واقعا دستاورد نداشتيم؟
علي شكوهي
در هفته گذشته در مناظره با حميد رسايي در دانشگاه اروميه چند نكته را درباره مذاكرات هسته‌اي گفتم كه اكنون آن را برجسته‌تر تكرار مي‌كنم.
- در مذاكرات بين‌المللي اصلا معنا ندارد كه ما به كشوري اعتماد داشته باشيم يا نداشته باشيم. هر كشوري در جست‌وجوي منافع خودش است و براي تامين آن هم چانه مي‌زند. در همه حال دولت‌ها، خواه بهترين باشند و خواه بدترين، براي تامين منافع خود وارد مذاكره مي‌شوند و ما بايد سازوكاري را ايجاد كنيم كه منافع خودمان را حفظ كنيم.
- تصميم به مذاكره يك امر ملي است و به آمد و رفت دولت‌ها بستگي تام ندارد. در مذاكرات هسته‌اي اخير ما معتقد بوديم كه تحريم‌هايي ظالمانه و ناجوانمردانه عليه ما وضع و اعمال شده است كه به زيان كشور تمام شد. در اين مساله به سياست اعلاني و تبليغاتي ما كار نداشته باشيد كه مي‌گفتيم اين تحريم‌ها اثر نداشت چون هميشه بين سياست‌هاي اعلاني و سياست‌هاي اعمالي فاصله وجود دارد.
- ما در اين مذاكرات فقط با امريكا مذاكره نكرديم. ما با ٦كشور با تضمين سازمان ملل مذاكره كرديم. اگر الان سازمان ملل ضامن اين توافقنامه نبود، ترامپ تاكنون از برجام خارج مي‌شد.
- اعتراض سياستمداران حامي ترامپ و همچنين اعتراض اسراييل و عربستان به مذاكرات اين است كه برجام به ايران زمان داده است بدون اينكه جمهوري اسلامي در مقوله هسته‌اي چيز مهمي را از دست داده باشد.
- ما در عمل هيچ چيزي را از دست نداده‌ايم. امريكاييان اصرار داشتند كه ايران نبايد امكان ساخت بمب اتمي را داشته باشد ولي مگر قرار بود ما بمب بسازيم؟
- اكنون ايران هسته‌اي از نظر سازمان ملل به رسميت شناخته شده و بسياري از تحريم‌ها هم برداشته شده است ولي باز مخالفان مي‌گويند تغييري ايجاد نشده است. واقعا تغييري ايجاد نشده است؟ يعني وضعيت امروز ما در فروش نفت، در انتقال ارز، در كسب تكنولوژي، در انعقاد قراردادهاي اقتصادي، در خريد هواپيما و موارد ديگر مانند گذشته است؟
- با توجه به وجود تضمين‌هاي بين‌المللي و عدم همكاري اروپا و ديگر كشورها، اگر امريكا پيشگام كنار كشيدن از برجام شود، منزوي خواهد شد.