ادامه از صفحه اول
خطر فرسايش پرستاران
ستاد صحت در نظام پرستاري، وظيفه صيانت، حمايت و تامين از پرستاران را به عهده دارد. ما در اين ستاد، از استان‌هايي با مشكل‌هاي كمتر، به استان‌هاي بحراني نيرو ارسال و از همكاران‌مان پشتيباني مي‌كنيم. بارها رييس‌جمهور وعده داده است كه 20 هزار نفر از پرستاران استخدام شوند، از اين وعده تاكنون حدود 5 الي 6 هزار نفر استخدام شده‌اند. اين ماجرا به پيش از دوران كرونا بازمي‌گردد، پس از بحران نيز تاكنون 3 هزار نفر استخدام شده‌اند، در حالي كه رييس‌جمهور وعده استخدام 10 هزار نفر در اين روزها را داده بود. در حال حاضر تزريق پرستار به مجموعه اساسي‌ترين اقدامي است كه بايد صورت بگيرد. دوم اينكه معمولا در اين شرايط مردم لطف بسياري به پرستاران دارند و به آنها روحيه مي‌دهند و انتظار اين نيست كه عده‌اي موج جنگ رواني ايجاد كنند. مثال مشخص آن انتشار خبر تعديل نيرو از بيمارستان‌هاي خصوصي است. انتشار اين اخبار و گفتن اينكه در بيمارستان‌هاي خصوصي به بهانه نداشتن بيمار و درآمد، نيروها تعديل مي‌شوند، ضربه بسياري به روحيه پرستاران خط اول جنگ دارد. در برخي استان‌ها اين مساله به هر حال رخ داده است و براي پيگيري اين موضوع از مسير قضايي پيش مي‌رويم. اين روزها پرستاران ما در حالي مشغول به كار طاقت‌فرسا هستند كه در برخي بيمارستان‌هاي پذيرنده بيماران كرونا، پاويون ساخته شده است و پرستاران 2 هفته در اين پاويون‌ها مي‌مانند و به منظور قطع زنجيره ويروس، خانواده خود را نمي‌بينند. در چنين شرايطي، اگر نيروي تازه‌نفس به مجموعه اضافه نكنيم، ممكن است پرستاران عزيز ما دچار فرسايش شوند. نيروي انساني بايد به حد كافي داشته باشيم كه نداريم. وضعيت ما پيش از كرونا مزمن بود و حالا مزمن‌تر شده است. آخرين بحث هم مطالبات و معوقات پرستاران است. كارانه و اضافه‌كاري پرستاران ما به‌طور ميانگين 12 ماه عقب افتاده است. اين عقب‌ماندگي‌ها مربوط به پيش از كروناست، با اينكه قرار بود اين مبالغ روز پرستار پرداخته شوند، هنوز معوق هستند، اما نكته‌اي كه بر آن اصرار دارم اين است كه پرستاران ما روحيات بسيار بالايي دارند و در اين وضعيت دم از مطالبات‌شان نمي‌زنند. اين از روحيات خاص پرستاران ماست. پرستاران ما حالا تنها تمركزشان خدمت به مردم است، اما وظيفه ماست كه مطالبات آنها را پي بگيريم، بعد از دوران شيوع نيز مفصل‌تر، شديدتر و قاطع‌تر پيگير مطالبات پرستاران ايثارگر خود خواهيم بود.
اصولگرايي و جوانان مجلسي
البته اين امري كاملا طبيعي است كه سياسيون بنابه جايگاه و حد تنفذي كه در سطح نيروهاي سياسي دارند، بخواهد در مناسبات دروني مجلس آينده تاثيرگذار باشند و از اين حيث، ايرادي به اين تحركات وارد نيست. آنچه اما در اين بين حائز اهميت است و در مقام تحليل بايد مدنظر قرار گيرد، علت اتخاذ چنين روش‌هايي براي سياست‌ورزي و اثرگذاري بر مناسبات سياسي و جناحي است.
در اين راستا به نظر مي‌رسد از آنجا كه نيروهاي سياسي به ويژه كنشگران فعال در جناح راست در تمامي اين سال‌ها هرگز موفق به ايجاد تشكيلاتي نظام‌مند و منسجم نشده و قادر نبودند، اثرگذاري خود بر مناسبات سياسي را از طريق احزاب و تشكل‌هاي قانوني و مشروع پيش برده و مديريت كنند، سراغ گروه‌بندي‌هاي سني، جنسيتي يا قوميتي رفتند كه برگزاري نشستي با عنوان «منتخبان جوان» نيز از اين جمله دسته‌بندي‌هاست.
همچنين در تحليل علت حضور هر يك از 3 سخنران اين جلسه نيز بايد توجه داشته باشيم، فارغ از بحث آقاي بذرپاش كه به لحاظ حضور در قدرت و در اختيار داشتن كرسي‌هاي مديريتي رسمي با دو چهره ديگر متفاوت است، حضور آقايان رضايي و دهقاني به عنوان اعضاي دو نهاد حاكميتي مجمع تشخيص مصلحت نظام و شوراي نگهبان محل پرسش است. به اين اعتبار درحالي كه مي‌توان علت حضور بذرپاش در اين نشست را همراه كردن بخشي از مجلس آينده با خود شايد به دليل اثرگذاري در مناسبات انتخابات 1400 تحليل كرد، علت حضور آقاي دهقان نيز مي‌تواند از جوانبي مشابه علت حضور بذرپاش باشد. با اين تفاوت كه دهقاني به دليل عضويت در شوراي نگهبان احتمالا به دنبال منافع شخصي سياسي و جناحي نيست. در اين ميان حضور آقاي رضايي به هر حال به عنوان فردي كه ازجمله افراد سياسي نسل دوم و اول انقلاب است، مي‌تواند از اهميتي دوچندان برخوردار باشد.
آنچه فارغ از تمامي اين مباحث محل تامل است، اهدافي است كه جريان اصولگرا از برگزاري چنين جلساتي دنبال مي‌كند. اهدافي كه شايد براي اظهارنظر دقيق‌تر درباره آن بايد همچنان منتظر بمانيم.
در كنار كرونا به فكر محيط زيست باشيم
چراكه محيط زيست را به عنوان يك كره واحد در نظر مي‌گيرند نه به عنوان مساله يك كشور خاص. همين موضوع نشان مي‌دهد كه ما ساكنان اقليم‌هاي گرم و خشك وظيفه مضاعفي در اين خصوص داريم و بايد نحوه مصرف آب را تغيير دهيم. در بخش شرب از قضا كاهش مصرف بسيار جاي كار دارد؛ در اين روزها كه براي پيشگيري از ابتلا به كرونا بايد بين 20 تا 40 ثانيه دست‌هاي‌مان را بشوييم، مي‌توانيم دقت كنيم كه در اين مدت شير آب را باز نگذاريم. فقط با رعايت همين يك نكته، مصرف آب به شكل چشمگيري كاهش پيدا مي‌كند. استفاده از شيرآلات كاهنده هم مي‌تواند در منازل تبديل به يكي از راهكارهاي كاهش مصرف آب شود. اين روزها كه به كرونا بسيار مي‌انديشيم و به اين نتيجه مي‌رسيم كه شايد كرونا حاصل مداخله غيرمسوولانه ما در محيط زيست است، بايد به اين هم فكر كنيم كه براي مبارزه با كرونا نبايد بار مضاعفي را بر محيط زيست تحميل كنيم. كنار آمدن با كرونا نيازمند در پيش گرفتن راهكارهاي مسوولانه محيط زيستي است.