آيا پايداريها و ديگر اصولگرايان در يك ليست انتخاباتي گرد هم ميآيند؟
اختلاف در ائتلاف
دو كنشگر اصلاحطلب از احتمال عدم ارايه ليست درصورت ردصلاحيت چهرههاي شاخص اصلاحطلب سخن گفتند
مشكلاتشان تمامي ندارد؛ همين كه يك معضل را از پيش پايشان برميدارند، بلافاصله مشكل ديگري پيش رويشان ظاهر ميشود. اين حكايت اين روزهاي جريانهاي سياسي است كه تا برگزاري انتخابات، زمان زيادي برايشان باقي نمانده است.
يكي با مشكل ردصلاحيت دست به گريبان است و ديگري هر چند مانعي براي ورود به انتخابات ندارد اما آنقدر براي حل و فصل اختلافات دروني و رسيدن به يك نقطه مشترك دويده كه ديگر از نفس افتاده است. حالا ديگر «كاسه چه كنم» را ميتوان هم در دستان اصولگرايان ديد و هم در دستان اصلاحطلبان، هر چند جنسش با يكديگر متفاوت است اما ناهمواري اين مسير كامل روشن است؛ در اين ميان اما آنها دردي مشترك نيز دارند و آن هاله ابهامي است كه درباره ميزان مشاركت سياسي مردم وجود دارد؛ مردمي كه به تازگي شوك افزايش قيمت بنزين و مواجهه با يك اعتراض را از سر گذراندهاند و اخبار ريز و درشتي كه از آن اتفاقات نشات گرفته است هر روز جلوي چشمشان رژه ميرود. با وجود اين با نيمنگاهي به اظهارنظرها ميتوان به تاكتيكهاي انتخاباتي كه هر جريان در اتاق فكرهايشان ساخته و پرداخته ميكنند، دست پيدا كرد.
معماي «تحريم خاموش»
مدتهاست از درون اردوگاه اصلاحطلبي اين صدا به گوش ميرسيد كه اگر نامزدهايشان با مهر ردصلاحيت روبهرو شوند، ديگر رويكرد سال 94 و ارايه ليست به هر قيمتي را تكرار نخواهند كرد؛ حالا چند روزي است كه برخي نام اين استراتژي را «تحريم خاموش» انتخابات گذاشتهاند و با همين كليدواژه انتقاداتشان را متوجه جريان راست كردهاند؛ «آذر منصوري»، قائم مقام دبيركل حزب اتحاد ملت درباره تحريم خاموش به ايلنا ميگويد: «عدم ارايه ليست از سوي اصلاحطلبان به منزله تحريم خاموش انتخابات از سوي اين جريان سياسي در كشور است. متاسفانه نگاهي كه به برگزاري انتخابات در ايران وجود دارد، در هيچ جاي دنيا نيست و انتخابات با چنين رويهاي در هيچ جا برگزار نميشود.» او ميگويد: «هنگامي كه يك جريان سياسي عزم خودش را براي شركت در انتخابات جزم ميكند و تلاش دارد از تمام توان خويش براي تحقق مشاركت حداكثري و برگزاري يك انتخابات خوب، عادلانه و آزاد و پر شور استفاده كند، بايد اين امكان برايش وجود داشته باشد تا نيروهايش كه برآيند گفتمان اين جريان سياسي و مجموع رويكردها و برنامه اين مجموعه نسبت به تحولات كشور، مطالبات مردم و مناسبات قدرت باشد، معرفي كند.» منصوري ادامه ميدهد: «اصلاحطلبان در سه انتخابات گذشته با توجه به حذف نيروهاي اصلي و عدم تحقق يك رقابت آزاد، عادلانه، قانوني و برابر حضور پيدا كردند؛ بنابراين تجربيات گذشته و ارزيابي شرايط امروز كشور اين نتيجه را پيش روي اصلاحطلبان گذاشته كه نهادهاي انتخابي كه در جايگاه قانون اساسي قرار ميگيرند نميتوانند پيگير مطالبات مردم باشند و تحقق مشاركت حداكثري در انتخابات با اين رويكردي كه وجود دارد حاصل ميشود.» او ميگويد: «رويكرد كلي و اصلي اصلاحطلبان در اين انتخابات اين است كه با كانديداي اصلي حاضر شوند و ديگر مانند انتخابات ۹۴ كه فراخوان دادند و كانديدا انتخاب كردند، عمل نكنند. جريان اصلاحات ديگر زير بار گزينشي پيدا كردن نامزد نخواهند رفت؛ اين كار نه به معني تحريم و نه به معني عدم شركت در انتخابات است.» آذر منصوري ميگويد: «كساني كه اصلاحطلبان را تهديد ميكنند، به جاي اين كار تلاش كنند تا يك انتخابات آزاد و جامع برگزار كنند.»
پايان ائتلاف
«ديگر ائتلاف نميكنيم.» اين جملهاي است چند ماه پيش وقتي به زبان ميآمد، غوغايي به پا ميشد و اصلاحطلبان موافق و مخالف مقابل هم صف ميكشيدند اما هر چه به انتخابات نزديك ميشويم، به نظر ميرسد حاميان اين تاكتيك هم بيشتر ميشود و تقريبا اين روزها همه متفقالقول شدهاند كه پايان يك ائتلاف را اعلام كنند. «عبدالرضا هاشمزايي» نماينده مردم تهران و رييس سني مجلس دهم درباره همين رابطه به ايلنا ميگويد: «لازم است در شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان يا در كل جريان اصلاحات با هم به بحث و گفتوگو بنشينند؛ قطعا هر يك از اعضاي جريان اصلاحات پيشنهاد و سليقهاي را براي شركت در انتخابات مطرح خواهند كرد. معتقدم اصلاحطلبان حتي اگر در انتخابات يك راي هم نداشته باشند با هيچ جناحي نبايد ائتلاف كنند.» او ادامه ميدهد: «ما هميشه براي گرفتن قدرت نبايد در انتخابات شركت كنيم، جريان اصلاحات بايد در درازمدت به اهدافش برسد، اين دوره هم معتقدم اگر قرار است ليستي ارايه شود بايد اصلاحطلبي كامل باشد و با هيچ گروهي براي گرفتن مجلس ائتلاف نكنيم.»
سهمخواهي يا اختلاف
«گاهي نميشود كه نميشود كه نميشود» اين مصرع شعر در بسياري از انتخابات حال و روز اصولگرايان براي رسيدن به يك وحدت است. وحدتي كه گاهي به يك قدمي آن ميرسند اما باز آنچه عايدشان ميشود، اختلاف است. كافي است نگاهي به چند دوره اخير انتخابات بيندازيم تا واقعيت اين موضوع را درك كنيم. البته وقتي پاي روايتهايشان از دلايل اختلافات مينشينيم، حرفهاي متفاوتي به زبان ميآورند. مثلا برخي مانند بادامچيان ريشه اين اختلافات را بچه شلوغكنهاي پايداري ميداند كه لحظه آخر زير ميز ائتلاف ميزنند. موضوعي كه به نظر ميرسد براي انتخابات 98 هم زمزمههايي از آن به گوش ميرسد.
«مرتضي آقاتهراني» دبيركل جبهه پايداري كه اين روزها ماجراي خواب هفت گل رز قرمزش در شبكههاي اجتماعي دست به دست ميشود، پيش از اين با اظهاراتش درباره شرط و شروط اين جبهه براي رفتن زير بيرق يك ليست با ديگر اصولگرايان حسابي به بحث داغ در اردوگاه راست تبديل شده بود. اين روزها نيز كه «شوراي ائتلاف اصولگرايان» آستينهايش را بالا زده است تا هر طور شده احزاب اصولگرا را بر سر يك ميز بنشاند، زمزمههاي اختلاف و سهمخواهي باز هم از سوي پايداريها به گوش ميرسد. آنها مدعي هستند كه در اين ميدان دستشان از طيف اصولگرايان سنتي پرتر است و اگر قرار باشد ليستي جدا ارايه كنند، بازنده بازي آنها نخواهند بود. همين موضوع موجب شد تا اسدالله بادامچيان به مساله سهمخواهيها واكنش نشان دهد. دبيركل حزب موتلفه اسلامي در جلسه كانون حزب موتلفه اسلامي استان تهران به موضوع تلاش براي رسيدن به وحدت و ائتلاف اشاره ميكند و با تاكيد بر همراهي و همفكري در بالاترين سطح شوراي ائتلاف ميگويد: «هيچ سهمخواهي در شوراي ائتلاف وجود ندارد و حتي دوستان جبهه پايداري را هم به اين نقطه رسانديم كه در ائتلاف تلاش كنند و هيچ كس ديگري را تخريب نكنند.»
انتخابات آزاد و شوراي نگهبان
وقتي پاي رقابتي تمام عيار در ميان باشد اختلافها و ائتلافها كمكم رنگ بيشتري به خود ميگيرد و دستكم ميتوان گفت اختلاف چارهاي ندارد، برابر ائتلاف يك گام به عقب بگذارد اما مساله اينجاست كه انتخابات وقتي آزاد خواهد بود و رقابت كامل كه هر دو طرف آن رقابت انتخاباتي بتوانند با تمام قوا وارد ميدان شوند؛ فرمولي ساده كه يك نتيجه مهم ديگر نيز به همراه خواهد داشت؛ افزايش شور انتخاباتي و در نتيجه افزايش مشاركت؛ موضوعي كه بايد در بزنگاه حساس كنوني مورد توجه قرار گيرد؛ حال آنكه كليد اين قفل در دستان شوراي نگهبان است. «صادق خرازي» دبيركل حزب نداي ايرانيان چندي پيش در گفتوگويي با خبرآنلاين به اصلاحطلبان توصيه كرده بود تا وارد رايزني با شوراي نگهبان شوند. او در پاسخ به اين پرسش كه آيا اين شورا براي افزايش مشاركت حاضر است فضاي انتخابات را باز كند، گفته بود: «چيزي كه ميبينم اين است كه اين كار انجام نميشود اما خرد و عقل ميگويد اين كار را بكنند.» البته او در همين گفتوگو از خواست قلبي رهبري از يك سو و رويكرد عمومي شوراي نگهبان از ديگر سو نيز سخن گفته و تاكيد كرده بود كه «خبر دارم كه ايشان (رهبري) دلشان ميخواهد همه شركت كنند و فضاي رقابت فراهم باشد، منتها فضاي شوراي نگهبان فضاي ديگري است. اميدوارم اين خردمندي بر آنها حاكم شود.»