كرونا، روستاها و عزمي ملي

اين روزها كشور با بحران ناشي از شيوع ويروس «كوويد 19» يا همان «كرونا» دست به گريبان است؛ ويروسي كه چيني‌ها را در سال نوي ميلادي زمين‌گير كرد و حالا كشور ما درحالي به استقبال سال جديد مي‌رود كه سرخط اخبار پر شده از موضوعاتي كه به اين ويروس مربوط است. بحراني كه هرچند از مدت‌ها پيش درباره آن اخطار داده شد اما اقدامات مقابله‌اي چنداني، آن‌ طور كه بايد و شايد انجام نشد.
واقعيت آن است كه طول چند هفته‌اي كه كشور عملاً وارد فاز مقابله جدي با ويروس كرونا شده، مي‌توانستيم مديريتي بهتر داشته باشيم اما به هر صورت اتفاقات و اقداماتي كه لازم بود، در آن زماني كه بايد، انجام نشد يا چنان كه انتظار مي‌رفت، عملياتي نشد. به اين اعتبار در گام نخست لازم بود برخي شهرها قرنطينه شوند اما اين اتفاق رخ نداد و اين موضوع همچنان با واكنش‌هاي منفي شديدي روبرو است، در حالي كه بدون قرنطينه كردن نمي‌توان با اين ويروس مقابله كرد. با اين همه شايد مهم‌تر از اين اقدامات، هماهنگي در مديريت بحران است كه بايد مدنظر باشد. امروز ما بيش از هر نكته، به عزمي ملي نياز داريم تا اقدامات مقابله‌اي اعم از قرنطينه كامل يا محدود شهرهاي مختلف بنابر ضرورت و نياز هر نقطه كشور انجام شود. هرچند در اين مسير شاهد هماهنگي و يكپارچگي تصميم‌گيري و اجرايي به ‌طور كامل نبوديم و برخي دستگاه‌هاي امنيتي، نظامي و انتظامي همكاري لازم را نشان ندادند و منتظر دستورات از بالا بودند. در حالي كه هر منطقه بايد مديريت بحران در آن منطقه را در دستوركار قرار داده و رصد حال شهروندان آن شهر يا روستا را به‌طور جدي دنبال مي‌كرد. به هر تفسير امروز اين مهم به تعويق افتاده اما هنوز هم براي جلوگيري از وخامت بيشتر اوضاع بايد روستا به روستا و شهر به شهر پيش رفته و نسبت به مقابله با اين ويروس مسري اقدامات لازم را در دستوركار قرار دهيم. دستگاه‌هاي مختلف از دستگاه‌هاي اجرايي تا قضايي و انتظامي بايد در اين مسير با يكديگر همگام شده و وارد ميدان عمل شوند. همان طور كه شاهديم، اگر اين روند ادامه پيدا كند و مانعي برابر آن ايجاد نشود، در هفته‌هاي آينده شاهد فراگيرتر شدن اين ويروس خواهيم بود؛ كما اينكه هر روز شاهد افزايش آمار مبتلايان و متاسفانه جان‌باختگان هستيم؛ چنان‌كه امروز بيش از 800 نفر از هموطنان‌مان جان خود را به دليل ابتلا به اين ويروس ناخوانده از دست داده‌اند. نكته‌اي كه در اين ميان كمتر به آن توجه شده، بحث شيوع ويروس كرونا در روستاهاي مختلف كشور است؛ فراموش نكنيم كه...

اگر اين ويروس به روستاها برسد، با توجه به معضل كمبود امكانات بهداشتي و درماني و همچنين دسترسي دشوارتر به مواد ضدعفوني‌كننده و همين طور مراكز درماني در مناطق روستايي و نيز به دليل كمبود آموزش‌هاي بهداشت عمومي در اين مناطق كشور، طبيعتاً در اين نقاط با مشكلاتي دوچندان و پيچيده‌تر مواجه خواهيم بود؛ بنابراين نياز به عزمي ملي است تا با انجام اقدامات مقابله‌اي به ‌صورت شهر به شهر و روستا به روستا به‌وي‍ژه قرنطينه مناطق روستايي، از بروز يك فاجعه جلوگيري كنيم. در اين ميان نياز است همه نيروها به ميدان آمده و حتي مراجع تقليد و علماي مذهبي با توجه به اثرگذاري بر جامعه، بحث آموزه‌هاي ديني را مطرح كنند و حتي اگر لازم بود، فتوا صادر كنند. امروز مي‌بينيم به دليل افزايش آمار مبتلايان، ظرفيت بيمارستان‌هاي كشور تكميل شده و حتي برخي از ديگر اماكن عمومي ازجمله سالن‌هاي ورزشي به تخت‌هاي بيمارستاني مجهز شده تا پذيراي مبتلايان پرشمار به ويروس كرونا باشند؛ بنابراين نياز است با ايجاد عزمي ملي به‌ طور فوري و ضربتي از شيوع بيشتر اين ويروس جلوگيري كنيم.