شايد وقتي ديگر
عليرضا تابش
در چند روز گذشته گسترش و شيوع ويروس كرونا در جهان، نهتنها عرصه اقتصادي و اجتماعي را در جهان مورد تهديد و تحديد قرار داده است بلكه رويدادهاي مهم فرهنگي و هنري نيز از ورود اين ميهمان ناخوانده و ناميمون مصون نماندهاند. در سال ۲۰۲۰ كرونا را ميتوان كاتاليزور ورود به عصر پساديجيتال در حوزه الگوي مصرف فرهنگي دانست. با تعطيلي گسترده زنجيرهاي رويدادها و آيينهاي هنري در جهان و كاهش مصرف فرهنگي در اين حوزهها، اما الگوي مصرف هنري در حوزه ديجيتال افزايش پيدا كرده است، كمپاني چون نتفليكس از اين فرصت به وجود آمده براي توليد و عرضه آثار نمايشي فعاليت گستردهاي را سامان داده است. همين الگوي مصرف در سامانههاي «وياودي» قابل بررسي است. در پي فراگير شدن بيماري كرونا جشنوارههاي مهم هنري در سراسر جهان تحت تاثير اين بيماري قرار گرفتهاند. چين برنامههاي خود را يا ملغي يا به تاخير انداخته، جشنواره فيلم پكن امسال برگزار نخواهد شد. جشنواره فيلم هنگكنگ به اواخر آگوست منتقل شده. جشنواره شانگهاي هنوز اعلام رسمي درخصوص برگزاري در زمان مقرر در اوايل ماه ژوييه نكرده است. مشاهده اين بيماري در اروپا نيز جشنوارههاي آتي را دچار ترديد جدي كرده است. جشنواره فيلم كن تا ۱۰ مارس نظر قطعي خود را مبني بر برگزاري اين رويداد مهم يا تعويق آن به زمان ديگر اعلام خواهد كرد. با توجه به وضعيت حاضر، جشنواره جهاني فجر با اعلام تعويق زمان برپايي اين رويداد بينالمللي به نيمه دوم خرداد، فرصتي را فراهم ساخت تا ضمن عبور از شرايط نامطلوب، زمان مناسبي در جدول جشنوارهها را كسب كند. زماني كه قبل از شروع تعطيلات مرسوم و شروع موج جشنوارهاي در اروپا همچون لوكارنو و ونيز و همچنين شانگهاي (در صورت برگزار شدن در زمان مقرر) ميتواند مخاطبين اين رويداد مهم منطقهاي و بينالمللي را به ايران فراخواند.