مشكل اصلي تاتنهام در ومبلي چيست؟
نويد صراف
آخرين ديدار رسمي تاتنهام در ورزشگاه خانگي‌اش كه 118 سال قدمت دارد، با پيروزي دو بر يك برابر منچستريونايتد به پايان رسيد و از آن زمان، اسپورز به دليل بازسازي و افزايش ظرفيت «وايت‌هارت‌لين» به ورزشگاه «ومبلي» نقل مكان كرده. نقل مكاني كه يك فصل طول خواهد كشيد اما تا آن زمان، آنها به «ومبلي»، «ورزشگاه خانگي» خواهند گفت؛ ورزشگاهي كه اصلا همانند خانه اصلي‌شان نيست و اسپورز در آن احساس راحتي نمي‌كنند. هواداران تاتنهام نتايج خانگي تيم محبوب‌شان در ليگ قهرمانان اروپا در فصل گذشته را از ياد نبرده‌اند؛ بازي‌هايي كه همگي در ومبلي برگزار شد و حاصل آن دو شكست (برابر موناكو و بايرن لوركوزن) و يك پيروزي (برابر زسكا مسكو) بود. بعد از حذف تاتنهام از ليگ قهرمانان و حضور در مرحله حذفي ليگ اروپا نيز، شاگردان پوچتينو برابر خنت موفق به كسب پيروزي نشدند و بعد از كسب تساوي 2 بر 2 برابر نماينده بلژيك، از دور رقابت‌ها كنار رفتند. شاگردان پوچتينو فصل گذشته در وايت‌هارت‌لين در ليگ برتر 19 بار به ميدان رفتند كه حاصل كار كسب 17 پيروزي و 2 تساوي بود؛ بدون شكست! اسپورز در فصل گذشته در اين ورزشگاه 47 بار گلزني كردند (ميانگين 47/2 گل زده در هر بازي) و تنها 9 بار تور دروازه‌شان به لرزه در آمد (ميانگين 47/0 گل خورده در هر بازي) . اين در حالي است كه شاگردان پوچتينو در 5 بازي اخيرشان در ومبلي آمار بسيار متفاوتي از خود به جاي گذاشته‌اند: يك پيروزي، 1 تساوي و 3 شكست، 8 گل زده (ميانگين 6/1 گل در هر بازي) و 10 گل خورده (ميانگين 2 گل در هر بازي) .
تمامي كارشناسان متفق‌القول معتقدند كه تاتنهام در ومبلي نمي‌تواند بازي هميشگي خود را به نمايش بگذارد! اما چرا؟ براي فهم دقيق اين موضوع بايد نگاهي به اندازه زمين ومبلي و وايت‌هارت‌لين بيندازيد. وايت‌هارت‌لين با ابعاد 67×100 متر (مساحت 6700 متر مربع) دومين ورزشگاه كوچك جزيره است و اين در حالي است كه ورزشگاه ومبلي با ابعاد 69×105 متر (مساحت 7245 متر مربع) دومين ورزشگاه بزرگ ليگ برتر. در واقع اسپورز از دومين زمين كوچك، به دومين زمين بزرگ جزيره نقل مكان كرده و همين امر باعث افت باورنكردني اسپورز شده است. براي درك بهتر اين موضوع كافي است نگاهي بيندازيم به عكس حرارتي اسپورز در فصل گذشته با بورنموث، ديداري كه با پيروزي 4 بر صفر شاگردان پوچتينو به اتمام رسيد. اين آناليز به خوبي نشان مي‌دهد بازيكنان تاتنهام تمام نقاط وايت‌هارت‌لين را با قدرت پوشش داده‌اند؛ اتفاقي كه در بازي‌هاي اين تيم در ومبلي به هيچ عنوان انجام نشده و به دليل بزرگ‌تر بودن زمين، كار را براي تاتنهامي‌ها سخت كرده. از سوي ديگر آمار و آناليز‌هاي انجام شده روي بازيكنان تاتنهام نشان مي‌دهد كه آنها در فصل پيش در هر بازي به طور متوسط 114 كيلومتر دوندگي داشته‌اند كه اين آمار روي كاغذ نشان از آمادگي اين تيم براي حضور در زميني بزرگ‌تر داشت اما در واقعيت اتفاقات جور ديگري رقم خورد.
طول پاس‌هاي شاگردان پوچتينو در وايت‌هارت‌لين در هر بازي به طور متوسط 22 متر بود، با اين حال با وجود بزرگ‌تر بودن زمين ومبلي، طول پاس‌هاي اسپورز در اين زمين به 18 متر كاهش پيدا كرد كه خود نشان از عدم پوشش تمامي مناطق زمين در اين ورزشگاه از سوي اسپورز دارد. در فاز دفاعي نيز زمين ومبلي براي تاتنهام ايجاد مشكل كرده. شاگردان پوچتينو در وايت‌هارت‌لين در فصل گذشته، در هر بازي به طور متوسط 103 بار اقدام به تكل‌زني كرده‌اند و همين تاكتيك موجب مي‌شد كه در زمين تنگ وايت‌هارت‌لين، رقبا در مقابل اسپورز سريع‌تر توپ را از دست بدهند و قدرت خلق موقعيت‌شان به هدر برود.
تاكتيكي كه اجراي موفقيت‌آميزش در زميني بزرگ‌تر همچون ومبلي به مراتب سخت‌تر است و همان طور كه نتايج و آمار نيز نشان مي‌دهد، اسپورز در اجراي اين تاكتيك در ومبلي ناكام بوده. مشكلات تاتنهام در زمين بزرگ‌تر زماني جدي‌تر مي‌شود كه بدانيم مسوولان اين تيم درصدد هستند تا حاشيه 2 متري در كنار زمين را نيز طي فعاليت‌هاي بازي‌سازي وايت‌هارت‌لين، به مساحت زمين اضافه كنند و به اين ترتيب، تاتنهام با بازگشت به ورزشگاه اصلي خود نيز با شرايطي مشابه ومبلي مواجه خواهد بود. از اين رو، به نظر مي‌رسد هماهنگ شدن سريع بازيكنان با شرايط بازي در زميني بزرگ‌تر، امري الزامي براي بازگشت تاتنهام به مسير موفقيت است.