«بايدن» تا چه اندازه ميتواند به وعدههاي خود عمل كند؟
عبدالرضا غفراني| موضوع مخالفت و عدم قبول نتيجه انتخابات رياستجمهوري امريكا از طرف دونالد ترامپ و طرفداران او و به خصوص حزب جمهوريخواه به يك مساله مبهم و غامض تبديل شده است. اين در حالي است كه اكثريت شخصيتها و جامعه روشنفكران سياسي، اين روش دونالد ترامپ را نهتنها به زير سوال بردن انتخابات درست و سالم امريكا ميدانند بلكه آن را تضعيف مشروعيت دموكراسي در آن كشور تلقي ميكنند. بيترديد خصوصيات روحي- رواني دونالد ترامپ كه نميخواهد شكست را بپذيرد يكي از عوامل شرايط كنوني در آن كشور است. ولي هنگامي كه نوبت به حزب جمهوريخواه و همنوايي و طرفداري اكثريت اين حزب و بالاخص چهرههاي شاخص آن ميرسد، ديگر تنها موضوع خصوصيات دونالد ترامپ مطرح نيست.يكي از صاحبنظران و تحليلگران امريكايي در مصاحبهاي كه روز (23 آبان 1399) با شبكه «سيانان.» كرده است تا حدودي موضوع را روشن ساخته است. به نظر او از زمان رياستجمهوري رونالد ريگان، هيچ رهبر حزب جمهوريخواه به اندازه دونالد ترامپ در اين حزب قدرت و بر اكثريت اعضاي اين حزب تاثيرگذار نبوده و نفوذ نداشته است. به نظر اين صاحبنظر، علت چنين چيزي آن است كه ترامپ از امكانات و منابع بالايي برخوردار است. به علاوه كميتهاي ويژه در اين حزب تشكيل داده است تا كمكهاي مالي براي انتخابات رياستجمهوري و كنگره و غيره فراهم آورد.علاوه بر آن اعضاي حزب جمهوريخواه به خوبي ميدانند كه بهرغم شكست ترامپ در انتخابات 2020، هفتاد ميليون نفر به او راي دادهاند كه خود امري بيسابقه است و در واقع يك منبع و سرمايه سياسي قدرتمند محسوب ميشود كه قطعا آنها را در انتخابات آينده كمك و پشتيباني خواهد كرد. ممكن است ترامپ به علل مختلف از جمله سن بالا نتواند يا نخواهد در انتخابات 2024 شركت كند ولي آنچه براي حزب جمهوريخواه از خود به جاي گذاشته است بسيار ارزشمند است؛ لذا در تحليل نهايي اعضاي اين حزب توانستهاند فعلا چشم به روي ارزشهايي از جمله سنتها و مشروعيت دموكراسي ببندند يا سكوت كنند. يقينا پيشبيني آينده فعلا زود و تا حدودي مشكل است. اما از طرف ديگر بايد در نظر داشت مشكلاتي كه ترامپ براي جانشين خود به جاي گذاشته است دستور كار سنگيني را براي دولت بعدي تشكيل ميدهد كه احتمالا عمل به آنها در دوره اول حكومت دموكراتها در كاخ سفيد است دوره اول حكومت دموكراتها در كاخ سفيد اگر غيرممكن نباشد لااقل بسيار دشوار است. روابط نهچندان دوستانه با متحدين اروپايي، تضعيف سازمانهاي بينالمللي، انباشت اِعمال تحريمها بر كشورهاي مختلف همانند ايران، روسيه و غيره، به راه انداختن جنگ تجاري و زورآزمايي با قدرتي مانند چين، خروج از پيمانهاي بينالمللي كه همه به تصويب سازمان ملل متحد رسيده و ايجاد دشمني با مردم ساير كشورهاي جهان با ايجاد محدوديت برا ي آنها موضوعاتي نيستند كه به سادگي رفع و حل شوند. طبعا بخش اعظم نيرو و زماني كه دموكراتها در اختيار دارند به حل اين مشكلات اختصاص خواهد يافت و لذا اين احتمال وجود دارد كه در دوره اول رياستجمهوري، «بايدن» نتواند به تمام وعدههاي خود در مورد بهبود و رشد اقتصادي، كاهش تبعيضات نژادي و ترميم سياست خارجي كارآمد براي بهبود روابط با ساير كشورها ي جهان جامه عمل بپوشاند. طبعا چنين شرايطي نميتواند تمام وعدههاي بايدن را به مردم امريكا و جهان محقق سازد. مالا جمهوريخواهان از اين شرايط به نفع خود براي رسيدن به قدرت استفاده خواهند كرد به خصوص كه اكثريت سناي امريكا در دست جمهوريخواهان است و به علاوه كشورهاي ثروتمند ديگر هم هستند كه از شكست ترامپ خشنود نيستند. با توجه به آنچه در بالا آمد در ارتباط با ايران احتمالا فشار حداكثري كمتر خواهد شد ولي اينكه تحريمها برداشته شود جاي تامل دارد و به نظر ميرسد از هماكنون فقط بايد آماده بود از هر فرصتي ولو كوچك در جهت منافع ملي استفاده كرد.