محمد جواد لاريجاني:
ممنوع‌التصويري تصميم حكومتي است
گروه سياسي| محمد جواد لاريجاني، دبير كميته حقوق بشر قوه قضاييه ديروز در گفت‌وگويي با خبرگزاري ايسنا به تشريح موضوعاتي از جمله ممنوعيت انتشار تصاوير و اخبار رييس دولت اصلاحات و موضوع گزارش‌هاي احمد شهيد پرداخت. نكات مهم و كليدي اين مصاحبه به شرح زير است:
ما به كساني كه در جريان فتنه سال 88 نقش عمده نداشتند، اما اتهاماتي متوجه آنهاست، كمك مي‌كنيم تا در چارچوب قانون با آنها با تسامح برخورد شود.
درباره ممنوعيت انتشار تصاوير و اخبار رييس دولت اصلاحات به دليل اينكه اين امر تصميم حكومتي است و در شوراي عالي امنيت ملي كه قواي سه گانه حضور دارند، اتخاذ شده و مبناي قانوني خود را دارد، به مصلحت نمي‌دانم كه در اين مورد اظهارنظر بيشتري داشته باشم، البته ما اميدواريم شرايط اجتماعي و سياسي كشورمان در چارچوب قانون به يك فضاي بسيار صميمي و دوستانه براي فعاليت و تعامل كساني كه در فتنه 88 آلوده شدند و سپس متوجه شدند و به تجربه مهم جمهوري اسلامي پايبند هستند، بازگردد. شخصا روابط بسيار صميمي با آقاي خاتمي داشته و دارم. دوست قديمي با هم هستيم ولي در مشي سياسي اختلاف نظر بسيار سنگيني با وي دارم.
اشكالي كه من به روساي جمهور وارد مي‌دانم اين است كه وقتي عزيزان ما راي مي‌آورند يادشان مي‌رود كه اين راي براي يك مسووليت خوب و مهم اجرايي و در چارچوب قانون تعريف شده است. يك دفعه احساس مي‌كنند كه بايد منجي كشور و بشريت باشند. ادبيات ما يك‌دفعه از يك مسوول اجرايي با برنامه به يك آدمي كه بحث‌هاي فلسفي بزرگي مي‌كند تبديل مي‌شود و گاهي هم اين بحث‌هاي فلسفي به جايي مي‌رود كه فقط به ايران محدود نيست بلكه به كل بشريت مي‌رسد.
يكي از اشكالاتي كه هميشه به آقاي احمدي‌نژاد مي‌گرفتم، اين بود كه ايشان تصميم غلط يا درست مي‌گرفتند، ولي تصميم را نمي‌ساختند. تصميم گرفتن خيلي راحت است ولي تصميم ساختن مهم است.
در صحنه بين‌المللي به طور علني از طرح منشور حقوق بشر و ابتكار آقاي روحاني استقبال كرديم. به نظرم يكي از ابتكارات خوب آقاي روحاني طرح ايده و تدوين منشور حقوق شهروندي است و ما از آن پشتيباني مي‌كنيم.
ما نه تنها با مكانيزم گزارشگري مخالف نيستيم، بلكه آن را قبول داريم، ولي تعيين گزارشگر ويژه كشوري بايد قابل توجيه باشد. اولين اشكال ما نسبت تعيين گزارشگر ويژه كشوري اين است كه تعيين گزارشگر موجه نيست و كشورهاي غربي دست به يكي كرده‌اند تا عليه كشور ما فشار سياسي وارد كنند و از حقوق بشر براي مقاصد سياسي استفاده ابزاري كنند. اشكال ديگرمان نسبت به گزارش احمد شهيد اين است كه گزارشگرها به طور كلي و گزارشگر ويژه يك چارچوب كاري مصوب دارند كه بايد در آن چارچوب كار كنند. يكي ديگر از اشكالات وارده به گزارش احمد شهيد اين است كه در چارچوب سازمان ملل قواعدي براي غربال گزارش‌ها وجود دارد. گزارشگر نبايد صرفا ادعا جمع كند، بلكه بايد روش غربالگري داشته باشد و بگويد كه روش كارم اين است. اشكال بعدي ما به احمد شهيد رابطه وي با تروريسم است. دعواي ما با احمد شهيد، شخصي نيست، ما اين موضوعات را در صحنه بين المللي توضيح مي‌دهيم.
مسوولان ما در سطوح مختلف اعم از قضايي و ديپلماتيك و... با احمد شهيد ملاقات داشته‌اند. وي مي‌گويد كه مي‌خواهد به ايران بيايد، ما با آمدنش به ايران مشكلي نداريم. هر سوالي هم كه داشته باشد پاسخ مي‌دهيم. سوال من اين است كه شما ايران مي‌آييد چه كار مي‌كنيد؟
توفيق دولت ما توفيق ملي است و ان‌شاءالله موفق مي‌شوند؛ چرا كه ديپلمات‌هاي ورزيده‌اي داريم كه اين كار را پيش مي‌برند و من سال‌ها با آنها كار كرده‌ام.
طرفدار مذاكره هستم و مذاكره با امريكا تابو نيست، ولي مذاكره براي ما وسيله است. من امريكا را كشور جالبي براي بسط روابط نمي‌دانم، آنها سياست‌هاي‌شان را نسبت به ما و منطقه خاورميانه بد تعريف كرده‌اند كه قطعا سرشان به سنگ مي‌خورد.