصله را كم نكرد بلكه كار به جايي كشيده شد كه علي لاريجاني مهره‌هايش را با رايزني اصلاح‌طلبان در ليست اميد جاي دهد تا در بهارستان ياريگرش باشند. حضور بهروز نعمتي و كاظم جلالي در ليست اميد نشانگر اين بود فاصله در جريان اصولگرايي تبديل به گره‌اي كور شده است. اگر برخي اصولگرايان اميد داشتند اين گره با تشكيل جمنا در انتخابات پيش رو باز شود به بيراهه رفته‌اند. اصولگرايان سنتي همچنان حامي حسن روحاني باقي مانده‌اند و اكنون مي‌خواهند ستاد اصولگرايان را هم در حمايت از او تشكيل دهند. علي لاريجاني هم چندي پيش حمله تندي به جمنا و از آنها انتقاد كرد و بهروز نعمتي هم تشكيل‌دهندگان جمنا را تندروهاي جريان اصولگرايي خوانده بود. با اين اوصاف اتحاد، روياي دور از دسترس جريان اصولگرايي شده است؛ رويايي كه به نظر مي‌رسد راه زيادي تا تحققش باقي مانده.