سردشت؛ ۳۲ سال بعد از پايان جنگ
با گذشت ۳۲ سال از حادثه بمباران شيميايي سردشت در استان آذربايجان غربي هنوز اين شهرستان فاقد بيمارستان است. عثمان محمودپوري در گفتوگو با ايلنا، درباره مشكلات شهر مرزي سردشت گفت: «با گذشت 32 سال از حادثه تلخ بمباران شيميايي سردشت، متاسفانه نه تنها در بخش درمان كه در حوزههاي ديگر هم فقير هستيم چنانكه در تامين زيرساختهاي عمراني، جادهاي، كشاورزي و اشتغال نيز براي اين مردم مصيبت ديده، هيچگونه اقدام موثر و پايداري صورت نگرفته است.» رييس شوراي شهر سردشت گفت: «سردشت يكي از شهرهاي با رتبه بالا در زمينه نرخ بيكاري، افزايش آمارخودكشي و عدم اشتغال پايدار است. چندي پيش، دولت صدور كارتهاي الكترونيكي براي ساماندهي كولبران را تصويب كرد اما تاكنون فقط براي حدود 30 نفر كارت صادر شده است. مردم سردشت سالهاست در انتظار تاسيس كلينيكي بر اساس دستور مقام رهبري براي درمان مصدومان حادثه شيميايي هستند. قرار بود بهترين تجهيزات در اين مركز ارايه شود كه در خاورميانه نمونه باشد، اما در عمل فقط طبقه همكف ساختمان اداره بنياد شهيد را به عنوان كلينيك نامگذاري كردند كه گاهي هم يك متخصص داخلي يا پزشك عمومي براي ويزيت بيماران به آنجا مراجعه ميكند آن هم در حالي كه همه مسوولان ميدانند كه صدمات ناشي از بمباران شيميايي بر اعصاب و روان مصدومان، بيش از ساير اعضاي بدن است و حتي كارشناسان، ماندگاري اين آسيبها را تا 50 سال بعد از جنگ تخمين زدهاند اما متاسفانه كلينيك سردشت فاقد متخصص ثابت مغز و اعصاب است. براي مصدومان چشمي، پوستي و ريوي هم حتي يك متخصص نداريم و سردشت، فقط يك مركز درماني دارد كه سابقه ايجاد ان به قبل از انقلاب برميگردد و 64 تخت دارد در حالي كه مسوولان كشوري آن را 120 تخته اعلام ميكنند كه درست نيست چون گاهي بيماران در راهروي بيمارستان بستري ميشوند و حتي در يك اتاق 4 تخته، 8 تخت گذاشتهاند.» رييس شوراي شهر سردشت افزود: «وقتي در يك شهر، اشتغال و درآمد پايدار وجود ندارد و مسوولان هم فكري براي اين نيازها ندارند و زيرساختي هم براي آن تعريف نشده، چه بايد كرد؟ امروز سفره مردم سردشت خالي است چون پيش از اين، 90 درصد مردم شهر از بازارچههاي مرزي ارتزاق ميكردند كه آن هم مسدود شد. بزرگترين مشكل امروز مردم سردشت، بيكاري است چون در بخش صنعت، كشاورزي و گردشگري تاكنون هيچ اقدامي صورت نگرفته و شايد باورش سخت باشد اما 99 درصد مردم منطقه، براي به دست آوردن حداقلهاي زندگي در اينجا كولبري ميكنند.» محمود پوري افزود: «طبق آمارهاي شبكه بهداشت، در شهرستان سردشت، آمار خودكشي بين زنها بالاست و در مواردي شاهد خودكشي دانشآموز 13 ساله هم بودهايم كه اكثر خودكشيها بر اثر فقر و تنگدستي بوده است.»