احمدينژاد بازهم نامه نوشت
محمود احمدينژاد، چهره پر سر و صداي ماههاي اخير سپهر سياسي ايران باز هم خطاب به رهبر معظم انقلاب نامه نوشت. نامهاي كه شب گذشته كانال دولت بهار منتشر كرد نامه سوم احمدينژاد است. او در اين نامه خواستار موضوعاتي شده است كه از عصبانيت او نشات ميگيرد. نطق محمود احمدينژاد در روز جلسه چهارم دادگاه تجديد نظر حميد بقايي نشان ميداد رييس دولتهاي نهم و دهم اين روزها از ورود دستگاه قضا به پرونده تخلفات افرادي كه خط قرمز او هستند بسيار عصباني است و اين مهم در نامه سوم نمود عيني پيدا كرده است. نامه سوم ابعاد تازهتري نيز دارد. او در اين نامه از دستگاه قضايي عبور و قوه مقننه و مجريه را نيز هدف قرار داده است.
احمدينژاد در نامه سوم خود در خواستهاي خارج از عرف خواهان برگزاري انتخابات آزاد و زودهنگام رياستجمهوري و مجلس شوراي اسلامي شده است. در حالي كه كمتر از 10 ماه از برگزاري انتخابات رياستجمهوري و حضور پر شور مردم در پاي صندوقهاي راي گذشته و مردم با راي 24ميليوني رييسجمهور خود را انتخاب كردهاند، مشخص نيست جريان فكري احمدينژاد چه اهدافي را در پس خواستههاي خود دنبال ميكنند. مردم ايران در انتخاباتي دموكراتيك در سالهاي 94 و 96 افراد منتخب خود را از طريق صندوق راي انتخاب كردهاند؛ انتخابي كه به مذاق احمدينژاد و ياران او خوش نيامده و اين جريان از انتخاب مردم خشمگين است. احمدينژاد در اين نامه موضوعي ديگر را مطرح كرده است كه بيارتباط با جنجالهاي رسانهاي اخير او نيست. رييس دولتهاي نهم و دهم در ماههاي اخير از هر فرصتي كه نصيبش شده، استفاده و انتقادات تندي را خطاب به دستگاه قضايي كشور مطرح كرده است؛ انتقاداتي كه ناشي از عصبانيت او از ورود دستگاه قضا به پرونده تخلفات اطرافيانش است. احمدينژاد در نامه سوم همچنان بر موضع خود پافشاري كرده و در خواستهاي غيرمعمول خواهان بركناري رييس دستگاه قضا شده است. ريشه اين خواسته احمدينژاد مشخص است. اطرافيان احمدينژاد همچنان خط قرمز او هستند و با وجودآنكه قوه قضاييه تخلفات اين افراد را ثابت كرده، او سعي دارد با ايجاد جو رسانهاي دستگاه قضا را به دليل بررسي پرونده اين افراد تحت فشار بگذارد.
نامه سوم
احمدينژاد در بخشهايي از اين نامه نوشته است: «حضرتعالي در سخنراني 29 بهمن 96 از نظرات انتقادي مردم نسبت به عملكرد و رفتار بخشهاي گوناگون حكومت به ويژه از اعتراض و نارضايتي عمومي به عدم اجراي عدالت استقبال نمودهايد. اينجانب اين واقعه را به فال نيك ميگيرم و از اين رو با تاكيد مجدد بر اينكه انقلاب و نظام، برآمده از فداكاريهاي بينظير و مبارزات تاريخي و اراده آحاد ملت و متعلق به آنان بوده و به فضل الهي، ملت ايران خود حافظ آن خواهد بود، پيشنهاداتي را جهت اصلاح امور و به عنوان اقدامات فوري ارايه مينمايم كه اميدوارم موثر واقع گردد.» او در ادامه به بيان پيشنهادات خود پرداخت و در بخشهايي از نامه خود نوشت: «برگزاري فوري و آزاد انتخابات رياستجمهوري و مجلس شوراي اسلامي، البته بدون مهندسي شوراي نگهبان و دخالت نهادهاي نظامي و امنيتي و آزاد گذاردن مردم براي انتخاب، يك ضرورت فوري است. امروز نيز از عوامل اصلي نارضايتي عمومي، عملكرد مقامات ارشد قضايي و ظلمهايي است كه با مديريت آنان در اين دستگاه روا داشته ميشود. تغيير فوري رييس دستگاه قضا كه منصوب مستقيم جنابعالي است و انتصاب فردي با ويژگيهاي مندرج در قانون اساسي ميتواند موجب تسكين مردم و همراهي آنان با اصلاحات باشد. صدور دستور آزادي و منع تعقيب براي تمام كساني كه تحت عناوين مختلف و از جمله اعتراض به شرايط و نحوه اداره كشور ميتواند به باور و همراهي مردم و فعالين سياسي در انجام اصلاحات كمك نمايد.»
واكنش به نامه سوم
كانالهاي تلگرامي نخستين رسانههايي بودند كه اين نامه را منتشر كردند. شبكه تلويزيوني بيبيسيفارسي نيز به اين موضوع واكنش نشان داد و از آن با عنوان نامه سرگشاده ياد كرد. بيبيسي نامه احمدينژاد را با عنوان برگزاري فوري انتخابات آزاد رياستجمهوري و مجلس تيتر يك وبسايت خود قرار داد و با برجستهسازي موضوع انتخابات آزاد اين نامه را منتشر كرد.
خبرنگار «اعتماد» جهت نظرخواهي درباره نامه سوم احمدينژاد با تعدادي از فعالان سياسي اصولگرا تماس گرفت كه هيچ كدام از آنها تمايلي براي اظهارنظر در اين باره نداشتند.
احمدينژاد در نامه اول و دوم چه گفت؟
مدتي است محمود احمدينژاد با نوشتن نامه خطاب به مقام معظم رهبري خواستههاي خود را مطرح ميكند. نامهنگاريهايي كه به نظر ميرسد احمدينژاد به واسطه آن تلاش دارد در صدر اخبار باشد. اين نامهنگاريها پس از آغاز جلسات رسيدگي به تخلفات نزديكان او افزايش يافته است. رييس دولتهاي نهم و دهم در تاريخ 22آبان نخستين نامه خود را به رهبري انقلاب نوشت. او در اين نامه از فشار سنگين و بيسابقه اقتصادي، تبليغي و عاطفي در كنار فشارهاي سياسي، روحي و رواني انتقاد كرد و نوشت: «بسياري از مردم و خانوادهها را در معرض آسيبهاي جدي و
در هم شكستگي قرار داده و فضاي آينده را در ذهن عموم مردم به خصوص جوانان عزيز تيره ساخته است. با وجود سعي وافر و مستمر حضرتعالي براي اميدبخشي به عموم مردم، متاسفانه، شرايط جاري كشور، اميد به تحقق آينده بهتر را، از رهگذر
ساز و كارهاي موجود، به حداقل رسانده است.» اين تنها نامه احمدينژاد به رهبري نبود و ماجراجوييهاي او در كنار نطقهاي تند و تيز و بستنشيني ادامه داشت. دومين نامه را در 4 دي ماه نوشت و سايت دولت بهار كه از نزديكان احمدينژاد است، متن اين نامه را در 7 بهمن ماه منتشر كرد. احمدينژاد در اين نامه قصد داشت تا نزديكان خود را از اتهاماتي كه بابت آنها محكوم شدهاند، مبرا كند. نامه دوم خطاب به مقام معظم رهبري اينگونه آغاز شد: «حضرتعالي بيش از همگان مستحضريد كه اينجانب و همكارانم، پاكدست، خادم به مردم و كشور و عميقا مومن و پايبند به ارزشها و آرمانهاي انقلاب و اسلام عزيز بودهايم و زندگي ما شفاف و وقف اين امور بوده است. » او در ادامه اين نامه بازهم به مشكلات اقتصادي و معيشتي مردم اشاره كرد. گويي احمدينژاد هنگام نوشتن اين نامهها فراموش كرده است كه وضعيت كنوني كشور حاصل 8 سال مديريت او و همكارانش است و به گفته بسياري از كارشناسان اقتصادي حسنروحاني ميراث احمدينژاد كه ايران را به لبه پرتگاه برده بود را به دوش ميكشد. او در نامه دوم به حمايت همهجانبه از معاون خود پرداخت و درباره بقايي نوشت: «ميخواستند در خفا آقاي بقايي را محكوم و با تبليغات گسترده، ديگر دوستانم و سپس خود اينجانب را محكوم و از صحنه سياسي حذف نمايند. آشكارا چنين پيدا است كه امروز هم به دنبال اجراي همان نقشه هستند.»
سريال نامهنگاريهاي احمدينژاد در حالي ادامه دارد كه شيب انتقادي اين نامهها رو به افزايش است.