ادامه از صفحه اول
تجربه چين در كنترل كرونا
در 20 ژانويه از همه كميته‌هاي حزبي و دواير دولتي خواسته تا «ايمني و سلامت مردم را در راس اولويت‌ها قرار دهند.» و در 22 ژانويه به استان هوبي دستور داده تا «كنترل شديد و جامع بر تردد مردم» اعمال شود. در اين سخنراني مشخص است كه او خود مديريت عالي مبارزه با بيماري را بر عهده دارد. او همچنين تصريح مي‌كند كه از نظر او تنها داده‌هاي علمي بايد مبناي تلاش براي كنترل ويروس باشد. شي همچنين تاكيد كرد كه كساني كه در برابر تدابير بهداشتي مقاومت كنند، كاركنان بهداشتي را مورد تعرض قرار دهند يا كالاهاي بهداشتي تقلبي بفروشند دستگير مي‌شوند. وي در اين سخنراني گفت كرونا «يك آزمايش بزرگ براي نظام سياسي و ظرفيت حكمراني چين است.» به اين ترتيب، بر اساس دستورات دولت، نيمي از جمعيت چين يعني بيش از 780 ميليون نفر از اواخر ژانويه به‌تدريج يا ملزم به ماندن در خانه شدند، يا شهرهاي‌شان تحت قرنطينه كامل قرار گرفت يا با محدوديت‌هاي مسافرتي به درجات متفاوت در سراسر كشور روبه‌رو شدند. به دستور دولت مركزي استان هوبي از اواسط ژانويه تحت قرنطينه شديد قرار گرفت. شديدترين تدابير در چهار شهر بزرگ استان هوبي، يعني مركز بحران، اعمال شده است. تمام مجتمع‌هاي مسكوني توسط پليس بسته شدند و ورود و خروج از آنها جز در موارد استثنايي ممنوع شد الا يكي دو بار در هفته براي خريد از كميته‌هاي محله. تمام جاده‌ها در استان و اكثر خيابان‌هاي اصلي در اين چهار شهر بر روي همه خودروهاي غير اورژانسي بسته شد. مقامات بهداشتي براي شناخت مبتلايان به خانه‌ها مراجعه كردند و همه علامت‌دارها قانونا ملزم به مطلع كردن مراكز بهداشتي شدند و كساني كه با آنها در تماس بوده‌اند، كنترل شدند. كارخانه‌ها تعطيل شدند و بازگشايي آنها موكول به مجوز از سوي مقامات بهداشتي شد. مقامات چيني در حالي ترديدي در توقف اقتصاد چين به خود راه ندادند كه نه تنها زندگي حدود 1.5 ميليارد مردم چين بلكه زندگي ميلياردها نفر در ديگر كشورها نيز به اقتصاد چين گره خورده و تدابير اتخاذ شده مي‌تواند موجب بروز ركود جهاني ديگري شود كه نشانه‌هايي از آن پيدا است. در واكنش به شبكه‌هاي مجازي، بررسي‌هايي در مورد واكنش به موقع مقامات استاني و اينكه آيا تلاشي از سوي آنها براي مخفي كردن بيماري انجام شده يا خير صورت گرفت. شماري از مقامات استان بركنار شدند و به شماري تكليف شد كه استعفا دهند. دولت مركزي به گونه‌اي برخورد كرد كه اگر مخفي‌كاري صورت گرفته از جانب مقامات استاني بوده و پكن تقريبا همزمان با رسانه‌هاي بين‌المللي از شدت بحران اطلاع يافته است. مقامات چيني در مراحل اوليه بحران دريافتند كه هماهنگي و ارتباط روشن و نيز نظم در بيان و كردار، احترام گذاشتن به يافته‌هاي علمي، تعهد به شفافيت و داشتن يك راهبرد منسجم ارتباطي پيش‌شرط اطمينان دادن به عموم مردم در شرايط بحراني است. آنها تنها از اين طريق بود كه توانستند از هراس شديد و سرگرداني مردم جلوگيري كنند.
اختياراتي كه نيست
درحالي كه امروز با مشكلي جدي دست به گريبانيم و در اين شرايط، ديگر جايي براي جدل‌هاي جناحي نيست؛ بنابراين باتوجه به جميع جهات، آنچه بيش از هر چيز حائز اهميت است، اختيارات است، نه آنكه چه كسي رياست ستاد را به عهده دارد و چه كسي از اين مقام بي‌بهره مانده! براي روشن‌تر شدن مساله كافي است نگاهي بيندازيم به 2 هفته پيش و اين پرسش را مطرح كنيم كه چرا با قرنطيه قم مخالفت شد؟! چرا گيلان و ديگر استان‌ها قرنطينه نشدند؟! چرا وقتي صحبت از تعطيلي اماكن مذهبي مطرح شد، مقابل آن دارالشفا بودن اين اماكن متبركه را مطرح كردند و مانع از پيش گرفتن تمهيدات لازم شدند؟! بنابراين بايد كسي مسووليت ستاد مقابله با كرونا را برعهده بگيرد كه وقتي اعلام مي‌كند بايد قم قرنطينه شود، بلافاصله اين اتفاق و اين دستور عملياتي شود. البته در اين راستا علما همكاري بسياري كردند و دستور تعطيلي اماكن مذهبي و تجمعاتي مانند نماز جماعت را صادر كردند اما همچنان شاهد آن هستيم كه در گوشه و كنار كشور، برخي از دستورات سرپيچي مي‌كنند و حتي مداحاني را مي‌بينيم كه همچنان جلسات و مراسم‌ها را برگزار مي‌كند، بنابراين اگر از مسووليت‌ها و وظايف سخن مي‌گوييم، بايد پيش از آن، به حدود اختيارات توجه داشته باشيم، چراكه اين دو لازم و ملزومند!
كرونا و سرنوشت ليگ
حال بياييد فرض كنيم كه ادامه ليگ بعد از تاريخ 31 فروردين 99 تحت هيچ شرايطي ممكن نباشد. در اين صورت سوال اصلي در مورد تيم قهرمان، تيم‌هايي كه سهميه مي‌گيرند و تيم‌هايي كه بايد به دسته پايين‌تر سقوط كنند به وجود مي‌آيد. در ابتدا بايد به اين نكته اشاره شود كه تعطيلي كامل ليگ اصلا راهكار منطقي و درستي نيست. درست است كه شيوع بيماري برنامه‌ريزي را دچار مشكل كرده ولي انجام نشدن ليگ عاقلانه به نظر نمي‌رسد. اما اگر ليگ تعطيل شود در حالي كه هنوز مسابقات به اتمام نرسيده مشخص كردن قهرمان نيز تصميم درستي نخواهد بود. وقتي ليگ به اتمام نرسيده مشخص كردن قهرمان آن بي‌معني است. براي مشخص شدن قهرمان و ساير عناوين، ليگ حتما بايد به انتها برسد و شرايط برابر و ورزشي براي همه تيم‌ها رقم بخورد.