همه فكر ميكردند، جلسه روز گذشته آخرين جلسه مجمع براي بررسي پالرمو باشد اما اين اتفاق نيفتاد. چرا مجمع نتوانست به يك تصميم برسد؟
تعداد كساني كه ثبتنام كرده بودند براي صحبت كردن در جهت موافقت يا مخالفت با پالرمو تقريبا 18 نفر بودند كه امروز تعدادي ديگر هم به اين عدد اضافه شد. در جلسه روز گذشته تعدادي از اين افراد توانستند اظهاراتشان را در موافقت و مخالفت با اين لايحه اعلام كنند اما آخر جلسه كه به ظهر منتهي شده بود هنوز تعدادي از افراد فرصت پيدا نكرده بودند كه نظراتشان را اعلام كنند. از آنجايي كه اين اصرار وجود داشت كه جلسه ادامه پيدا كند تا همه اعضا نظرات و پيشنهادات خود را مطرح كنند. از اين جهت رايگيري شد و همه به ادامه بررسيها در جلسه بعد راي دادند.
اگر مجمع تشخيص دهد موضوعي اولويت دارد تا آنجا كه ميدانيم هيچ منع قانوني ندارد براي اينكه جلسهاي فوقالعاده تشكيل بدهد، چرا مجمع اين كار را نكرد و پروسه تصميمگيري اينقدر طولاني شد؟
چه عرض كنم. به هر حال رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام جلساتي را كه حاضرند، برگزار شود مطابق با جلسات رسمي مجمع كه دو هفته يكبار است، اعلام ميكنند. البته جلسه قبل مصادف شد با شهادت حضرت فاطمه(س) كه روز تعطيل بود و طبعا نميشد آن جلسه برگزار شود.
يعني در آييننامه داخلي مجمع ذكر شده است كه خارج از جلسات رسمي نميتوان جلسهاي گذاشت؟
خير، مجمع ميتواند جلسه فوقالعاده داشته باشد اما عجلهاي وجود ندارد.
اما اين انتقاد به مجمع وجود دارد كه در طول اين مدت مجمع نتوانسته است يك تصميم قاطع بگيرد، درحالي كه ميتوانست با گذاشتن جلسه فوقالعاده پرونده اين موضوع را ببندد و يك تصميم واحد اتخاذ كند. اما اين اتفاق نميافتد آيا اين ضعف نيست؟
مجمع بر اساس مصلحت رفتار ميكند. اينكه مجمع تصميم ميگيرد جلسات به اين صورت باشد نيز بر اساس مصلحت است.
وقتي مهلت چهارماهه FATF رو به اتمام است، به نظر ميرسد مصلحت كشور اتخاذ يك تصميم قاطع است حال ميخواهد در جهت تصويب و تاييد باشد يا رد آن، اما درست مخالف اين موضوع رفتار ميشود.
ما تحت تاثير فشار بيگانگان تصميمگيري نميكنيم. اتفاقا آنها اين مهلتها را قرار ميدهند كه ما را در تصميمگيري دستپاچه كنند. ما مصالحمان اقتضا نميكند كه در شرايط شتابزده تصميمگيري كنيم. اگر قرار باشد با عجله تصميم بگيريم، اين تصميم نميتواند تصميم پختهاي باشد.
منظور از تصميمگيري قبل از پايان مهلت FATF تاييد آن نيست، بلكه منظور يك تصميم قاطع است حال ميخواهد رد آن باشد يا تاييدش؛ اينكه بدون تصميمگيري فقط جلسات تكرار ميشود، جاي نقد دارد.
مجمع تشخيص مصلحت نظام وقتي ميتواند يك تصميم قاطع بگيرد كه ادله و نظرات همه اعضاي مجمع مطرح شده باشد و همه پيشنهادات مورد ارزيابي قرار بگيرد و در نهايت يك تصميم نهايي با يك راي بالا اتخاذ شود. مجمع بر اساس مصلحت تصميم ميگيرد و اين راي هم بايد با موافقت دوسوم اعضا باشد. در واقع حد نصاب براي رسمي شدن جلسات مجمع دوسوم كل اعضاست كه از اين تعداد براي اتخاذ يك تصميم مصلحتي نياز است تا دوسوم اعضاي حاضر به آن موضوع راي مثبت بدهند. بنابراين از آنجايي كه دوسوم كل اعضا 47 نفر است بايد تقريبا 30 نفر به يك تصميم راي دهند تا آن تصميم تاييد شود. البته ما همواره جلساتمان رسميت داشته و از اين نظر مشكلي نيست.
در اين مدت هيچگاه پيشنهاد جلسه فوقالعاده هم مطرح نشد تا اين پروسه كوتاهتر شود؟
خير.
روزهاي گذشته شاهد فشارهاي مخالفان بر اعضاي مجمع از طريق پيامك، تحصن و تومارنويسي بوديم كه اين لايحه در مجمع رد شود؛ آنچه ديروز در مجمع رقم خورد چقدر تحت تاثير اين فشارها بود؟
ببينيد اعضاي مجمع تشخيص مصلحت نظام از چهرههاي شاخص سياسي كشور هستند كه تجربه رياستجمهوري يا معاون اولي يا تجربه وزارت يا تجربه نمايندگي مجلس يا تركيبي از اينها را در كارنامه خود دارند. بنابراين افراد ناپخته و تازهكاري نيستند كه بخواهند تحت تاثير پيامكها قرار بگيرند. اگر قرار باشد شخصيتهايي در اين جايگاه تحت تاثير روزنامهها، پيامكها يا فشار افكار عمومي قرار بگيرند، شأنيت و حريت و حضور در مجمع تشخيص مصلحت نظام را نخواهند داشت. بنابراين نگران اين نباشيد كه اين پيامكها بتواند راي اعضاي مجمع را تعيين كند.
با توجه به فضاي مجمع پيشبيني شما براي آينده اين لوايح چيست؟
نميتوانم پيشبيني كنم.