ادامه از صفحه اول
اقدام شگفت انگيز مجلس
حال بايد بودجه سال آينده كشور به دولت برود آنهم در شرايط تحريم و وضعيت بدِ اقتصادي، درحاليكه ممكن است چنين اقدامي باعث بروز برخي نگرانيها از تاخير در تعيينتكليفدر وضعيت بودجه سال آينده كشور شود و مشكلات و سختيهاي اقتصادي مضاعفي را بر كشور و ملت وارد نمايد، درحالي كه مجلس يازدهم ميتوانست كليات را مجددا به كميسيون تلفيق ارجاع دهد تا با بررسي مجدد، راه تصويب بودجه ١٤٠٠ با مشكلات، اتلاف وقت و هزينهاي كمتر فراهم ميشد.
گردشگري و نوروز 1400
ما معتقديم همان طور كه سازمان جهاني گردشگري هم صراحتا اعلام كرده، سفر ايمن امري كاملا امكانپذير است. كافي است مديريتها درست باشد و نظارت كافي وجود داشته باشد. مساله اقامت يك وجه مهم سفر است. بنابراين مسافران بايد در جاهايي اقامت كنند كه امنيت بهداشتي و سلامت آن تضمين شده باشد. دولت، وزارت بهداشت و ستاد كرونا بايد مردم را از اسكان در اقامتگاههاي غيررسمي مانند خانههاي اجارهاي كه هيچ نظارتي روي آنها نيست، باز بدارند و آنهارا به اقامت در اقامتگاههاي رسمي و مورد نظارت و ايمن تشويق كنند. هتلها و اقامتگاههاي رسمي از اين نظارت برخوردار هستند و آمارها نشان ميدهد كه حتي از خانههاي ما هم ايمنترند. هتلها در ايام نوروز ميتوانند به گونهاي ميزبان مردم باشند كه هيچ دغدغه فكري براي آنها از نظر شيوع كرونا وجود نداشته باشد. در طول يك سالي كه بحث كرونا وجود داشته، حتي يك مورد مشكوك وجود نداشته است كه كسي آمده باشد در هتلي و مبتلا شده باشد. اين مويد سلامت كامل هتلها از نظر بهداشتي و رعايت پروتكلها است. موضوع حملونقل هم موضوع مهم ديگري است كه بايد مورد توجه قرار بگيرد. خوشبختانه حملونقلهاي رسمي همه موارد بهداشتي و پروتكلها را رعايت ميكنند. چه ايرلاينها و چه حملونقل جادهاي و ريلي و... در مورد ورود گردشگران خارجي به ايران هم به نظر ميرسد مشكلي در نوروز امسال وجود نداشته باشد. بيشك با كنترل پزشكي در مبادي ورودي ميتوان امنيت آن سفرها را هم تامين كرد. هتلها هم همانطور كه براي پذيرايي از گردشگران داخلي آمادگي كامل دارند، آماده پذيرش مسافران خارجي هم هستند و ميتوانند امكان اقامت خوشي را براي آنها فراهم كنند. صنعت گردشگري صنعتي فراجناحي است و اميدواريم با همكاري همه دستگاههاي مرتبط بتوانيم نوروزي مفرح، سالم و بيدغدغه براي مردم رقم بزنيم.
* رييس جامعه هتلداران ايران
و دبير مجمع تشكلهاي گردشگري
جامعه و سياستورزي زنانه
پرسشي كه در اينجا قابل طرح است اينكه آيا زمان آن فرا نرسيده كه چرخشي در پارادايم سياستورزي پدرمآبانه به سوي شكلي از سياستورزي كه دربردارنده نوعي از مهر و عطوفت مادرانه نيز باشد، پديد آيد؟ نگاهي به پيشينه تاريخي بشر، ما را به تك الگوهايي رهنمون ميشود كه ميتواند ره نشانههايي به سوي تحقق جامعهاي سالم باشد. نمونههايي از اين شيوه حكومتداري را ميتوان در سيره انبيا و صلحا ديد كه نسبت به دشمنان شديد و غليظند و نسبت به خوديها عطوف و مهربان، هم از نيروي عقل و تجربه بشر توشه بر ميگيرند و هم از اخلاق و معنويت. بر اساس چنين منطقي است كه بانوي دو عالم فاطمه زهرا(س) در شرايطي كه بعد از رحلت پدر گرانقدرش، آنجا كه ميبيند سياست مبتني بر خشونت وقت در پي سلب حق الهي و قانوني از او و شوهر و فرزندانش بر آمده، با ابزار محاجه و استدلال و در عين حال، بدون خشونت و پرخاشگري سراغ خليفه وقت ميرود و حق خود را مطالبه ميكند يا دخترش زينب (س) كه به همين منوال پيامرسان حادثه عظيم كربلا ميشود. تجربه امروز بشر هم، گواه بر آن است كه حضور زنان در عرصه سياست، جنبههاي مغفولي از توانمندي بشر در كاستن از ميزان خشونت و فائق آمدن بر بحرانهاي حاد را به نمايش ميگذارد. بررسي نحوه مقابله با بحران اپيدمي كرونا در يكسال اخير نشان ميدهد كه بيشترين موفقيت در مبارزه با كرونا در كشورهايي بوده كه زنان بر مسند بالاترين قدرت اجرايي آنها قرار داشتهاند. يكي از مهمترين نمودهاي پيشرفت و برابري حقوق زنان با مردان، ميزان حضور زنان در ردهها و مقامهاي مختلف تصميمگيري و جايگاههاي سياسي است؛ روندي كه به نظر ميرسد در سالهاي اخير در عرصه جهاني افزايش داشته است. در سال ۲۰۱۸ تنها ۲۱ رهبر سياسي زن در جهان بر صندلي تصميمگيري سياسي نشسته بودند و در سال ۲۰۱۹ شمار آنان به ۲۴ نفر رسيد. اين در حالي است كه زنان ايراني از لحاظ ميزان تصدي پستهاي سياسي، بدترين وضعيت را دارند. در حالي كه در برخي كشورها مانند ايسلند با كمترين شكاف جنسيتي، حدود نيمي از كرسيهاي پارلمان را زنان تصاحب كردهاند، سهم زنان ايران از كرسيهاي مجلس تنها 3 درصد است. زنان در ايران سهم بسيار ناچيزي از پستهاي وزارتي، سفارت و معاونت رياستجمهوري داشتهاند، در حالي كه در برخي كشورها مانند فنلاند، نصف اعضاي كابينه به انضمام نخستوزير را زنان تشكيل ميدهند. سال ۲۰۱۹ وضعيت شكاف جنسيتي در بسياري از كشورها بهبود يافت بهطوري كه در بين ۱۵۳ كشور، ايسلند، نروژ، فنلاند، سوئد، نيكاراگوئه و نيوزيلند به ترتيب جايگاه اول تا ششم و 6 كشور ايران، كنگو، سوريه، پاكستان، عراق و يمن به ترتيب در انتهاي جدول قرار گرفتهاند. اين آمار براي جامعه ما نگرانكننده و تاسفآور است. به اميد روزي كه زنان در ايران با حضور مادرانه خود در عرصه عمومي در تصميمگيريهاي كلان و سياستورزي در سطوح ملي و جهاني مشاركت موثرتر داشته باشند و مادرانگي از حوزه خصوصي به حوزه عمومي تسري يابد.