فرداي بدون دونالد ترامپ

جمهوري‌خواهان امريكا از همين الان طوري رفتار مي‌كنند كه گويي سال جديدي وجود ندارد. هيچ‌كس نمي‌تواند با اطمينان بگويد كه برنده ماه نوامبر چه كسي است. هم‌اكنون جو بايدن رقيب انتخاباتي دونالد ترامپ رييس‌جمهور فعلي امريكا در نظرسنجي‌ها از او پيشي گرفته اما با توجه به نوسان آرا در كالج‌هاي انتخاباتي و آنچه تيم انتخاباتي ترامپ قرار است به عنوان «سورپرايز اكتبر» سر هم كند، كسي نمي‌داند چه اتفاقي خواهد افتاد.
با اين حال يك  چيز مشخص است؛ اينكه جمهوري‌خواهان- نه تنها دونالد ترامپ بلكه كل حزب او- به گونه‌اي رفتار مي‌كنند كه گويي هيچ فردايي وجود ندارد. اگر بخواهيم دقيق‌تر بگوييم آنها طوري رفتار مي‌كنند كه انگار اصلا سال آينده‌اي وجود ندارد و اين بدان معناست كه در صورت پيروزي در انتخابات بايدن مجبور مي‌شود ضمن مقابله با كارشكني‌هاي بي‌وقفه مخالفان سياسي‌اش به رياست كشور بپردازد.  به گزارش روزنامه امريكايي «نيويورك‌تايمز»  براي آنكه متوجه شويد، منظور از اقدام به گونه‌اي كه گويي سال آينده‌اي وجود ندارد چيست، تجمع غيرقانوني بزرگي  را  كه ترامپ روز يكشنبه در ايالت نوادا برگزار كرد در نظر بگيريد.  پيش از انتشار كتاب جديد باب وودوارد شايد فكر مي‌كرديد، ترامپ اعتقادي به علم و دانش ندارد و متوجه نمي‌شود كه چنين تجمعي مي‌تواند بسياري افراد را بيمار كرده و آنها را به كام مرگ بكشاند. اما حالا مي‌دانيم كه او به خوبي از اين خطرات آگاهي دارد و هميشه به آنها واقف بوده  اما اهميتي به آنها نمي‌داده است.  هفته‌ها سكوت و بي‌توجهي ترامپ نسبت به آتش‌سوزي در ايالت‌هاي غربي امريكا را در نظر بگيريد. درست است كه او در ايالت‌هاي كاليفرنيا، اورگن يا واشنگتن پيروز نخواهد شد اما قرار بوده او رييس‌جمهور كل امريكا باشد نه فقط ايالت‌هاي قرمز رنگ.  اين ايالت‌ها تقريبا 19 درصد از اقتصاد كل امريكا را تشكيل مي‌دهند. شايد فكر كنيد او به خساراتي كه اين ايالات متحمل مي‌شوند اهميت مي‌دهد، خساراتي كه قطعا به باقي كشور نيز آسيب خواهد زد، اما اين مسائل براي او پشيزي ارزش ندارد.  با اين حال آنچه موجب رويگرداني از حزب جمهوري‌خواه مي‌شود، اين است كه آنها تاكنون هيچ كاري براي حل بحران مالي كشور يا كاهش مشكلات جمعيت بيكار و فقير امريكا انجام نداده‌اند؛ جمعيتي كه در پايان ماه جولاي بيشتر كمك‌هاي دولتي‌شان قطع شد و اكنون ديگر نمي‌توانند روي پاي خود بايستند. اخيرا در برخي خبرنامه‌هاي تجاري مي‌‌بينيم كه سعي دارند، مخاطبان خود را نسبت به تغييرات اقتصادي و سياسي آينده آگاه كنند. در اوايل تابستان تقريبا تمامي آنها پيش‌بيني مي‌كردند، مجلس دموكرات و سناي جمهوري‌خواه براي رفع مشكلات اقتصادي به نوعي توافق خواهند رسيد. آنها اميد داشتند كه افراد بيكار همچنان از كمك‌هاي دولتي بهره‌مند شوند همچنين افرادي كه كمتر از 600 دلار در هفته درآمد داشته باشند تحت حمايت دولت قرار بگيرند، دولت‌هاي ايالتي و محلي نيز كمك‌هاي قابل توجهي دريافت كنند هرچند نه آن‌ طور كه دموكرات‌ها در نظر داشتند. اما هيچ توافقي حاصل نشد. تنها چيزي كه به دست آمد، تفاهمنامه اجرايي ترامپ بود كه مجوز برخي پرداخت‌هاي اضافي را مي‌داد اما در نهايت چه شد؟ دموكرات‌ها لايحه‌اي براي كمك به مشكلات اقتصادي تصويب كردند كه قرار بود به عنوان نقطه آغاز مذاكرات ماه مه باشد اما در مقابل، جمهوري‌خواهان از انجام چنين كاري سر باز زدند. علت اين امر هم مخالفت راست‌گرايان تندرو بود و هم توهم اينكه مي‌توان به سرعت اقتصاد را از نقطه صفر به صد بازگرداند. آنها زماني فهميدند تخيلات‌شان محقق نخواهد شد كه براي انجام هر اقدامي كه در انتخابات موثر باشد بسيار دير شده بود. بنابراين چرا اصلا بايد كاري انجام مي‌دادند؟ گويي جمهوري‌خواهان انتظار پيروزي ندارند و فكر مي‌كنند در صورت پيروزي در انتخابات به نوعي با اين آشفتگي كنار خواهند آمد. اكنون ممكن است مردم بي‌تجربه و ساده‌لوح از سياستمداران انتظار داشته باشند تا منافع ملي را در نظر بگيرند و تنها به آينده سياسي حزب خود فكر نكنند اما از چنين سياستمداران و حزبي نمي‌توان اين انتظار را داشت.  اين اتفاقات تا چندين ماه و شايد چندين سال آثار ناگواري بر معيشت و زندگي مردم مي‌گذارد. فرض كنيد، بايدن پيروز شود و بتواند اين كار را بدون ايجاد يك بحران اساسي از سوي ترامپ و حاميانش به انجام برساند حتي در چنين شرايطي هم هنوز دو ماه ديگر از حكمراني جمهوري‌خواهان در كاخ سفيد و مجلس سنا باقي مانده است. معمولا دولت‌هاي در حال خروج از صحنه، مسير را براي جانشينان خود هموار مي‌كنند اما اين  بار محال است چنين اتفاقي رخ دهد.  در بهترين حالت هيچ اتفاقي نخواهد افتاد: هيچ اقدامي براي محدودسازي شيوع ويروس كرونا صورت نمي‌گيرد و هيچ گونه كمك مالي به خانواده‌ها و دولت‌هاي محلي دچار بحران نمي‌شود حتي ممكن است، اقداماتي عمدي صورت بگيرد تا اوضاع را از اين هم بدتر كند.  بنابراين اگر بايدن در روز 20 ژانويه پيروز ميدان شود، دومين رييس‌جمهور دموكراتي خواهد بود كه يك كشور بحران‌زده را تحويل خواهد گرفت اما اين‌بار وضعيت كشور بسيار بدتر از زماني است كه باراك اوباما با آن روبه‌رو شد و اين مشكلات در روز تحليف رييس‌جمهور پايان نمي‌يابد. اگر حزب جمهوري‌خواه همچنان كنترل مجلس سنا را در دست داشته باشد براي كارشكني و خرابكاري در دولت جديد بايدن به هر حربه‌اي متوسل خواهد شد. اگر دموكرات‌ها بتوانند علاوه بر كاخ سفيد مجلس سنا را هم در اختيار بگيرند اوضاع بهتر خواهد شد. اما بايدن همچنان با مشكلات بسياري روبه‌روست. نكته اينجاست كه در صورت پيروزي بايدن، دموكراسي امريكايي از سقوط فوري نجات پيدا مي‌كند اما او نمي‌تواند تمامي مشكلاتي كه بدنه سياست ما را آلوده كرده است از بين ببرد.