ضرورت مسووليت‌پذيري و همكاري جهاني در مقابله با كرونا
پيروز حناچي شهردار تهران در پيامي به شهرداران جهان نوشت: در ابتدا لازم است به همه شهرداران كلان‌شهرهاي جهان به خصوص آنها كه اين روزها درگير مبارزه با بحران كرونا هستند سلام كنم و براي شهروندان شهرهايشان آرزوي سلامتي و براي همگان آروزي موفقيت در مبارزه با كرونا و شكست اين بيماري را داشته باشم.
در جهان امروز بحران‌ها به سرعت جهاني مي‌شوند. در چنين جهاني سرنوشت هيچ ملتي از ديگران به كلي جدا نيست. شيوع سريع بيماري كرونا در كشورهاي مختلف، صدمه‌هاي وارد شده به سلامتي و امنيت رواني انسان‌ها و همچنين ضررهاي وارد شده به اقتصاد جهاني نشان مي‌دهند كه كشورهاي مختلف نمي‌توانند نسبت به «بحران» در يك نقطه خاص از جهان بي‌تفاوت باشند.
زندگي در جهاني با «بحران‌هاي جهاني شده» نيازمند تجديدنظر در الگوهاي حكمراني ملي و بازانديشي در نسبت امر ملي با امر جهاني است. جهان براي مديريت بحران‌هاي جهاني شده‌اي مانند بيماري‌هاي مسري، تهديدات زيست‌محيطي، سلاح‌هاي كشتار جمعي، مساله مهاجرت، اشكال متنوع تروريسم، نژادپرستي و ملي‌گرايي افراطي و مسائلي از اين دست، نيازمند تغيير الگوي سياست‌ورزي در سطح بين‌الملل و «مسووليت‌پذيري جهاني» است.
اين در حالي است كه مطابق گزارش‌هاي صندوق بين‌المللي پول در سال 2017، 10 درصد از كشورهاي عضو سازمان همكاري و توسعه اقتصادي، 50 درصد ثروت را در كشورهاي عضو اين سازمان در اختيار دارند. امكانات آموزشي، بهداشتي و درماني توزيعي به‌شدت نابرابر در سطح جهاني دارند و بسياري از كشورها از معضلات مربوط به توسعه نيافتگي رنج مي‌برند. فقر و توسعه نيافتگي و فقدان آموزش و بهداشت، برابر با ناتواني بيشتر در مقابله با بحران‌هاست و ما نمي‌توانيم سهم سياست‌هاي جهاني در تداوم فقر و توسعه‌نيافتگي در بسياري از كشورها را ناديده بگيريم.
براي نمونه ايران، امروز در حالي با بحران كرونا روبروست كه تحت شديد‌ترين تحريم‌هاي ناعادلانه اقتصادي به سر مي‌برد. كشورهاي مختلف و شركت‌هاي مختلف تجاري از مبادله با ايران سر باز مي‌زنند. به همين دليل توانمندي كشور براي تهيه زيرساخت‌هاي بهداشتي، درماني و بيمارستاني لازم براي مبارزه با اين بيماري كاهش يافته است.
با همه اينها ما روزانه در تهران با جمعيتي بيش از 8 و نيم ميليون نفر، بيش از 1500 واگن مترو و 5000 اتوبوس و 60 هزار تاكسي را مستقيم و غير مستقيم ضدعفوني مي‌كنيم. بيش از 200 گروه از ماموران ما در آتش‌نشاني و سازمان خدمات شهري شهرداري معابر و اماكن عمومي را ضدعفوني مي‌كنند.
بيش از 50 سوله بحران هر يك با 70 تخت بيمارستاني براي مراقبت از بيماران به دست شهرداري در حال تجهيز است. در 20 گرم‌خانه از بي‌خانمان‌ها در برابر كرونا حفاظت مي‌كنيم. به كمك تبليغات و گفت‌وگو با مردم تا 60 درصد از ميزان تردد در شهر كاسته‌ايم، بيش از 500 مكان فرهنگي، ۹۰۰ مكان ورزشي و 42 بازار را در استانه سال نو كه روزهايي مهم براي مردم ماست، در سطح شهر تعطيل كرده‌ايم.
در مقابل از طريق ۲۵۰ فروشگاه و بازار در سطح شهر، نيازهاي اوليه خوراكي و بهداشتي زندگي شهروندان را تامين مي‌كنيم. تفكيك زباله را ممنوع كرده‌ايم. روزانه بيش از ۲۰۰۰ نن زباله بيشتري در تهران جمع‌آوري مي‌كنيم و مطابق ضوابط بهداشتي همه آنها را در مكاني جداگانه دفن مي‌كنيم. كادر پزشكي و درماني متخصص و دلسوز ما با تمام قوا در ميدان حضور دارند تا بحران كرونا را با سرعت هر چه بيشتر مهار كنند.
با اين همه ما مديران ايراني، با تمام وجود تاثيرات منفي تحريم‌ها و بي‌عدالتي‌هايي را كه به مدت چند دهه مردم ايران را هدف قرار داده و بر سر راه توسعه كشور موانع متعددي ايجاد كرده‌اند، حس مي‌كنيم. امكانات ما براي تهيه نيازهاي دارويي و بهداشتي و درماني محدود شده است. چنين مواجهه‌اي با ايران همچنان ذيل سياست‌هايي صورت مي‌گيرد كه در آن نه حتي منافع ملي، كه منافع انتخاباتي يك جريان مشخص در امريكا را بر «مسووليت‌پذيري جهاني» ترجيح داده است.
امروز ما براي غلبه بر «بحران‌هاي جهاني شده» نيازمند سياستمداراني هستيم كه متوجه باشند تامين منافع ملي جز از مسير «مسووليت‌پذيري جهاني» ميسر نيست. امروزه شهرها از فقدان چنين مسووليت‌پذيري جهاني، بيشترين ضربات را متحمل شده‌اند. مديران شهري در اكثر شهرهاي جهان، به عنوان نزديك‌ترين نمايندگان سياسي به بدنه جامعه و دموكراسي، مي‌توانند با سياست‌گذاري‌هاي مشترك و قاطع، مرزهاي سازنده بي‌عدالتي و نابرابري را پشت سر گذاشته و نقشي مهم در مطالبه و نهادينه‌سازي ايده «مسووليت‌پذيري جهاني» ايفا كنند. آنها مي‌توانند پيشگام اتحاد براي «مسووليت‌پذيري جهاني» باشند.
شهرداري تهران دست ياري به سوي همه شهرداران كلان‌شهرهاي جهان دراز مي‌كند و خود نيز به نوبه خود آمادگي دارد هر نوع همكاري لازم براي حركت در چنين مسيري را در برنامه خود قرار دهد شايد كرونا، زمينه‌اي براي تغييري تاريخي در مديريت جهاني در جهاني باشد كه بحران‌ها در آن جهاني‌شده‌اند.