پيام‌ها
در ۲۶ مهر مطلبي راجع به استمداد جمعي از مددجويان بند مالي زندان تهران بزرگ در اين روزنامه مطالعه کردم كه دل هر انساني را به درد مي‌آورد، براي كشوري با فرهنگي غني، منابع غني و ملتي سرشار از استعداد و دانش و هنر تخصص، چون ايران زمين باوركردني نيست، زشت و نامقبول است التماس‌هاي مرداني كه هر كدام پشتوانه و تكيه‌گاه يك خانواده ايراني بوده‌اند، چرا بايد در نهايت عجز براي حقوق اوليه خود استمداد بطلبند در حالي كه مجرم و خلافكار نيستند و در كش و قوس تورم سركش و اقتصاد بيمار و ناپايدار كه تقصيري در آن ندارند، بايد مدت طولاني و گاه تا هميشه در حبس بمانند و تازه قانون آنها را مكلف به پرداخت عرش و تاخير تأديه نيز مي‌کند اما چون آن عزيزان دردمند واقف به حقوق خويش نيستند از سر استيصال مشكل را به اشتباه در مسوولان زندان مي‌بينند در حالي كه اشكال در اجراي قوانين است و مسبب و مقصراني دارد كه در متن بعدي به آن خواهيم پرداخت اتفاقا در كنار همان دلنوشته‌ها متني در تشكر و قدرداني از سوي اينجانبان درخصوص مسوولاني چون آقاي جليلوند درج شد كه متعاقب با آن يك معضل بزرگ كه همانا تغذيه است، مرتفع شد. زماني كه اينجانب جهت پيگيري اقدام به تنظيم طومار جمعي در كمال احترام و ادب وقف قانون و حقوق شهروندي نمودم خيلي‌ها مي‌ترسيدند اين درخواست بر حق را انگشت بزنند بسياري هم مي‌گفتند فايده‌اي ندارد تمام مسوولان رده بالا تا پايين خبر دارند و خودشان در خوردن حق زندانيان همدست‌اند اما كساني بودند كه تشكر كردند، حمايت كردند و گفتند راه درست اين است چون عقيده بر اين بود كه مسوولان دلسوز و مسووليت‌پذيرند. گلوگاه در ميانه‌هاي راه است با اين همه ورودي خارج از ظرفيت تحميل شده به سازمان زندان‌ها امكان مديريت بهتر را به حداقل مي‌رساند، اقدام ما به ثمر نشست و مشكل به خوبي و شايستگي رفع شد زيرا به جاي تهمت ناروا و تشخيص اشتباه منشأ درد به خوبي شناسايي و به درستي درمان گرديد. سال‌ها پيش در دوران دبستان اين سوال مطرح بودكه علم بهتر است يا ثروت و هرگز پاسخ مناسبي به آن داده نشد اما ما كارگروه خدمتگزار ايران و ايراني بهترين پاسخ را يافته‌ايم. پاسخ تمامي پرسش‌هایی كه مي‌تواند همه مشكلات و معضلات اقتصادي و اجتماعي را حل كند. از كودكان كار، زباله‌گردها، متكديان و كارتن‌خواب‌ها اثري نباشد؛ هزاران زنداني مالي كه مجرم و خلافكار نيستند و همچنين هزاران زنداني كه مجرم و خلافكارند اما جنايتكار نيستند و به هرحال هموطنان ما هستند و روزي به اجتماع بازمي‌گردند هر چند زودتر از محكومان مالي و بايد شرايطي فراهم شود و رونق اقتصادي و رفاه اجتماعي در سطحي قرار بگيرد كه كسي مجبور به ارتكاب جرم و خلاف نشود و پاسخ به مهم‌ترين و اساسي‌ترين سوال كه مقصر و مسبب اين وضعيت چه كساني هستند؟ نظام؟ دولت؟ امريكا؟ تحريم‌ها؟ اينها پاسخ‌هاي متداولي است كه اكثرا به اشتباه جواب مي‌دهند مثل اشتباهي كه در ديدگاه بسياري از زندانيان نسبت به مشكلات‌شان وجود داشته مژده‌اي براي رهبرمعظم دولتمردان ارجمند و تمامي ملت گرانقدر ايران در داخل و خارج از كشور داريم همه مشكلات را به خوبي شناسايي كرده و راهكارهاي گذر از آنها را در كمترين بازه زماني كارسازي کرده‌ايم تا چند روز ديگر در همين روزنامه بهترين ارمغان را تقديم همه ايرانيان مي‌کنیم. تحفه‌اي ويژه كه اين شعار ارزشمند و زندگي‌ساز و شگفتي‌آفرين را عينيت مي‌بخشد كه در تعاملي ملي، ايراني باشكوه‌تر از هميشه بسازيم.
يكي از مددجويان زندان بزرگ تهران
سلام؛ در استان خراسان شهرستان زاوه چرا هنوز آب كشاورزي ما را به خاطر برق قطع مي‌كنند؟
453… 0993
با سلام خدمت همه دست اندركاران روزنامه مردمي «اعتماد» چند دقيقه‌اي پاي درد دل يكي از كاسبان محله نشستم. خستگي در چهره‌اش موج مي‌زد و رخ رنگ‌پريده‌اش داد مي‌زد كه نگران است. مي‌گفت: روز به روز به قيمت اجناس اضافه مي‌شود و از طرف ديگر، هنوز مهلت قراردادمان با صاحب مغازه تمام نشده، افزايش بهاي ماهيانه را به رخم مي‌كشد. شب‌ها را به كابوس صبح مي‌كنم و روزها با هزار اضطراب، بايد هم مخارج خانواده را جور كنم و هم كرايه‌خانه و كرايه مغازه را بپردازم. براي يك لحظه، در فكر فرو رفتم. با خودم گفتم ما هم با ديگر به عدالت رفتار نمي‌كنيم و خيلي وقت‌ها بر سر بي‌عدالتي فرياد مي‌كشيم! ياد يك ضرب‌المثل لري افتادم: باران، بر برگِ پاره شده مي‌بارد!
امين درافشان از خرم‌آباد 899....0916
وزير محترم اقتصاد و دارايي! شركت‌هاي توليدي به سبب مشکل نقدينگي قادر به تأمين مواد اوليه به صورت نقدي يا درصد نقد بالاو Lc نیستند با تاكيد وزير محترم به شركت‌هاي فولادي، مس و پتروشيمي‌ها به فروش غير نقدي با10 درصد نقد و Lc دو ماهه امكان خريد را براي توليدكننده سهل‌تر کنید. در شرايط كنوني كه بانك‌ها داراي نقدينگي جهت تامين نياز‌هاي مالي به قدر كفايت در شركت‌ها نيستند نبايد ظرفيت‌هاي توليدي با كمبود مواد اوليه دچار زيان يا كاهش سود شوند و رشد صنعتي كشور كاهش يابد. 702....0912
با سلام و احترام اينجانب مصطفی محمدی، داوطلب آزمون جذب عمومی قضاوت درسال‌های 1400 و 1402 هستم كه در سنوات قبل1400 حداكثر سن شركت در آزمون با توجه به ماده 42 قانون مديريت خدمات كشوری 40 سال بوده و با توجه به تصويب ماده 15 حمايت از خانواده و جوانی جمعيت به 33 سال در سال1400 و سال 1402 به 36 سال تقليل پيدا كرد و تمام متضررين شكايت برای ابطال به مراجع قضايی شكايت كرديم.
477....0916
سردبير محترم روزنامه اعتماد
اينجانب يك مددجو در زندان تهران بزرگ تيپ 5 اندرزگاه 3 محكومين مالي هستم كه به دليل عدم دسترسي به وكيل و عدم استطاعت مالي و عجز از توديع وثيقه در زندان محبوس شده‌ام. متاسفانه در زندان زندانيان محاكم مالي از كوچك‌ترين اميدي براي رهايي از زندان و اسارت و حبس ندارند زيرا تمام درهاي زندان براي رهايي آنها كاملا مسدود و بسته مي‌باشد هيچ افق روشني در اين زندان براي ما نيست.
داستان جالب بنده اينكه در تاريخ 24/9/1402 توسط گروه مجرمانه به سردستگي شاكي‌ام اختلاف مالي از قبل با من داشته كه تهديدهاي زياد هم كرده كه تصوير يكي از مطالب وي ارايه به دادگاه شده ولي دادگاه ترتيب اثر نداده است. من را دزديده‌اند مورد ضرب و شتم عمدي داده‌اند ولي از تاريخ 24/9/1402 پرونده من در مسير دادسراي تهران- پرديس – تهران سردرگم است و اين مرتكب جرم آزادانه براي خود مي‌چرخد و زندگي مي‌كند. طبق قانون شهروندي و قانون اساسي من حق تظلم‌خواهي دارم اما 9 ماه پرونده من در هاله‌اي از ابهام است. حق وكيل تسخيري را به ما نمي‌دهند محكومين مالي به خسارت تاخير تأديه، امري غيرشرعي و ربا و نزول‌خواري شاكيان حبس مي‌شويم ولي هيچ كدام از مسوولين به داد ما نمي‌رسند. حال شما صداي ما باشيد و ما را از اين گرفتاري‌ها نجات بدهيد.