مديا كاشيگر به خاك سپرده شد
رسمش نبود، بگذاري و بروي
گروه فرهنگ و هنر
«مديا كاشيگر قد مردانگي را به خاطر درهم و دينار خم نكرد كه اگر خم مي‌كرد ۵۰ عنوان استاد به دنبال خود يدك مي‌كشيد.»اينها بخشي از سخنان غلامحسين سالمي است در مراسم خاكسپاري مديا كاشيگر. دهمين روز مرداد براي اهالي فرهنگ و قلم با خاكسپاري مديا كاشيگر مترجم، شاعر و فعال فرهنگي آغاز شد. جمعي از چهره‌هاي فرهنگي و ادبي همراه با كاردار سفارت فرانسه و تعدادي از كاركنان اين سفارت در تالار وحدت گرد هم آمدند و پيكر مديا كاشيگر را تا قطعه نام‌آوران بهشت زهرا(س) همراهي كردند. غلامحسين سالمي، كاوه ميرعباسي، بابك احمدي و مهشيد نونهالي درباره او سخن گفتند. كاردار سفارت فرانسه، پيام سفير اين كشور را براي درگذشت مديا كاشيگر خواند و اين سفارت را همچون مردم ايران عزادار درگذشت كاشيگر دانست و حجت‌الاسلام محمود دعايي نيز بر پيكر كاشيگر نماز گزارد. غلامحسين سالمي نخستين سخنران اين برنامه بود و از كاشيگر به عنوان مردي واقعا بزرگ ياد كرد كه صميمي و نجيب بود با دلي به وسعت دريا. هرگز از كسي هيچ دلخوري نداشت. با همه روراست بود و بر آيينه دلش زنگاري از بدي نيست. به گزارش ايسنا، سالمي از دوستي سخن گفت كه دوستانش را رها كرد و رفت: «مديا در ۶۱ سالگي ما را به حال خودمان رها كرد. اگر بود، به او مي‌گفتم رفيق رسمش نبود، مديا رسمش نبود كه بگذاري بروي. فقط بهت و شگفت‌زدگي و دريغ و درد براي همه مانده است. او از ترجمه‌هاي پرشمار كاشيگر سخن گفت: « هرگز در كار فرهنگي، بساز بفروشي نكرد و هميشه سعي كرد كار مهندسي‌شده تحويل دهد.» كاوه ميرعباسي، نويسنده و مترجم كه از سال 50 با كاشيگر دوستي دارد، گريزي به گذشته زد؛ از علايق مشترك‌شان سخن گفت و از كاشيگر به عنوان مترجمي نام برد كه به هر دو زبان فرانسوي و فارسي تسلط داشت؛ اينكه ترجمه برايش دغدغه بود و به اجبار ترجمه نمي‌كرد بلكه تنها آثاري را ترجمه مي‌كرد كه برايش ضروري بود. ميرعباسي، دوست دوران جواني خود را مردي هميشه خنده‌رو، بشاش، بذله‌گو و خوش‌برخورد توصيف كرد كه با آدم‌هايي با خصوصيت‌ها و در سنين مختلف دوست بود: «او از اين خصوصيت در خدمت به فرهنگ استفاده كرد. خيلي از جوايزي كه شكل داد به خاطر دوستي‌هايش بود. خيلي‌ها را به يكديگر پيوند مي‌داد. من هيچ انساني را نديده‌ام كه اينقدر بي‌توقع باشد، حتي توقع بجا نيز از كسي نداشت. اگر ناراحتي پيش مي‌آمد سعي مي‌كرد آن را رفع كند، گويي رنجيدن در طبيعت او جايي نداشت و زندگي را با صلح مي‌خواست.» مهشيد نونهالي نيز از دغدغه هميشگي كاشيگر براي جوانان گفت. بابك احمدي او را يكي از شريف‌ترين، داناترين و بهترين دوستان خود ناميد. ماني پسر مديا كاشيگر از گريه پدرش براي درگذشت محمد پوينده سخن گفت. مديا كاشيگر متولد سال ۱۳۳۵ بود و «خاطره‌هايي فراموش‌شده از فردا»، «آخرالزمان»، «مرگ موريانه» و «اتاق تاريك» از جمله كتاب‌هاي منتشرشده اوست. ضمن اينكه آثاري از آلبر كامو، آنتوان دو سنت اگزوپري، اوژن يونسكو، پل ريكور، ولاديمير ماياكوفسكي، ژان ژنه و... را ترجمه و منتشر كرد. دو جايزه ادبي يلدا و روزي روزگاري را راه‌اندازي كرد كه چندي پيش به دليل بيماري ريوي در بخش بيمارستان امام خميني(ره) بستري شد و روز 7 مرداد در سن ۶۱سالگي درگذشت.