مديران تكراري بايد بروند

علی رهبری، موسیقیدان و رهبر ارکستر بین المللیِ ایران در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود با خبرگزاری ایسنا نسبت به شرایط موجود در هسته مرکزی «خانه موسیقی» و احتمال بازگشتش به ارکستر سمفونیک واکنشی قابل تامل نشان داده است. این هنرمند در ابتدای صحبت‌های خود درباره خانه موسیقی ایران به ماجرای انصراف از عضویت در این تشکل می‌گوید: «پنج سال پیش که به اصرار استاد مصطفی کمال پور تراب (موسیقیدان) و برخی دیگر از دوستان به ایران آمدم و مدیر هنری ارکستر سمفونیک شدم، عضو خانه موسیقی شدم. آن زمان تلاش کردم که متوجه شوم وظیفه و روند کاری خانه موسیقی به چه صورت است زیرا به نظرم همه چیز عجیب بود. زمانی که دوست عزیزم حسین علیزاده، خانه موسیقی را ترک کرد، کنجکاو شدم که چرا چنین موسیقیدان درجه یکی خانه موسیقی را ترک کرده است. ولی پس از تحقیق دیدم که خانه موسیقی در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد و اصلا خانه موسیقی نیست. درواقع می‌دیدم در جلسات مختلفی که وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی یا بنیاد رودکی و کارفرمایان حوزه موسیقی برگزار می‌کردند، همان مسوولان خانه موسیقی شرکت داشتند. بعد که کمی دقت کردم، دیدم که در حقیقت اهالی خانه موسیقی در همه جا هستند؛ از صداوسیما گرفته تا دانشگاه‌ها و برای همه چیز تصمیم می‌گیرند. زمانی که دیدم حتی قصد دخالت در برنامه ارکستر سمفونیک تهران را نیز دارند، از خانه موسیقی خارج شدم؛ البته افراد محترمی مانند استاد شجریان، استاد پورتراب نیز در خانه موسیقی بوده‌اند ولی خانه موسیقی نقشی را که باید داشته باشد، به هیچ عنوان ندارد. آقای رهبری در نهایت ضمن تاکید براینکه مدیران تکراری «خانه موسیقی» باید کنار برود، این پرسش جدی و تا کنون بی‌پاسخ مانده را مطرح می‌کند که «چه معنی دارد که این افراد پس از ۲۰ سال از راه‌های مختلف هر بار وظایف مختلفی بگیرند و اصلا کنار نروند؟» او حتی درباره بازگشت به ارکستر سمفونیک تهران گفته است: «آمدن من به ایران در شرایط حاضر بنیاد رودکی فایده نخواهد داشت زیرا افرادی که ارکستر را اداره می‌کنند، افرادی هستند که پنج سال پیش در راستای نابودی ارکستر عمل کردند. هیچ وقت بی‌توجهی دولت به موسیقی در این ۱۵ سال به اندازه امروز نبوده. احساس می‌کنم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون هنری، خود را از فعالیت‌های موسیقی کنار کشیده‌اند و سرنوشت موسیقی و موسیقیدان‌ها را به   دست همان گروهی سپرده‌اند که مسول تمام عقب ماندگی‌های ۳۰ سال گذشته بوده‌اند.»