ترور شخصيت، نقادي نيست

در نقد اولين چيزي كه اهميت دارد به رسميت شناختن طرف مقابل است. همان‌طور كه براي خود حق و حقوقي قايل هستيم بايد براي فرد نقدشونده نيز حق و حقوقي قايل باشيم. نقد نسبت به گروه‌هاي رقيب و جريان‌هاي ديگر هميشه بايد متضمن اخلاق و چارچوب‌هاي قانوني باشد. نقد بايد با هدف اصلاح انجام شود. اگر به دنبال نقد تخريبگرانه باشيم و چارچوب‌هاي اخلاقي را كنار بگذاريم و به دنبال تهمت و افترا به طرف مقابل خود باشيم، كاركرد مثبت نقد را تبديل به اتفاقات زيانباري در كشور كرده‌ايم. اگر در نقد براي ديگري هيچ حقي قائل نباشيم ديگر نام آن نقد نيست بلكه نوعي ترور شخصيتي است. يعني در نظر گرفتن حق و حقوق افراد يكي از راه‌هاي هدايت‌كننده ما در امر نقد كردن مي‌تواند باشد. دروغ بستن در فضاي سياسي و افترا و عدم بيان واقعيات به نوعي از مدار اخلاق خارج شدن است. اگر حرف‌هاي ناروايي را به نقدشونده نسبت دهيم و از واقعيت‌ها فاصله بگيريم، سعي در جلوه دادن فضاي نادرست و دروغ در فضاي سياسي داشته باشيم اثرات زيانباري را به سياست كشور و جامعه ايران وارد خواهيم كرد. اگر خارج از ضوابط قانوني عمل كنيم از حوزه نقد سالم و سازنده و رقابت سياسي سالم خارج شده‌ايم.
٭عضو شوراي مركزي نيروهاي خط امام