لودويگ ويتگنشتاين: ديكته فلسفه به فرانسيس اسكينر
مجموعهاي از دستنوشتههاي لودويگ ويتگنشتاين كه هرگز رنگ چاپ نديده بودند تحت عنوان «لودويگ ويتگنشتاين: ديكته فلسفه به فرانسيس اسكينر» به تازگي از سوي انتشارات امريكايي اسپرينگر منتشر شده است. اين مجموعه را كه فيلسوف نامدار اتريشي زمان انتشار آن را طي جنگ جهاني دوم و در تاريخ اكتبر 1941 در نظر گرفته بود براي بيش از دو نسل پنهان و ناشناخته باقي مانده بوده است. تفاسير متعدد و گاه متعارضي درباره ديدگاههاي فلسفي ويتگنشتاين وجود دارد اما انتشار مجموعه جديد پرتوي روشني بر ديدگاههاي او به عنوان يك فيلسوف و تاثيرش در هنر، علوم انساني و اجتماعي افكنده است. اين كتاب همچنين شامل توضيحات كليدي آرتور گيبسون و نيامه امهوني، ويراستاران بر منشا و پيشينه اين دستنوشتههاي منتشرنشده ميشود كه توضيح ميدهند چگونه فرآيندهاي تفكر فلسفي ويتگنشتاين در شيوه املاي او به فرانسيس اسكينر كه منشي ادبي و نسخهبردار او بوده و نيز در ويرايش و بازنگري او نمايان شده است. اين كتاب همچنين غنا و تنوع قابل توجهي از آزمايشهاي بنيادي ويتگنشتاين را در فلسفه در طيف وسيعي از موضوعات مختلف كه شامل ذهن، رياضيات كاربردي و محض، متافيزيك، هويتهاي زبان معمولي و خلاقانه و نيز مشكلات مهارناپذير در منطق و زندگي ميشود به نمايش ميگذارد. ويتگنشتاين در اين كتاب متناوبا به آثار نيوتن، پير دو فرما، رياضيدان فرانسوي و برتراند راسل و ديگران نيز ميپردازد. اين كتاب همچنين نشان ميدهد كه ويتگنشتاين قويا عليه محدوديتهاي درك و افسون و آداب و سنتهاي غيرضروري زباني مخالف بوده است. براساس اين خبر، ويتگنشتاين در اين كتاب خواننده را مجذوب خود ميكند زيرا مخاطبان خود را تشويق ميكند تا براي كسب مهارت به او در جدالهايش بپيوندند تا آنها نيز بتوانند وارد مسيرهاي جديدي وراي سردرگمي شوند.