محمدجواد حقشناس در برنامه «دستخط»:
رقابت 2 فهرست اصلي
در انتخابات مجلس بعيد است
محمدجواد حقشناس يكي از اعضاي شوراي شهر تهران است كه در جناح اصلاحات شناختهشده است. اين عضو ارشد حزب اعتماد ملي از ابتداي انقلاب تا امروز سمتهاي مختلفي را در كارنامهاش دارد؛ دكتراي روابط بينالملل، استاد دانشگاه، روزنامهنگار، مديرمسوولي برخي روزنامهها، فرمانداري مغان، معاون سياسي استانداري تهران، معاون سازمان ثبتاحوال، مسوول آزادگان استان تهران، مدير كل سياسي وزارت كشور در سال 76 و معاون پارلماني و حقوقي و همچنين استانهاي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي از جمله مسووليتهايي است كه حقشناس بر عهده داشته و هماكنون نيز به عنوان رييس كميسيون فرهنگي شوراي شهر پايتخت فعاليت ميكند. حقشناس معتقد است در حوزه بلندگوهاي بيروني، رسانهها و شبكههاي بيروني، همه متفق شدهاند كه مردم را از صندوقهاي راي نااميد كنند و تمام تلاششان اين است كه اين اتفاق نيفتد. اين عضو شوراي شهر كه در برنامه «دستخط» حاضر شده بود، ابراز اميدواري كرد كه هم دستگاههاي اجرايي و به خصوص رسانهها و احزاب، گروههاي سياسي و شخصيتهايي كه به نوعي سخنشان نزد مردم شنيده ميشود و اعتبار دارد، اين بار خداي ناكرده اشتباهي نكنند كه بعدا پشيمان بشويم. به گزارش «اعتماد»، او ادامه داد: «اميدوارم كه در اين دوره شوراي نگهبان حداقل يك مقدار فضا را بازتر بگذارد كه ما يك انتخابات رقابتي را داشته باشيم. اگر اين فضا فراهم شد، من فكر ميكنم تمام گروههاي سياسي اين امكان را پيدا كنند كه در صحنه انتخابات رقابت كنند و اينجا هيچ اشكالي ندارد كه ما ليستهاي متعددي داشته باشيم؛ يعني ليست اصلاحطلبان كامل شود، ليست جريان طرفدار دولت هم همينطور، در آن سمت هم ما در حوزه جريان اصولگرا هم داريم كه ليستهاي متعددي ممكن است فراهم شود.»
اين فعال سياسي اصلاحطلب بعيد ميداند كه در اين دوره مثل دورههاي قبل كه دو ليست باهم رقابت ميكردند، دو ليست منتشر شود. رييس كميسيون فرهنگي - اجتماعي شوراي شهر تهران در بخش ديگري از سخنانش با اشاره به نقش حمايتي اصلاحطلبان در رياستجمهوري روحاني، گفت: «شايد از همان فرداي انتخابات، اينكه آقاي روحاني براساس حمايت و براساس سبد راي جريان اصلاحطلب توانست راي بياورد، نه خود ايشان ترديدي دارد، نه هيچكسي كه مختصري در فضاي سياسي كشور سياست خوانده يا سياست ورزيده است، خيلي امر بديهي است، اما اينكه دوستاني از حلقه اول ايشان و مشخصا رييس دفترشان – البته آن موقع ايشان مقام رييس دفترشان را نداشت - بيان كنند كه اين سبد راي متعلق به خودشان و جريان دولت است، نه با واقعيات ميخواند و نه توسط افكار عمومي و نه توسط تحليلگران پذيرفته ميشود. من فكر ميكنم اين رويكرد هم به دولت، هم به خود آقاي روحاني و هم به كساني كه با تمام توان حمايت كردند بدون اينكه انتظار و درخواستي داشته باشند، لطمه ميزند.»
اين عضو شوراي شهر تهران در بخش ديگري از اظهاراتش در اين برنامه تلويزيوني درباره تصويب طرح دوفوريتي شوراي شهر براي رسيدگي به خانوادههاي آسيبديده از حوادث آبانماه چنين توضيح داد: «شأن شورا به عنوان نماينده مردم اين بود كه ورود كند. با اينكه دوستان حوزه را حوزه امنيتي ميدانستند اما گفتيم كه اصلا قصد ورود به اين مباحث را نداريم؛ بلكه آسيبي كه شهر خورد ممكن است يكي اين باشد كه ماشين فردي آتش گرفته، به شغل كسي آسيب وارد شده باشد، مغازه شهروندي دچار مشكل شده باشد، سنگي به سر عابري خورده يا تيري به پهلويش خورده يا خداي ناكرده خانوادهاي فرزندشان را از دست دادهاند. فرقي نميكند ممكن است از عزيزاني باشند كه حافظ امنيت اين شهر هستند يا عابري باشد و در اين تجمعها حضور نداشته يا حتي كسي كه عصباني شده و آمده وسط ميدان كاري انجام داده. خانواده آنها كه در اين ماجرا تقصيري ندارند. خوشبختانه جزو مواردي بود كه تمام اعضاي شورا يعني 20 نفر اين را پيشنهاد دادند و 20 نفر هم راي دادند و حتي در فرمانداري هم هيات تطبيق اين موضوع را مغاير با قانون تشخيص نداد و مجدانه ابلاغ شد.»
اين عضو شوراي شهر همچنين درباره اتفاقات سال 88 گفت: «اين اتفاقات، اتفاقات بسيار سخت و سهمگيني براي كشور بود و هزينههاي سنگيني را هم دربرداشت، البته من فكر ميكنم در اين ماجرا قطعا يك طرف مقصر نبود. ما طرفهاي تقصير در دو حوزه ماجرا داشتيم، هم دولت به معني ماهو دولت خوب عمل نكرد و از آن طرف، نامزدهاي انتخابات؛ به نظر من آنها هم مسووليت خودشان را داشتند.»
او ادامه داد: «طبيعتا من به عنوان يك فرد در روز رايگيري همانطوركه شما گفتيد، راي ميدهم و اين حق من است، من اينجا همهجوره ميتوانم عمل كنم اما من به عنوان نهاد ناظر يا به عنوان نهاد داور، وقتي پيش از رايگيري موضع ميگيرم، از قاعده خارج ميشوم. شما نگاه كنيد حتي رهبري كه ميخواهند بروند راي دهند فرزندشان اعلام ميكنند كه خبر ندارند. خانوادهشان خبر ندارند؛ اين يعني چه؟ بايد از اين مسير تاسي ميكرديم. به نظر من ما بايد شرايطي فراهم ميكرديم كه وقتي نتيجه انتخابات اعلام شد، نسبت به ماجرا تمكين ميكرديم.» حقشناس گفته است: «در اتفاقي كه در انتخابات آقاي بوش در امريكا افتاد، نهاد ناظر وقتي بازشماري كرد، تا جايي پيش رفت كه به هر حال انتخابات امريكا را ميتوانست زير سوال ببرد و دادستان هم دخالت كرد. قطعا اگر اين بازشماري ادامه پيدا ميكرد، نتيجه انتخابات دچار تغيير ميشد ولي حزب دموكرات امريكا براي 8 سال آقاي بوش را به عنوان رييسجمهوري پذيرفت. ما هم اگر در اين مسير عمل ميكرديم، حتي اگر ميپذيرفتيم در اين انتخابات اشكال وجود دارد و نيز ميپذيرفتيم آقاي احمدينژاد راي نياورده است اما پس از نظر رهبري در مجموع به نهاد ناظر تمكين ميكرديم، شايد هزينههايي را كه پس از اين ماجرا پرداختيم، نميداديم.»