مقالات هنرمند نقاش كتاب شدند
علي فرامرزي هنرمند نقاشي است كه در مطبوعات هم حضوري پررنگ دارد. او از حدود پانزده سال پيش به پيشنهاد يكي دو تن از روزنامه‌نگاران فعال در حوزه تجسمي، مقالاتي را درباره حوزه كاري خود نگاشته است. مقالاتي كه در مقاطع مختلف به چاپ رسيده است. حالا بخشي از اين مقالات در قالب كتابي منتشر شده‌اند با نام «يادداشت‌هاي علي فرامرزي» كه قرار است روز 8 دي ماه همزمان با افتتاحيه تازه‌ترين نمايشگاه نقاشي اين هنرمند در فرهنگسراي نياوران رونمايي شود.
فرامرزي كه نقاشي خودآموخته است، درباره چند و چون گردآوري اين كتاب به «اعتماد» مي‌گويد: «نزديك به 15 سال است در مورد مسائل حوزه تجسمي در رسانه‌ها مي‌نويسم. شروع يادداشت‌هايم در روزنامه اعتماد بود و همچنان ادامه پيدا كرده است و در اين سال‌ها با روزنامه‌هاي شرق و اعتماد كار مي‌كردم و مطالبي درباره نقاشي مي‌نوشتم. مطالبي مانند مسائل و مشكلات حوزه نقاشي كه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي وجود داشته است و نيز مطالبي درباره گالري‌ها، مسائل اجتماعي و عمومي حوزه تجسمي.»
او در اين سال‌ها به طور پيوسته نگارش اين‌گونه مقالات را ادامه داده است و حالا شمار مقالات او بسيار زياد شده است. فرامرزي گرچه در آغاز به گردآوري اين مقالات فكر نكرده بود ولي به مرور زمان و با بيشتر شدن اين آثار، با پيشنهادي از سوي دوستانش رو‌به‌رو شد: « نگارش اين مقالات از 15 سال پيش تا به امروز ادامه دارد و بعد از مدتي دوستان پيشنهاد مي‌كردند اين مقالات به عنوان مجموعه و در قالب كتابي منتشر شود و حالا اين كتاب دربردارنده مجموعه مقالات من است از سال 92 تا 96 كه در قالب 343 صفحه از سوي انتشارات نگارينه به چاپ رسيده است.» اين كتاب به تازگي منتشر شده است و اين هنرمند نقاش تصميم دارد كتابش را همزمان با افتتاحيه نمايشگاه تازه‌اش «بعد چهارم» در روز 8 دي ماه رونمايي كند. هرچند بيشتر اين مقالات در حوزه مسائل مربوط به نقاشي است، اما اين هنرمند به ديگر هنرهاي تجسمي هم بي‌توجه نبوده است و در زمينه‌هاي ديگر هم دست به قلم برده است.
از او مي‌پرسيم چرا براي گردآوري اين كتاب تنها به مقالاتي بسنده كرده كه از سال 92 تا 96 نوشته شده‌اند و مقالات مربوط به سال‌هاي گذشته را كنار گذاشته است، فرامرزي در پاسخ به اين پرسش مي‌گويد: «اگر مي‌خواستم مقالات سال‌هاي گذشته را هم در اين كتاب بگنجانم، كتاب خيلي ضخيم مي‌شد. بنابراين شايد در جلد ديگري، مقالات آن سال‌ها را گردآوري و منتشر كنم. البته ناشر معتقد بود انتشار مطالب مقطعي كه به زمان حاضر نزديك‌تر است، نتيجه بهتري داشته باشد.»
او اميدوار است آنگونه كه دوستان و كساني كه كتاب را ديده‌اند، معتقدند خواننده اين كتاب بتواند مرجع خوبي براي كساني باشد كه علاقه‌مندند مسائل مربوط به حوزه نقاشي را در سال‌هاي اخير پيگيري كنند و با خواندن اين مجموعه مقالات ديدگاهي كلي نسبت به رويدادهاي اين حوزه به دست مي‌آورند: «در مقدمه كتاب هم نوشته شده كه اين مجموعه مي‌تواند مرجعي براي مقطع تاريخي ما باشد تا جايي كه دنبال كرده‌ام، كسي تاكنون به اين شكل در يك مقطع چهارده، پانزده ساله به اتفاقات اين حوزه نپرداخته است.» در اين كتاب خبري از اخبار جنجالي حوزه تجسمي نيست ولي به بعضي از مطالب مهم اين حوزه پرداخته شده است از جمله انتقال اثار موزه هنرهاي معاصر به خارج از كشور. فرامرزي توضيح مي‌دهد: «البته سعي كردم به ديگر هنرهاي تجسمي هم بپردازم و نگاهي غيررسمي و آزاد به اين مسائل و مشكلات داشته باشم.»
اما با توجه به اينكه هنرهاي تجسمي، حوزه‌اي كاملا تخصصي است، اين كتاب چقدر مي‌تواند براي مخاطب عام جذابيت داشته باشد؟ او اين‌گونه پاسخ مي‌دهد: «مخاطب عام متاسفانه امروز حتي رمان هم نمي‌خواند! اما اگر كسي بخواهد تاريخ فرهنگ ايران و مسائل اين مقطع را دنبال كند، با خواندن اين كتاب، ديدگاهي كلي درباره اين حوزه به دست خواهد آورد.» علي فرامرزي مقالات اين كتاب را بدون هر گونه بازنويسي يا دخل و تصرفي منتشر كرده است: «عين همان مقالات روزنامه‌هاست بدون ذره‌اي تغيير يا حذف و اضافه.»