قرنطينه اجباري
و افزايش خشونت خانگي عليه زنان
وجيهه قنبري
قرنطينه اجباري، دستاورد ويروسي است كه آمدنش دنيا را زيرو رو كرد و شيوع اين ويروس براي بسياري از زنان با ترس و درد همراه بود. نه فقط ترس و درد از بيماري كرونا كه مي‌توانست جان‌شان را بگيرد، بلكه ترس از آزار و خشونت مرداني كه قرار بود شريك روزهاي شادي و غم‌شان باشد. فرقي نداشت كه اين زنان آسيايي باشند، اروپايي يا امريكايي، روزهاي كشدار در خانه ماندن براي آنها به معناي آزار و خشونت بيشتر بود. سي‌ان‌ان در گزارشي از زناني مي‌نويسد كه قرباني خشونت خانگي مي‌شوند.
همه چيز با اپيدمي كرونا آغاز شد و محدوديت تردد. براي سالم ماندن بايد در خانه ماند. اما همه نمي‌توانستند اين قانون را رعايت كنند. زني كه در شهر نانسي فرانسه به داروخانه رفت تا دارو بخرد، يكي از آنهايي بود كه خانه برايش معناي امنيت و سلامت نداشت. او دارو نمي‌خواست. آمده بود تا بگويد از سوي شريك زندگي‌اش مورد آزار قرار مي‌گيرد. بلافاصله پس از مراجعه زن، پليس مرد را دستگير كرد اما عاقبت همه قربانيان رهايي نيست.
به گفته كارشناسان همه قربانيان موفق نمي‌شوند به پليس مراجعه كنند، آنها مي‌ترسند و همين به معناي ادامه خشونت است.
به گزارش سي‌ان‌ان، با همه‌گير شدن ويروس كرونا، كشورها گام‌هاي بي‌سابقه‌اي براي محدود كردن رفت‌وآمد شهروندان خود برداشتند و همين موجب شده است كه قربانيان خشونت خانگي در دام بيفتند. برخي كشورهاي اروپايي با افزايش اين اقدامات، با افزايش خشونت خانگي نيز روبه‌رو شدند. يك موسسه خيريه در بريتانيا كه زمينه فعاليتش مبارزه با خشونت خانگي است، اعلام كرد از زمان شروع محدوديت رفت‌وآمد مردم، تماس‌هاي تلفني با اين مركز 25 درصد و بازديد از وب‌سايت آن 150 درصد افزايش يافته است.
از سوي ديگر، كريستوف كاستانر، وزير كشور فرانسه نيز اعلام كرده كه مداخلات پليس در موارد خشونت خانگي در پاريس 36 درصد افزايش يافته است.
در خانه ماندن و محصور شدن با فرد متجاوز، قربانيان را آسيب‌پذير مي‌كند، زيرا آنها در شرايطي قرار مي‌گيرند كه هيچ راه گريزي براي‌شان وجود ندارد.
در عين حال مطالعات متعدد نشان داده است كه با افزايش بحران‌هاي عاطفي رفتارهاي پرخاشگرانه هم افزايش پيدا مي‌كند.
اغلب قربانيان خشونت خانگي نمي‌توانند به راحتي به پليس يا مراكز حمايتي مراجعه كرده و از آنچه بر آنها مي‌گذرد، بگويند. برخي كشورها راهكاري پيدا كرده‌اند تا به اين دسته از افراد كمك كنند. فرانسه با الهام گرفتن از طرح اسپانيا تلاش كرده به اين دسته از زنان كمك كند. آن دسته از قربانيان خشونت خانگي كه نمي‌توانند گزارش خود را علني طرح كنند با مراجعه به داروخانه‌ها و گفتن كلمه «ماسك 19» مي‌توانند درخواست كمك كنند. زني كه در شهر نانسي به داروخانه رفت، اولين نفري بود كه اين طرح را اجرا كرد.
گزارش‌هاي نگران‌كننده از كشورهاي ديگر نيز وجود دارد؛ ايتاليا يكي ديگر از اين كشورهاست.
سيمونا آمراتا كه در پناهگاه زنان در ايتاليا كار مي‌كند، مي‌گويد: «همواره خشونت جنسيتي وجود داشته، اما اين بحران هم اوضاع را بدتر كرده است.»
يك زن جوان كه به تازگي با پناهگاه «لوچا يي سيستا» در رم تماس گرفته، اعلام كرد كه 4 سال است همسرش كنترلگر و بددهن بوده، اما اوضاع با شروع قرنطينه و محدوديت‌هاي رفت‌وآمد بسيار بدتر شده است. مرد خانه را ترك نمي‌كند و زن نيز جايي براي رفتن ندارد.
آمراتا مي‌گويد: «خشونت پويا در خانه بسيار جدي مي‌شود.»
مشكل فقط به اروپا ختم نمي‌شود. در استراليا دولت اعلام كرد كه گوگل در طول شيوع بيماري كرونا بيشترين جست‌وجوهاي مربوط به كمك‌هاي مربوط به خشونت خانگي را در پنج سال گذشته آن هم با افزايش 75 درصدي ثبت كرده و دولت براي حمايت از قربانيان خشونت خانگي، خانوادگي و جنسي ناشي از عواقب بيماري كرونا بسته 150 ميليون دلاري (92 ميليون دلار امريكا) اختصاص داده است.
آنجا هم اين نگراني وجود دارد كه قربانيان نتوانند، از وضعيت عذاب‌آور خود گزارشي ارايه دهند.
ساندرا هورلي، مدير اجرايي پناهگاه بي‌خانمان‌ها مي‌گويد: «ما مي‌دانيم كه معمولا فرصت براي زناني كه بخواهند از آزارهاي شريك زندگي خود بگويند و درخواست كمك كنند بسيار محدود است.»
او مي‌افزايد: «احتمالا حالا اين فرصت حتي كمتر شده است.»
هورلي به زنان توصيه مي‌كند از تماس اضطراري «راه‌حل خاموش» استفاده كنند كه به مردم امكان مي‌دهد بدون لمس كردن تلفن، بدون نياز به صحبت كردن، به پليس دسترسي داشته باشند، اين روبات امكان چت را نيز فراهم مي‌كند.
او مي‌گويد: «ما مي‌دانيم زندگي مشترك با يك شريك اهانت‌كننده، محصور ماندن با او را بسيار ترسناك خواهد كرد. روبات چت ما مي‌تواند شما را توانمند كند، به‌طوري كه وقتي خانه را ترك مي‌كنيد، فقط موقعيت مكاني خود را با كساني كه مي‌خواهيد به اشتراك بگذاريد.»
طبق گزارشي كه مراكز مبارزه با خشونت‌هاي خانگي و پناهگاه‌هاي حمايتي در ايتاليا و فرانسه اعلام مي‌كنند، تماس زناني كه قرباني خشونت هستند در ايام شيوع كرونا و قرنطينه اجباري كمتر شده است، زيرا راه‌هاي تماس و كمك گرفتن براي‌شان ممكن نيست
آمراتا مي‌گويد: «در شرايط عادي، ترك خانه و فرد متجاوز كار سختي است و حالا اين موضوع چهاربرابر شده است، زيرا شما نمي‌توانيد نزد دوستان يا خانواده خود برويد. ترك كردن خانه سخت شده است.، سخت‌تر از هميشه.»
قربانيان خشونت خانگي حالا بيش از گذشته در عذاب هستند آنها ترس‌هاي‌شان بيشتر است ترس از بيماري و خشونت همسران‌شان.