قهرماني حق ما بود

در سال 1996 تعداد تيم‌هاي جام ملت‌هاي آسيا افزايش يافت. 12 تيم در سه گروه حضور داشتند. امارات، كويت، كره جنوبي و اندونزي در گروه اول قرار داشتند. ايران، عربستان، عراق، تايلند در گروه دوم. ژاپن، چين، سوريه و ازبكستان هم در گروه سوم. از هر گروه دو تيم صعود مي‌كردند و از جمع چهار تيم سوم گروه‌ها نيز دو تيم برتر راهي مرحله يك‌چهارم نهايي مي‌شدند. اگرچه ايران در اين مسابقات كره جنوبي را 6 بر 2 شكست داد و ما 23 سال است كه به اين پيروزي مي‌نازيم، ولي واقعيت اين است كه كره جنوبي در سال 1996 تيم ضعيفي بود. كره‌اي‌ها در گروه اول مسابقات پايين‌تر از امارات و كويت قرار گرفته بودند و با خوش‌شانسي به عنوان يكي از تيم‌هاي سوم گروه‌هاي سه‌گانه جام راهي دور بعد شده بودند. در گروه سوم ژاپن با سه برد اول شد و چين و سوريه و ازبكستان هر سه 3 امتيازي بودند اما چين به دليل تفاضل گل بهتر به يك‌چهارم نهايي صعود كرد. در گروه دوم، ايران به عراق باخت اما عربستان و تايلند را برد. عربستان هم تايلند و عراق را برد. عراق هم تايلند را برد. بنابراين هرسه تيم 6 امتيازي شدند ولي ايران به دليل تفاضل گل بهتر اول شد. عربستان هم دوم و عراق سوم. عراق هم مثل كره به يك‌چهارم نهايي صعود كرد. قبل از آغاز جام كسي فكر نمي‌كرد، تيم ايران با مربيگري محمد مايلي‌كهن در اين جام به جايي برسد. باخت 2 بر 1 مقابل عراق نيز مويد اين حدس‌هاي بدبينانه بود. ايران در دومين بازي‌اش تايلند را 3 بر 1 برد. علي دايي در اين بازي هم گل زد و دو گله شد. در بازي سوم، تيم ايران شاهكار كرد و عربستان را 3 بر صفر برد. دايي و باقري و خداداد زننده گل‌هاي ايران بودند. در اين مسابقه تاريخي، نسل استثنايي فوتبال ايران شكوفا شد و تيمي شكل گرفت كه بهترين تيم تاريخ فوتبال ايران لقب گرفته است. ايران در يك‌چهارم نهايي با چهار گل دايي و گل‌هاي خداداد و كريم باقري 6 بر 2 كره جنوبي را در هم كوبيد. باقري و خداداد و دايي اركان اين تيم بودند و درخشش آنها پديده نوظهوري در فوتبال ايران بود. با وجود اين مثلث طلايي، غيبت عابدزاده مصدوم هم احساس نمي‌شد. در ديگر ديدارهاي يك‌چهارم نهايي، امارات عراق را 1 بر صفر، كويت، ژاپن را 2 بر صفر و عربستان، چين را 4 بر 3 شكست داد. اگرچه محمد مايلي‌كهن تيم 1996 را محصول مربيگري خودش مي‌داند و در آن سال به عنوان بهترين مربي جام انتخاب شد، اما واقعيت اين است كه آن تيم ايران محصول نبوغ و تكامل دايي و خداداد و كريم باقري بود. ساير بازيكنان هم اقمار اين سه خورشيد بودند. ضعف مايلي‌كهن در مقام سرمربي، در ديدار ايران و عربستان در نيمه‌نهايي برملا شد. او جنگ تاكتيكي را به وينگادا باخت و همين باعث شد كه در ديدار دوم ايران و عربستان، اثري از برتري چشمگير ايران در ديدار نخست اين دو تيم به چشم نخورد. بازي با حمايت نسبي داور از عربستان، بدون گل به پايان رسيد. مايلي‌كهن در تصميمي جسورانه، عابدزاده آسيب‌ديده را در دقيقه 119 به جاي نيما نكيسا وارد زمين كرد تا در ضربات پنالتي منجي ايران شود. عابدزاده دو پنالتي عربستاني‌ها را گرفت ولي دايي و يزداني و خاكپور پنالتي‌هاي‌شان را هدر دادند و ما براي سومين بار در نيمه‌نهايي به عربستان باختيم و براي دومين بار در ضربات پنالتي مغلوب آنها شديم. در بازي رده‌بندي، ايران با گل علي دايي به تساوي 1 بر 1 مقابل كويت تن داد و اين‌بار در ضربات پنالتي پيروز شديم. عابدزاده كه در اين بازي از ابتدا به ميدان رفته بود، اين‌بار هم دو پنالتي را مهار كرد تا ثابت كند موثرترين دروازه‌بان تاريخ فوتبال ايران است. عربستان در فينال هم امارات را در ضربات پنالتي برد تا ثابت كند، آلمان آسياست و تخصصش پيروزي در ضربات پنالتي است. عربستان با اين برد سومين قهرماني‌اش در جام ملت‌هاي آسيا را تجربه كرد و از حيث تعداد قرماني، در كنار ايران ايستاد.