نخست‌وزير سياست‌باز
طرفداراني در جمع تظاهرات‌كنندگان بيابد و در كنار خيل اسامي مطرح شده نام او نيز براي نخست‌وزيري مطرح شود. بعد از شكست افراد مختلف از جمله شياع السوداني، قصي السهيل، اسعد العيداني، محمد توفيق علاوي و نعيم السهيل كه تا كاخ رياست‌جمهوري رفتند اما به دليل مخالفت شديد افكار عمومي و تظاهرات‌كنندگان يا مخالفت احزاب و جريان‌هاي سياسي نتوانستند حكم نخست‌وزيري را بگيرند يا مانند علاوي بعد از دو بار ناكامي در انتخاب كابينه مجبور به انصراف شدند، حالا نوبت به زرفي رسيده است كه شانس خود را بيازمايد. زرفي زاده نجف اشرف است؛ از دانشگاه كوفه كارشناسي و كارشناسي ارشد خود را در رشته فقه اسلامي و از دانشكده امنيت و دفاع بغداد كارشناسي ارشد امنيت و برنامه‌ريزي استراتژيك دريافت كرده است. سال‌ها در
حزب‌الدعوه فعاليت داشت و از اعضاي فعال آن بود و در سال 1988 نيز در پي اين فعاليت‌ها به زندان افتاد و به حبس ابد محكوم شد. در آشوب‌هاي همزمان با انتفاضه شعبانيه سال1991 كه در پي حمله عراق به كويت و جنگ خليج فارس به وجود آمد، از زندان مخوف ابوغريب فرار كرد و به عربستان سعودي رفت. در سال 1994 به ايالات متحده مهاجرت كرد و تا زمان سقوط رژيم بعث در امريكا بود و تابعيت اين كشور را گرفت. پس از سقوط رژيم بعث به عراق برگشت و ميان سال‌هاي 2004 تا 2005 استاندار نجف اشرف، و از 2006 تا 2009 قائم‌مقام معاونت اطلاعات وزارت كشور شد. در سال 2009 از حزب الدعوه جدا شد و ائتلاف الوفاء را تاسيس كرد. وي از سال 2009 تا 2014 بار ديگر استاندار نجف شد. به دليل برخي فعاليت‌هاي عمراني در نجف اشرف و كوفه و همچنين آزادي‌هاي اجتماعي كه به جوانان مي‌داد طرفداراني در ميان مردم به دست آورد اما بعد از بحران اقتصادي سال 2014 و بحران زباله‌ها كه در نجف اشرف به وجود آمد، محبوبيتش كاهش يافت. در بحبوحه افشاي فسادهاي مالي در عراق فاش شد كه او نيز متهم به فساد مالي است و در حالي كه هنوز استاندار نجف بود به امريكا فرار كرد و در آنجا ماند. در سال 2018 از اتهام فساد مالي تبرئه شد و به عراق بازگشت و نامزد مجلس عراق شد و با فهرست حيدر العبادي، نخست‌وزير سابق، موسوم به ائتلاف النصر به مجلس عراق راه يافت و رييس فراكسيون اين ائتلاف در مجلس شد. تظاهرش به فرهنگ غربي و دادن آزادي‌هاي اخلاقي به جوانان در نجف اشرف به گونه‌اي كه جشن‌هاي مختلط ولنتاين برگزار كنند، انتقاد شديد مرجعيت از او را سبب شد به گونه‌اي كه در سخنراني‌هاي نماز جمعه به انتقاد علني از او مي‌پرداختند. زرفي ابايي ندارد كه بگويد مورد حمايت امريكايي‌هاست. در طول اين مدت نيز هميشه روابطش را با امريكايي‌ها علني بيان مي‌كرده و اين گونه شايع است كه مهره امريكايي‌ها در عراق محسوب مي‌شود. اگر چه ابعاد بده‌بستان‌هاي او با امريكايي‌ها روشن نيست. در تظاهرات اخير عراق با مقتدي صدر همصدا شد و در بسياري از خشونت‌هايي كه از سوي جريان صدر بروز مي‌كرد، طرفداران او نيز مشاركت فعال داشتند. مثلا در حمله به كنسولگري ايران در نجف اشرف كه سه بار اتفاق افتاد با حمله به مزار شهيد سيدمحمدباقر حكيم، اتهاماتي متوجه اوست كه هيچگاه رد نكرده است. عدنان الزرفي را آدمي سياستمدار يا به عبارتي سياست‌باز مي‌دانند. تمام امور سياسي خود را با ساخت و پاخت‌هاي سياسي پيش مي‌برد و ابايي ندارد كه به صراحت بگويد هدف وسيله را توجيه مي‌كند. از او به عنوان مردي زبردست در استفاده از ابزارها براي رسيدن به اهدافش ياد مي‌كنند. وي در حالي دوشنبه شب به كاخ رياست‌جمهوري نزد برهم صالح رفت كه امضاي 85 نماينده مجلس از فراكسيون‌هاي مختلف از فتح تا سائرون و دولت قانون و حكمت ملي را گرفته بود. برخي در عراق مي‌گويند به همه آنها وعده‌هاي مختلف سياسي داده و توانسته جداي از توافق با رهبران فراكسيون‌ها آنها را با خود همراه كند. زرفي 30 روز كاري فرصت دارد تا كابينه خود را تشكيل دهد. تا اين لحظه مخالفت‌ها با او بسيار است كه مي‌تواند كار او را سخت و چه بسا موجب شكست او شود. به دليل اينكه او فردي با نمايندگان وارد مذاكره شده و روساي فراكسيون‌ها را دور زده است احتمال اينكه تلاش‌هايش به شكست بينجامد، وجود دارد. البته نبايد توانايي بالاي چانه‌زني او را دست‌كم گرفت كه امتيازي براي او محسوب مي‌شود.