ادامه از صفحه اول
پرسش جديد، پاسخ قديم
در حقيقت منطق حقوقي موضوعه با واقعيت‌هاي موجود تطابق و هماهنگي لازم را ندارد. ما از يك كلمه مشترك «ازدواج» براي وصف زن و شوهر شدن دو نفر در طول تاريخ استفاده مي‌كنيم ولي واقعيت ازدواج در صد سال پيش و بيشتر با ازدواج‌هاي امروزي تطابق كامل ندارد. نه در جايگاه زن و مرد و نه ساختار خانواده و نه نهادهاي نظارتي بر روابط زوجين، هيچ تشابهي وجود ندارد. وجوه تشابه آن كمتر از وجوه افتراق آن است. در عين حال مي‌خواهيم هر دو نوع خانواده را تحت قانون مشابه و مشتركي اداره كنيم و اين شدني نيست. حقوق زن و شوهر را مي‌توان و بايد متوازن كرد و در اين صورت مهريه خيلي محدود و در عمل بلاموضوع خواهد شد ولي به جاي آن زن بايد از حقوق ديگري برخوردار شود؛ حقوقي كه نيازمند و شايسته آن است. برخلاف گذشته دوام و بقاي خانواده را با مهريه بالا و حتي تعداد فرزندان نمي‌توان تضمين كرد. تا هنگامي كه به پرسش‌هاي جديد پاسخ‌هاي قديم بدهيم، مشكلات بيشتر مي‌شود كه كمتر نخواهد شد.
افق‌هاي فراروي توسعه صنعت پالايش
به اين ترتيب شركت ملي پالايش و پخش فرآورده‌هاي نفتي به موازات شركت ملي نفت ايران در آينده‌اي نه‌چندان دور با صادرات روزانه بيش از يك ميليون بشكه فرآورده نفتي به يكي از مهم‌ترين مجاري درآمدزايي ارزي براي كشور بدل مي‌شود؛ تحولي كه پنج سال پيش تصور آن در عمل غيرممكن بود.
در اين ميان برندسازي و ايجاد شرايط براي حضور بخش خصوصي در حوزه پخش فرآورده‌هاي نفتي با هدف جلب رضايت مشتري، افزايش خدمات بهتر به مردم و ارتقاي كيفيت سوخت، سياستي است كه اين شركت را در مسير توسعه و تغيير قرار داده و در آينده، نمايي ديگر از اين صنعت را به نمايش مي‌گذارد.