با آرامش بخوانيد و...
غزل لطفي
ايران سراسر قرمز كرونايي، مدارسي كه هر روز حضوري و غيرحضوري اعلام مي‌شوند، اعتراضات سراسري معلمان، معلمان معترض به شرايط خود در صندوق ذخيره فرهنگيان و بلاتكليفي رتبه‌بندي و خبرهاي ضد و نقيض و… همه و همه نشان از آن دارد كه در نظام آموزشي كشور آرامش برقرار نيست. آنچه از سال‌هاي تحصيل به خاطر دارم، اين است كه هميشه در شروع هر امتحان و آزموني معلم يا مراقب حوزه امتحاني مي‌گفت: سوالات را با آرامش بخوانيد و بدون استرس و با دقت پاسخ دهيد. اما امروز همان آرامشي كه سال‌ها توصيه مهم امتحانات بود و معلمان در سراسر سال تحصيلي تلاش مي‌كردند در كلاس‌هاي درس‌شان نيز حكمفرما باشد از كل سيستم آموزشي كشور رخت بسته است و اين يعني شكست نظام آموزشي در امر تعليم و تربيت! آموزش و پرورش هر دو نيازمند محيطي بدون التهاب هستند و انتظار مي‌رود به جاي اين همه حاشيه و جنجالي كه امروز در سيستم آموزشي كشور ديده مي‌شود؛ بانيان نظام آموزش ايران عزيز، ابتدا به فكر برقراري آرامشي نسبي باشند تا كودكان اين سرزمين نيز در محيطي عاري از تنش به يادگيري بپردازند. اين حجم از التهاب دو بخش دارد؛ اول مربوط به سياستگذاري‌هاي غلط مديران و مسوولان تصميم‌گيرنده در سيستم آموزشي كشور است و دوم مربوط به مجموعه خواسته‌هاي مجموعه اجرايي آموزش (معلمان) است كه وحدت رويه‌اي نسبت به درخواست‌هاي خود ندارند و تا زماني كه هر دو بخش به شرايط منطقي نرسند اين تنش‌ها باقي خواهد بود.
اينكه وزير آموزش و پرورش در نشست‌هاي خبري به‌طور انتخابي به سوالات خبرنگاران يا فعالان صنفي پاسخ مي‌دهد خود يكي از عوامل دامن زدن به التهابات پيش‌رو است و به عقيده بنده، يك وزير توانمند بايد توانايي حل چالش‌ها را در شرايط سخت و به صورت عيني داشته باشد وگرنه شعار را كه در هر زمان مي‌شود داد و عمل نكرد. معلمان خسته و كلافه از وعده‌هاي محقق نشده هم به جاي كلاس درس، خيابان را انتخاب كرده‌اند و عملا با ادامه اين رويه آموزش تعطيل خواهد شد. امروز آموزش «گروگان» گرفته شده هم از طرف مسوولان و هم از طرف فرهنگيان است و اين موضوع زنگ خطري بزرگ براي سيستم آموزشي كشور است. تا زمان از دست نرفته بهتر است ابتدا فرهنگيان به وحدت رويه در بيان خواسته‌هاي خود برسند سپس گفت‌وگوهاي وزير و مسوولان با نمايندگان فرهنگيان اين‌بار به صورت كاملا كاربردي شكل بگيرد. بدين معنا كه آنچه مورد مطالبه معلمان است اگر در نزد وزير و مقامات بالاتر دغدغه به حساب نمي‌آيد بايد در فاز اول در يك گفتمان درون خانوادگي، همگرا شود و اگر نياز است شفاف بيان شود كه آنچه معلمان مطالبه مي‌كنند شايد امروز با توجه به شرايط كشور امكان تحقق نداشته باشد.
اگر هم تحقق‌پذير است زمان و برنامه‌اي مدون و اجرايي ارايه شود. همچنين مهم‌ترين امر هم كه اطلاع‌رساني دقيق و تعامل دوسويه است نيز نبايد مغفول بماند. همه اين موارد محقق خواهد شد اگر همان موردي كه در ابتداي امتحانات به دانش‌آموزان يادآور مي‌شويم را در نظر بگيريم؛ سوالات را با آرامش بخوانيد و با دقت پاسخ دهيد!