«جام» در دستان «باهنر»

خردادماه 66، وقتي آيات سيدعلي خامنه‌اي و علي‌اكبر هاشمي‌رفسنجاني، روساي جمهوري و مجلس وقت به عنوان 2 عضو ارشد حزب جمهوري اسلامي و به ‌نيابت از شوراي مركزي اين مهم‌ترين تشكيلات سياسي آن ماه‌ها و سال‌ها، خواهان انحلال حزب شده و اين درخواست به تاييد بنيانگذار انقلاب اسلامي نيز رسيد، نقطه پايان بر كار اين تشكيلات فراگير سياسي گذشته و حزب «جمهوري اسلامي» منحل شد. آن‌ هم به ‌دليل اختلافات دروني جناحين چپ و راست حزب بر سر رويكردهاي اقتصادي اداره كشور. نقطه پايان كار حزب «جمهوري اسلامي» اما تنها چند ماه به نطفه احزاب و تشكل‌هايي ديگر تبديل شد كه شايد يكي از مهم‌ترين اين احزاب در جناح راست، حزبي بود با عنوان «جامعه اسلامي مهندسين»؛ تشكيلاتي كه محل تجمع گروهي از مهندسان پيش و پس از انقلاب بود كه نسيم انقلاب و شور و حال روزهاي پرهياهوي پايان دهه 50 و آغاز دهه 60، آنها را به‌ تعبيري گرفتار و آلوده سياست كرده بود و در نتيجه اين گروه از مهندسان عمدتا جوان دست‌راستي كه در سال‌هاي بعد، آهسته و پيوسته در زمين سياست گام برداشته و بالاخره با پايان دولت اصلاحات در نيمه نخست دهه 80 موفق شدند يكي از اعضاي نسبتا گمنام‌شان را به «كاخ پاستور» هدايت كنند؛ محمود احمدي‌نژاد!

مرد اول جامعه اسلامي مهندسين 
مرد اول «جامعه اسلامي مهندسين» اما نه رييس‌جمهوري دولت مهرورز كه محمدرضا باهنر دايي سيدمجتبي ثمره‌هاشمي، دستيار ارشد محمود احمدي‌نژاد بود. هرچند اگر بنا به اين باشد كه از نسبت خويشاوندي باهنر بگوييم، اين نسبت دور، آن هم با واسطه با رييس دولت نهم و دهم چندان حايز اهميت نخواهد بود؛ چه آنكه محمدرضا باهنر برادر كوچك محمدجواد باهنر نيز هست؛ سياستمداري انقلابي كه همچون آيات بهشتي و خامنه‌اي، مدتي را راس حزب «جمهوري اسلامي» در مقام دبيركل آن تشكيلات فراگير پشت سر گذاشت و البته كمتر از يك‌سال بعد، در جريان انفجار دفتر حزب به شهادت رسيد. چند سال پس از فاجعه تروريستي و يك‌سال بعد از انحلال حزب «جمهوري اسلامي» اما نوبت به برادر كوچك‌تر خانواده باهنر رسيد تا به ‌همراه جمعي از مهندسان متمايل به جناح راست «جمهوري اسلامي»، آهنگ تشكيل «جامعه اسلامي مهندسين» را _كه به اختصار «جام» خوانده مي‌شود، ساز كند و جالب آنكه سال‌ها بعد، وقتي پس از جنجال‌هاي متعاقب انتخابات رياست‌جمهوري 88، دولت احمدي‌نژاد روزهاي پاياني‌اش را سپري مي‌كرد، باهنر در اظهارنظري مطبوعاتي گفت كه سال 88 به احمدي‌نژاد راي نداده است. آن ‌هم در حالي كه جامعه اسلامي مهندسين در آستانه آن انتخابات جنجالي از محمود احمدي‌نژاد مقابل ميرحسين موسوي و مهدي كروبي اصلاح‌طلب و همين‌طور محسن رضايي اصولگرا حمايت كرده بود. 

برادر كوچك باهنر، جانشين عسگراولادي
محمدرضا باهنر اما در سال‌هاي فقدان برادر بزرگ‌تر، آرام‌آرام خود را از زير سايه شهيد باهنر بيرون كشيد و با 7 دور حضور در پارلمان و سال‌ها اداره جلسات علني مجلس در مقام نايب‌رييس مجلس، حالا ركورددار حضور در مجلس شوراي اسلامي است. ركوردداري كه در آستانه دوره دهم مجلس، از ادامه كانديداتوري سر باز زد و حتي در جريان مجلس يازدهم كه دور، دور اصولگرايان بود، باز هم حاضر به تكرار تجربه 28 ساله در پارلمان نشد. سياستمداري كه تا زمان حيات حبيب‌الله عسگراولادي، دبيركل فقيد حزب موتلفه اسلامي خود را به عنوان دبيركل «جامعه اسلامي مهندسين» در مقام نيابت عسگراولادي در «جبهه پيروان خط و امام رهبري» تعريف مي‌كرد و پس از درگذشت او، بر كرسي او در اين جبهه سياسي متشكل از 17 حزب و انجمن اصولگرا تكيه زد تا حالا در آستانه سده تازه خورشيدي، با كوله‌باري از تجربه سياسي و اقتصادي، از گزينه‌هاي احتمالي جناح راست براي انتخابات رياست‌جمهوري 1400 نيز باشد. به‌ويژه آنكه همين ديروز چهاردهمين مجمع عمومي «جامعه اسلامي مهندسين» نيز البته به ‌صورت مجازي برگزار شده و باز او بالاتر از 27 اصولگراي ديگر عضو اين حزب، در جمع اعضاي شوراي مركزي قرار گرفته و به احتمال قوي، همچنان دبيركل هم خواهد بود.

همه ياران باهنر
باهنر اما تنها چهره سرشناس و شاخص «جامعه اسلامي مهندسين» نيست. تشكلي كه زماني پر بود از اصولگرايان ناشناخته، حالا همان جوانان ديروز را به افرادي متنفذ در عالم سياست تبديل كرده و اين مدعا آنگاه اثبات مي‌شود كه نگاهي بيندازيم به فهرست 28 نفره شوراي مركزي جديد «جامعه اسلامي مهندسين». آنجا كه پس از محمدرضا باهنر، مي‌رسيم به محمدرضا پورابراهيمي، احمد نيك‌فر، محمدمهدي زاهدي، علي‌محمد بديعي، جبار كوچكي‌نژاد، حميدرضا فولادگر، محمدمهدي مفتح، غلامحسين نجابت، عليرضا شيخ‌عطار، اتابك جعفري، عليرضا خجسته‌پور، عليرضا جوانمردي، سيدجواد ساداتي‌نژاد، عباس حاج‌رسولي‌ها، سيدمهدي هاشمي، محمدرضا رضايي‌كوچي، محسن صادقيان، بهادر ولي‌زاده، جعفر قادري، اكبر اسمعيلي، كمال علي‌پور‌خنكداري، عبدالمجيد قبيتي، ابوالفضل زالي، محمدحسين عرب‌پور، يعقوب پوراسد، محمدجواد عسگري و احمد طاهري و اين ميان اگرچه تمامي نام‌ها، نام‌آشنا نيستند اما اگر بگوييم نيمي از آنها را چهره‌هايي سرشناس تشكيل داده‌اند، پر بيراه نگفته‌ايم. 

جامعه روسا
چنانكه دست‌كم در اين جمع، محمدرضا پورابراهيمي، سيدجواد ساداتي‌نژاد و محمدرضا رضايي‌كوچي، هم‌اكنون رياست 3 كميسيون از كميسيون‌هاي 13گانه پارلمان را برعهده دارند و محمدمهدي زاهدي نيز شايد اگر در آستانه برگزاري انتخابات هيات‌رييسه كميسيون‌هاي تخصصي مجلس يازدهم از گزند ناغافل «كوويد19» در امان مي‌ماند، هم‌اكنون همان‌طور كه سال‌ها در مجالس نهم و دهم، راس كميسيون آموزش و تحقيقات فعاليت مي‌كرد، يك‌سال پيش‌رو را نيز در اين مقام پارلماني به كار خود ادامه مي‌داد. آن‌ هم پس از 4 سال وزارت علوم در دولت احمدي‌نژاد. جالب آنكه سيدمهدي هاشمي، ديگر عضو اين شوراي مركزي 28 نفره در «جامعه اسلامي مهندسين» نيز دوره نهم مجلس، در كميسيون عمران كه از قضا به «كميسيون مهندسان» نيز شهره است، رييس بوده و 4 سال مجلس دهم و سال نخست مجلس يازدهم را نيز در حالي ديگر مالك اين كرسي كليدي نيست كه از قضا رضايي‌كوچي ديگر عضو شوراي مركزي «جامعه اسلامي مهندسين» به جاي او، سكاندار اين كميسيون است. آن ‌هم در حالي كه برخلاف اغلب اعضاي اين تشكل اصولگرا، نه يك مهندس اصولگرا كه پزشكي است با گرايش دست‌راستي. هرچند اين تنها رضايي‌كوچي نيست كه به‌‌رغم تحصيلات در رشته‌هاي غيرمهندسي، عضوي از «جامعه اسلامي مهندسين» است، چراكه دست‌كم محمدمهدي زاهدي و جبار كوچكي‌نژاد ارم‌ساداتي نيز دانش‌آموخته دانشكده‌هاي فني- مهندسي نيستند..
به اين فهرست اما بايد نام مهم ديگري را هم اضافه كرد؛ محمدمهدي مفتح، پسر ارشد آيت‌الله شهيد مفتح و البته داماد آيت‌الله محمد محمدي‌گيلاني است و همچون محمدرضا باهنر، از جمله اعضاي خاندان‌هاي مهم سياسي در جمهوري اسلامي است كه علاوه بر سال‌ها حضور در هيات رييسه كميسيون برنامه و بودجه و البته كميسيون‌هاي تلفيق و برنامه‌هاي توسعه پارلمان، مقطعي رياست بر كميسيون بودجه مجلس را نيز برعهده داشت. جز اينها، حميدرضا فولادگر، منتخب نخست اصفهاني‌ها در دوره دهم مجلس كه البته از جمله مهندسان «جامعه اسلامي مهندسين» است، 4سال تمام رياست براي كميسيون ويژه نظارت بر اجراي اصل ۴۴ قانون اساسي مجلس دهم را عهده‌دار بود.

به سوي «پاستور 1400»
حال اگر به اين فهرست اسامي چهره‌هايي چون غلامحسين نجابت، جعفر قادري، كمال علي‌پور‌خنكداري نمايندگان ادوار مجلس، عباس حاج‌رسولي‌ها ازجمله اعضاي شوراي شهر اصفهان و شايد مهم‌تر از آنها عليرضا شيخ‌عطار، سفير اسبق جمهوري اسلامي در آلمان در مقاطعي از دولت اول و دوم احمدي‌نژاد و البته قائم‌مقام وزارت خارجه دولت نخست احمدي‌نژاد را اضافه كنيم، آنگاه مي‌توان چنين ادعا كرد كه دست‌كم 13 نفر از اعضاي شوراي مركزي 28 نفره «جامعه اسلامي مهندسين» چهره‌هايي سرشناس در عالم سياست هستند و با اين حساب، اگر روزي باهنر عزم «پاستور» كند و مهم‌تر از آن، بتواند علاوه بر ايجاد اجماع در جناح راست، آراي مردمي را پشت خود بسيج كند، مي‌توانند ازجمله گزينه‌هاي احتمالي او براي تشكيل كابينه باشند. كابينه‌اي كه اگر تشكيل شود، نه كابينه سرهنگان و نه دولت حقوقدانان كه كابينه مهندسان لقب خواهد گرفت.