جواهري از ميان ما رفت
چنگيز جليلوند
«صداي استثنايي» كمترين توصيفي است كه مي‌توانم براي توانايي و استعداد بهرام زند به كار بگيرم. انسان احساساتي و دوست‌داشتني بود و همواره آرامش خود را در جريان كار حفظ مي‌كرد. به ياد ندارم زماني عصباني شده باشد يا تندي كرده باشد. مجموعه همين ويژگي‌ها موجب مي‌شد گوينده در حين كار بسيار آسوده باشد و به‌راحتي ادامه دهد. در جريان كار دست گوينده را باز مي‌گذاشت و اين‌طور نبود كه بگويد حتما بايد فلان اتفاق بيفتد يا نقش حتما آن‌طور كه من مي‌گويم اجرا شود. پابه‌پاي گوينده مي‌آمد كه اين قطعا از تجربه بسيار زياد او نشات مي‌گرفت. زماني كه فيلم‌هاي خارجي در ايران روي پرده مي‌رفت آثار زيادي از سينماي جهان را دوبله كرد و در اين زمينه يد طولايي داشت. علاوه بر آن بهرام زند در طول دوران حياتش صدها فيلم دوبله كرد كه تجربه كمي نيست. براي مثال در سريال امام علي(ع) كار بسيار شايسته‌اي انجام داد، تعداد اين آثار درخشان به‌قدري است كه نمي‌توان به چند نمونه بسنده كرد. اين روزها براي هنرمندان پيشكسوت دوبله امكان همكاري چنداني فراهم نمي‌شود و فكرش را بكنيد اگر اين چهره‌ها كنار يكديگر بنشينند چه اتفاقي مي‌افتد. گرچه نبايد از شايستگي هنرمندان جوان گذشت.
ساعتي كه اين خبر متاثر‌كننده را شنيدم اشك در چشمانم حلقه زد و همچنان باور نمي‌كردم بهرام ديگر در ميان ما نباشد. همچنان برايم سوال است چطور امكان دارد بشر با اين ميزان از پيشرفت در زمينه سلول‌هاي بنيادين و ده‌ها دستاورد علمي ديگر در شاخه علم پزشكي و ژنتيك نتواند از پس سرطان برآيد؟ نمي‌دانم، باور اين ناتواني بشر برايم مشكل است. متاسفانه ما فقط نظاره‌گر از دست رفتن عزيزان‌مان هستيم و در نمونه بهرام زند بايد بگويم جواهري از بين ما رفت.
دوبلور