صداي باسواد
بهرام ابراهيمي
بهرام زند از معدود هنرمندان دوبله تلويزيون و سينماي ايران بود كه در صدايش سواد وجود داشت. يعني اين احساس كاملا به شنونده منتقل مي‌شد كه در پس اين صدا مطالعه وجود دارد. مثل صداي هنرمنداني مانند حسين پاكدل، بهروز رضوي، خانم شكوفنده و بسياري ديگر از چهره‌هاي فرهنگي ازجمله هنرمندان باسابقه دوبله ايران. به نظرم هنر دوبله با رنجي همراه است كه بطور حتم كار هركسي نيست و بهرام زند قطعا اين رنج را به دوش مي‌كشيد كه چنين هنرمندانه كار مي‌كرد. دوبله به ايثاري نياز دارد كه در مورد فعاليت شخصي‌ام در تئاتر، تلويزيون و راديو بايد بگويم برايم بسيار سخت است تا به يك شخصيت ديگر جان ببخشم و شايد به همين دليل است كه سراغ دوبله نرفتم.
بهرام زند صداي بسيار دلنشيني داشت و كارهاي به يادگار مانده از ايشان بيان‌كننده همين امر است. صدايش را بسيار دوست داشتم چون به‌شدت خاص و دلنشين و باورپذير بود. در اين جنس صدا بضاعت‌هايي وجود دارد كه تكرار‌شدني نيست. شما وقتي مي‌بينيد راسل كرو فارسي صحبت مي‌كند به‌راحتي مي‌پذيريد و اين هنر بهرام زند است. من چندان عادت ندارم كه نسخه دوبله سريال‌هاي خارجي را دنبال كنم و علاقه‌ام نسخه اصلي است اما شنيدم بهرام زند در مديريت دوبلاژ و اجراي نقش «جك باور» در اين سريال زحمت زيادي كشيد كه نتيجه باكيفيتي نيز داشت. واقعا صد حيف كه امثال اين هنرمندان اين‌طور به‌سادگي از بين ما مي‌روند و فقط نظاره‌گر هستيم.
بازيگر