مسووليت خطير شورا

خبر استعفاي آقاي نجفي من را به دو دليل بسيار متاثر كرد؛ نخست آنكه آقاي نجفي يكي از مديران استرتژيست جمهوري اسلامي ايران است و ايشان در همه مناصبي كه حضور داشته‌اند خوش درخشيده‌اند. ايشان فردي متين، موقر، اهل انديشه، با سلامت نفس و سلامت كار است كه متاسفانه به دليل بيماري مجبور به استعفا از شهرداري تهران شده‌اند. دليل و نگراني دوم من براي كاري است كه ايشان با همكاري شوراي پنجم كه حقيقتا شوراي موفقي تاكنون بوده است، در شهرداري تهران آغاز كرد. كاري كه به سبب انجامش پس از گذشت چند ماه مي‌شد انتظار آغاز يك مرحله جديدي را از مديريت در شهرداري تهران داشته باشيم.

آقاي نجفي بر مشكلات جاري شهرداري تهران كه عمدتا مربوط به دوران مديريت قبلي است فائق آمد. اين مشكلات به نحوي بود كه اگر خود قاليباف در شهرداري مي‌ماند امكان ادامه آن مسير به دليل شكافي كه ميان هزينه‌ها و درآمد‌هاي شهرداري به وجود آمده و منجر به پديد آمدن بدهي بيش از 50هزار ميلياردي در شهرداري شد، وجود نداشت. آقاي نجفي پس از مدت‌ها تجزيه و تحليل وضع موجود، ساختار جديدي را در نظر گرفت كه با موفقيت به مسير خود ادامه مي‌داد و اميدوارم اين مسير پس از رفتن احتمالي آقاي نجفي ادامه پيدا كند.

اميد من به انسجام، توانايي و تسلط شوراي شهر پنجم است. شوراي پنجم شورايي متشكل از افراد با تجربه و افراد جوان و با نشاط است. اين شورا قادر خواهد بود معضلاتي از اين دست مانند رفتن آقاي نجفي را جبران كند. من متصور هستم مسووليت شورا همچنان باقي است و اميدوارم كارهاي نيمه تمام آقاي نجفي را مانند اصلاح ساختار شهرداري، كاهش هزينه‌هاي اداره شهر و افزايش درآمد شهرداري ادامه دهند. اگر شوراي پنجم بتواند آقاي نجفي را قانع كند و همچنين معالجات ايشان موفق باشد اتفاق خوبي است اما اگر مصلحت بر رفتن ايشان از شهرداري باشد، شورا حتما بايد اين خلأ را با انسجام، صميميت و همچنين بدون تلف كردن وقت پر كند. آنچه براي آقاي نجفي، مجموعه اصلاح‌طلبان و همچنين شوراي پنجم اهميت دارد، ادامه مسير سالم‌سازي، شفاف‌سازي و فعال‌سازي فعاليت‌هاي مديريت شهري در تهران است. اين مهم مسووليت خطير شورا را گوشزد مي‌كند.