خداحافظي حدادي يك شوك بزرگ براي بسكتبال ايران
نسل طلايي اندك‌اندك از تيم ملي خارج مي‌شوند
حامد حدادي در شرايطي كه اين فصل روزهاي درخشاني در ليگ چين دارد و در هر بازي جزو بهترين‌هاي ميدان مي‌شود به يك‌باره تصميم گرفته تا بعد از رقابت‌هاي قهرماني آسيا در سال 2015 از تيم ملي بسكتبال ايران خداحافظي كند و ديگر پيراهن ملي‌اش را به جوان‌تر‌ها بسپارد كه البته خود او هنوز جوان است. همان طور كه روبه روي خود او در زمان گفتن اين تصميم اعلام كرديم نخستين دغدغه بسكتبال بدون حدادي بازيكن جايگزين او است. اكنون هم مي‌توان نوشت كه بعد از حامد حدادي بسكتبال ايران با دغدغه‌اي بزرگ روبه‌رو مي‌شود؛ دغدغه‌اي به نام پست 5.
چرا حدادي اين تصميم را گرفت؟
حامد حدادي زماني كه اين خبر را اهالي رسانه اعلام كرد دليلش از اين تصميم را اين گونه عنوان كرد: «مي‌خواهم با قهرماني در آسيا و كسب سهميه المپيك از تيم ملي خداحافظي كنم. تا كي قهرمان آسيا شويم؟ چندبار ديگر به اين عنوان برسيم؟ تا كي پيشرفت نكنيم؟ من هيچ ناراحتي ندارم و تنها مي‌خواهم خداحافظي كنم.» اصلي‌ترين نكته‌اي كه ارزشمندترين بسكتباليست آسيا به آن اشاره دارد عدم پيشرفت بسكتبال ايران است. بسكتبال ايران از سال 2007 كه به قهرماني آسيا رسيد و راهي المپيك پكن شد نخستين رشته تيمي ايران بود كه توانست بعد از مدت‌ها چنين افتخاري كسب كند. نسل طلايي كه حامد يكي از آنها بود به آسيا نشان داد تيمي بسيار قدرتمند ظهور كرده و تا سال‌هاي سال اجازه خودنمايي به بسكتبال قاره كهن نمي‌دهد اما اين، آن چيزي نبود كه بسكتبال‌دوستان پيش‌بيني مي‌كردند؛ پيشرفتي اتفاق نيفتاد و ايران در سطح آسيا باقي ماند و حتي مي‌توان گفت كمي هم افت كرد.
بسكتبالي كه درجا زد
با درخشش نسل طلايي بسكتبال ايران در آسيا حامد حدادي راهي بزرگ‌ترين و ارزشمندترين ليگ بسكتبال دنيا يعني NBA شد؛ حامد موقعيتي به دست آورد كه همه بسكتباليست‌هاي جهان آرزوي به دست آوردن آن را دارند. در شرايطي كه ايران با حضور بازيكناني بي‌نظير چون مهدي كامراني، صمد نيكخواه‌بهرامي و حامد حدادي به تيمي قدرتمند در قاره تبديل شده بود خانواده بسكتبال اين پيش بيني را مي‌كرد كه ايران بتواند اندك اندك از آسيا فاصله بگيرد و خودش را به بسكتبال روز دنيا برساند؛ اتفاقي كه شدني بود و نياز به برنامه‌ريزي دقيق داشت اما نشد. بسكتبال ايران در آسيا ماند و تمام آرزويش قهرماني در آسيا و كسب سهميه‌هاي جام جهاني و المپيك شد. پس از 2007 ايران در سال 2009 هم قهرمان آسيا شد و به جام جهاني تركيه رفت؛ نخستين ميدان كسب تجربه بود. تيم پرستاره ايران با اينكه در آن سال‌ها مصدوم‌هاي زيادي داشت و بدون حامد حدادي در آسيايي گوانگجو سوم شد، خودش را آماده كرد تا با قهرماني در آسيا در سال 2011 به المپيك لندن برسد اما پنجم شد؛ زنگ خطر به صدا درآمد كه بسكتبال ايران درجا زده و محصور شدن در آسيا باعث افت تيم ملي شده اما بازهم كسي گوش نكرد. دوباره همان آش و همان كاسه؛ قهرماني در سال 2013 و رسيدن به جام جهاني 2014 و دوباره در اسپانيا تيم ملي نتوانست از گروهش صعود كند. گروه سخت و دشوار بود و ملي‌پوشان خوب جنگيدند اما چون در تمام اين سال‌ها برنامه‌اي براي جهاني شدن نداشتند نتوانستند كاري از پيش ببرند. تمام اينها نشان مي‌دهد بسكتبال ايران بعد از نزديك به يك دهه كار با نسلي طلايي درجا زده و تنها در انديشه قهرماني آسيا بوده است. به قول حامد حدادي «تا كي قهرمان آسيا شويم؟» بسكتبال ايران تا كي قهرمان آسيا شود اما در ساختن يك سالن استاندارد و گرفتن يك ميزباني ساده عاجز باشد؟
اگر حدادي برود
حامد حدادي تصميم گرفته كه از تيم ملي خداحافظي كند اما شايد تا آن روز تصميمش عوض شود؛ يعني شرايطي پيش بيايد كه حامد چندسالي براي تيم ملي به ميدان برود. حالا اگر حدادي برود چه اتفاقي براي تيم ملي ايران مي‌افتد؟ نخستين اتفاقي كه در نبود حامد حدادي مي‌افتد اين است كه انگيزه بسياري از حريفان آسيايي بالا مي‌رود. تيم ملي بسكتبال ايران بدون سنتر 218 سانتي‌متري‌اش كه در همان شروع مسابقه خودش را نشان مي‌دهد با گذشته فرق خواهد داشت. حامد هميشه كفه ترازوي هر مسابقه را به سود ايران سنگين مي‌كند و حالا نبودش مي‌تواند روحيه‌اي براي حريفان باشد. جدا از اين موضوع نبود حامد حدادي از نظر فني هم مي‌تواند به تيم ملي ضربه بزند؛ سنتري 218 سانتي‌متري كه بسكتبال را مي‌فهمد و هوشيارانه بازي مي‌كند. در زمان حمله ضمانت كسب امتياز است و در زمان دفاع حضورش در زير سبد باعث مي‌شود جسورترين بسكتباليست‌هاي آسيا هم جرات نفوذ نداشته باشند. حدادي در گرفتن امتياز، انجام ريباند، پاس و توپ‌ربايي نعمتي براي بسكتبال ايران است و مطمئنا با خداحافظي او مربيان آينده تيم ملي چالشي بزرگ براي پر كردن جاي او دارند؛ كاري كه شايد به يك دهه زمان نياز داشته باشد. نكته ديگري كه مي‌توان به آن اشاره كرد هماهنگي حدادي به عنوان يك بازيكن پست با مهدي كامراني گارد راس تيم ملي است. كامراني و حدادي در جام ملت‌هاي 2013 فوق‌العاده هماهنگ نشان دادند و نقش زيادي در قهرماني تيم ملي داشتند.
جايگزين نداريم
اگر حامد حدادي برود به سادگي مي‌توان گفت كه جايگزيني در اندازه او نداريم. هيچ بازيكني در اين يك دهه نه به اندازه فيزيك حدادي و نه به اندازه قدرت فني او پرورش داده نشده و اگر حدادي به طور كامل از تيم ملي خداحافظي كند كسي در حد و اندازه او در تيم ملي نخواهيم داشت. البته بازيكنان ديگري هستند كه بتوانند در پست پنج براي تيم ملي به ميدان بروند كه اكثرا از هم‌نسلان او هستند و در بين بازيكنان جوان بازيكني با اين قد و قواره وجود ندارد. مطمئنا بسكتبال ايران از روزي كه حامد حدادي پيراهن تيم ملي را از تن خارج كند تا سال‌هاي سال حسرت نداشتن اين نعمت را خواهد خورد. نكته‌اي كه نبود حامد حدادي را براي بسكتبال ايران به يك دغدغه تبديل مي‌كند اين است كه در پست‌هاي ديگر به دليل فيزيك متفاوت نسبت به يك بازيكن سنتر، بازيكنان زيادي هستند كه توانسته‌اند با تمرين و تلاش به جايگاه خوبي برسند. به طور مثال ما در پست يك بازيكنان زيادي داريم كه البته هنوز در حد و اندازه مهدي كامراني نيستند اما مي‌توانند با تلاشي زياد به كامراني‌هاي آينده بسكتبال تبديل شوند. در پست دو، سه و چهار هم به همين شكل است. شايد هنوز مثل صمد نيكخواه بهرامي نداريم اما پرورش بازيكناني چون صمد به مراتب ساده از پرورش بازيكناني چون حدادي است.
بسكتبال نيازمند يك برنامه گسترده
رفتن حامد يك زنگ خطري براي بسكتبال است كه مي‌گويد نسل طلايي اندك‌اندك از تيم ملي خارج مي‌شود. مطمئنا با رفتن حامد مي‌توان گفت مهدي كامراني، حامد آفاق و صمد نيكخواه‌بهرامي هم كم‌كم به فكر رفتن مي‌افتند و بايد براي آنها نيز جايگزين داشته باشيم. بسكتبال ايران اكنون روزهاي مهمي را پشت سر گذاشته و البته پيش رو دارد. انتخابات فدراسيون بسكتبال تا انتهاي سال برگزار مي‌شود و اين رشته رييس چهار سال آينده خود را مي‌شناسد. توجه به رده‌هاي پايه و استفاده از پتانسيل كامل بسكتبال در كشور بايد ازاولويت‌هاي رييس جديد باشد. آنچه بيش از هر چيز بااهميت به نظر مي‌رسد استفاده از نيروهاي متخصص براي پرورش بازيكنان بزرگ است. همه بسكتبالي‌ها مي‌دانند سعيد فتحي بود كه حامد حدادي را به يك سنتر بي‌نظير تبديل كرد و حالا به دليل فضاي بسكتبال ترجيح مي‌دهد در اين رشته كار نكند. ايران مربيان بسيار بزرگ و توانمندي دارد كه با استفاده از يك برنامه گسترده مي‌توان از توانايي آنها استفاده كرد.